Dochter - 2,5 jaar - ziet papa in de keuken even de borden afspoelen na de maaltijd. Loopt ze naar 'm toe en 'duwt' hem weg van het aanrecht. "papa, ga maar uit de keuken....is voor mama's!" Mama's! Meervoud dus ook. Kleine seksist dat ze d'r is! Ok zegt ze vaak op een heel lief stemmetje (als ze wat wil) "ja, mama...dat mag Nikita wel..mag wel hoor. Doe maar mama"
Toen onze middelste tandjes kreeg, was hij daar regelmatig echt ziek van. TOen het logeerpartijtje van de oudste niet door kon gaan, omdat oma ziek was, concludeerde hij dus: oma ziek? dan krijgt oma ook tandjes (leuke optie als je al een kunstgebit hebt)
Mijn zoontje was afgelopen week helemaal into mijn vriendin en haar dochtertje van 6 weken dat borstvoeding kreeg. Gisteren in de badkamer zei hij tegen mij: "Baby ging drinken uit de borsteltjes"
Viel me ineens in dat ik dit topic had geopend, leuk, al lekker veel reacties! Echt grappig om te lezen Mijn nichtje toen er een hoogwagen op de muur zat: Mama! Er vliegt een kruiwagen langs de muur! Mijn andere nichtje nam de telefoon op en mijn oma belde die vroeg waar mama was. Zegt mijn nichtje: Mama is zich wat om de kieters aant doen! (haar beha aan aant het doen)
Gisteren aten we soep, met stokbroodjes en pannenkoeken zegt onze dochter: "Wat ziet dat er allemaal lekker uit zeg"
zo was gister.. papa laat thuis.. en tijdens het eten: "papa, stond er een auto in een vrachtauto ofzo?"
Oh en natuurlijk "mama, jij bent lief! mag ik nu een glaasje melk want ik vind jou zo lief!" zeg daar dan maar eens nee tegen
hahah hier momenteel een slijmbal van het eerste uur: mama: wil je ranja? keano: oooh jaaa mama dankje...ikhou van jou... mama schenkt drinken in keano: oooh jaaa ik ben trots op jou mama en dat zo'n 10x per dag haha keano: mama heb jij baby in de buik? mama: ja schat een heelklein babietje... papa: dat babietje wort steeds een beetje groter, net zo groot als baby sara (ons nichtje) keano...hmmmm ja maar an kan mama geen snoepjes meer eten...er is geen plek meer dan! hahah slimmerik
Ik zeg vanochtend tegen de jongens: 'mama heeft twee moppies!' Ik wijs Lucas aan: 'dat is 1 moppie!' Ik wijs Benjamin aan: ' en dat is het 2e moppie!' Wijst Lucas naar mij: 'en dat is 3 moppie!' *smelt...*
Haha, wat schattig!! Ik had eens uitgebreid staan koken (ook allemaal dingen die Milan lekker vind), zet ik alles op tafel, zegt Milan: "zooow, dat ziet eruit!" Net alsof het niet te eten zou zijn, maar hij bedoelde het wel positief. En van de week vroeg hij ineens: "wanneer moet oude oma (de oma van mijn vriend) wanneer naar Piet? Ik: "Piet? Welke Piet bedoel je?" Milan: "theraPIET!" Haha, ik kwam echt niet meer bij. Oude oma moest een tijdje terug steeds naar de fysiotherapie omdat ze een nieuwe knie had gekregen . En nog een van afgelopen weken: "Mama, je moet niet de purschuim vergeten te kopen hè, anders kan papa niet meer scheren!" Hij heeft overigens echt iets met Purschuim, want een paar maanden geleden (Isabelle was denk ik ongeveer 6 maanden) vroeg hij doodserieus aan Isabelle: Kan je dit al zeggen: Pur - schuim? En dan echt af gaan zitten wachten of ze nog gaat reageren .
Haha, dit doet Lucas ook! "s ochtends gaat ie altijd het hele rijtje af: 'Goeiemorgen papa!' Dus papa zegt: goeiemorgen Lucas! 'Goeiemorgen mama!' Dus mama zegt: goeiemorgen Lucas! 'Goeiemorgen Benjamin!'..... GOEIEMORGEN BENJAMIN!... GOEIEMORGEN BENJAMIN!!.....(recht in zijn oor... arm kind) En dan even kijken of ie het wel gehoord heeft
Hier hadden we pas pizza te eten. Mooie punten van gemaakt, tomaatjes erbij, 't zag er lekker uit. Zoonlief schuift aan en zegt: Tjongejonge, wat een feest! Ik dacht meteen: die is weer bij opa geweest, waar komt dit soort taalgebruik anders vandaan? Ook zegt hij sinds het laatste logeerpartijtje geen optillen meer, maar opbeuren. "Mama, wil je mij even opbeuren?" ja hoor lieverd, ik zal je even optillen. "Nee mama, wil je mij even OPBEUREN?" Ik kan je zeggen dat hier in 020 echt niemand dat woord gebruikt, maar z'n van oorsprong zwolse grootouders dus wel.
Haha, opbeuren, dat zegt Milan ook altijd. Verschrikkelijk! Ik zeg ook altijd meteen dat ik 'm wel wil optillen. Hier is schoonmoeder de schuldige .
*Rolt van de stoel van het lachen* Geweldig topic! Ons zoontje praat nog niet, maar sommige dingen die hij doet: - Een tijdje geleden viel ie van het trapje van de glijbaan, gelukkig nét niet met zijn hoofd op de tegels, maar wel met zijn arm tegen de paal van de partytent. Dus ik zo: "Foei, *met zwaaiend vingertje* paal, das niet lief!" Sindsdien als ie valt of ergens tegenaan loopt, zwaait ie zelf wel met zijn vingertje, en kijkt er heel serieus bij. Of als de hond iets doet wat niet mag, gaat ie heel serieus voor de hond zitten en zwaait ie met zijn vingertje. - Als ie stout is, vragen manlief en ik 'of we zijn oortjes eraf moeten halen'. Dit omdat ie vaak niet luistert. Nu is het al als we zeggen dat ie niet lief is, dat ie zelf aan zijn oren gaat trekken. Oh, en hij zet zichzelf ook in de hoek, en gaat erbij nephuilen.
Mijn zoontje noemt hardlopen "hardrennen" en nog leuker, wielrennen "hardfietsen". Als mijn zoontje speelt dat hij bakker is en mijn man een brood wil kopen en vraagt hoeveel het kost, zegt hij "5 euro". Als mijn man vraagt hoeveel 10 broden kosten, zegt hij "5 euro, en als mijn man vraagt hoeveel 100 broden kosten, zegt hij wederom "5 euro". Hij zegt vaak wanneer hij iets van mij mooi vindt. Zo stond hij laatst mijn nieuwe schoenen te aaien en riep hij "mama, mooie schoenen!". En toen ik laatst een broek aan het passen was en het pashokje uit kwam lopen, riep hij keihard door de winkel "mama, jij bent mooi!!!". Smelt. Hij neemt ook onze stopwoordjes en dergelijke over. Handig zo'n spiegel, want van veel wist ik niet eens dat we ze gebruiken. Toch apart om ze dan uit de mond van je kind te horen.
Laatst in een pretpark ging ik met kleine jongen naar de wc. Heel knap, hij moest nodig maar hield het toch op tot hij eindelijk aan de beurt was (lange, lange rij). Hij was klaar en ik zei: niet de deur opendoen, mama moet ook nog even plassen. Zegt hij doodleuk (en keihard, denk dat ze het buiten ook wel konden horen): nee mama, ik wil je blote billen niet zien! Verder is dat van die spiegel heeeeel herkenbaar. Je hoort jezelf terug uit die kleine mondjes. Dochterlief van 17 mnd kan al heel schattig met haar vingertje zwaaien als ze iets gaat doen wat niet mag...