ZO herkenbaar... Mijn schoonmoeder en vriend hebben me dit weekend onbewust pijn gedaan. Dit weekend waren we een weekendje weg naar t recreatie gebied waar mn schoonouders speciaal zijn gaan staan met de caravan zodat wij er met de kinders ook lekker n weekendje heen konden. Fijne plek, ERG veel speeltuintjes en lekker zwembad erbij. Was echt genieten. En zaterdags naar Emmen naar de dierentuin geweest (onze favo kwa dierentuinen) Ben na n hele zaterdag in de dierentuin van emmen rond gesjokt te hebben toch even n uurtje op bed gaan liggen zodat ik savonds nog gezellig kon zijn terwijl mn vriend met de kinderen is gaan zwemmen. Krijg ik eerst van mn vriend weerbarstige geluiden dat ik niet me ga zwemmen en achteraf van de kinderen te horen dat ik n luilak ben gevonden door oma omdat ik midden op de dag zomaar ga liggen slapen. Zij zijn oud en zijn toch ook niet gaan ligge pitten! Nou dat kon ik dan zaterdag toch nog enigs zinds langs me heen laten gaan. Zondag zijn we gaan zwemmen in t buitenbad bleek t na n dipje vreselijk koud (mn schoon ouders vonden van niet maar de kids stonden te klapper tanden en ik was bijna versteend) dus zijn we maar allemaal naar binnen gegaan. Zij zijn er halverwege weg gegaan omdat ze t benauwt vonden en wij zijn nog vrolijk n uurtje door gegaan. Nou bij thuis komst (in t huisje) had ik t niet meer. Kwam zowiezo bijna niet meer vooruit met lopen naar t huisje en daar kreeg ik me toch pijn in mn banden en buik. Zat gewoon te janken er van (en van t voorval van zaterdag erbij en soms t onbegrip van mn vriend als ik echt last had.. "je bent toch nog maar pas zwanger!?!" alsof je dan maar n beetje zwanger bent en t allemaal nog niet zo uit maakt wat je eet en doet) Lucht wel op moet ik zeggen, ff janken. Maar de rede was niet zo fijn. Normaal kan ik dat allemaal langs me af laten gaan...maja hormoontjes
Weet je wat ik vaak merk. Dat je zeggen niet zeuren je bent nog maar net zwanger... Maar in de eerste drie maanden gebeurt en relatief gezien het meeste in je lichaam! er wordt nieuw leven in je lichaam gemaakt. Veel mensen denken dat als je een dikke buik hebt dat het dan pas zwaar is, maar dat is echt niet voor iedereen zo!
ohh, zo frustrerend he die opmerkingen! inderdaad in de eerste weken gebeurd het meest en wordt alles gevormd, je kunt door de hormonen doodop zijn en misselijk en weeig. ik vind het nog knap dat je zaterdag heb rondgesjouwd in die benauwdheid! de meeste vrouwen leven weer op als de eerste drie maanden voorbij zijn, de middelste heb je weer wat energie en de laatste tos je gewoon wat meer mee, en ben je weer sneller vermoeid, nou we doen het allemaal maar toch even en de bevalling is ook niet zo van een poep en een scheet en dan kun je nog opmerkingen verwachten alsof we er misbruik van maken. toch eigenaardig dat vrouwen kinderen krijgen en niet de mannen heeft misschien ook te maken met de pijngrens.... en schoonmoeders met adviezen en opmerkingen dat het vroeger ook allemaal niet zo erg was... tja of ze zijn het vergeten om hun zoon wat bij te staan, maar wij waren er ook niet om te zien hoe zij waren in die tijd.... gelukkig kunnen we hier onveroordeelt lekker ons ei kwijt! liefs sim
Het lastige vindt ik van zo net zwanger zijn, dat je je inderdaad al heel beroerd voelt, maar nog tegen niemand kan/wil zeggen waarom. Maar je wil inderdaad niet weten wat ik ondertussen over me heen krijg als ik zeg dat ik moe ben of als ze erachter komen dat ik ff heb gelegen ofzo. Maar ja, ik hoop maar dat als ze straks de oorzaak weten dat er dan misschien toch wat begrip ontstaat.
Irritant zo'n opmerking,'k had het laatst ook maar dat ging dan niet over zwanger zijn maar over werken,iemand ZONDER kids uit onze fam.dacht mij te kunnen vertellen dat ik wel eventjes fulltime kan gaan werken (omdat mijn vriend nog zonder zat op dat moment) Dus ik zei dat mijn kinderen daar nog iets té jong voor waren...zei ze zo:jaaaa maar papa is toch bij ze dan? Ja,wat dan nog,papa hoort fulltime te werken,en ik neem er wel een baantje voor ong.10 uur in de week bij...papa heeft toevallig wel veeeeeeel meer werk-ervaring dan mama Dat nam ze me niet in dank af geloof ik Maar zij kan werken wanneer ze wil,zonder rekening te moeten houden met schooltijden van kinderen...dat is het verschil
precies, daar wordt heel makkelijk over gedacht door mensen die geen kinderen hebben. staan ze er wel eens bij stil dat een kindje ook wel eens (ongepland) de griep kan krijgen, en hoe moeilijk het dan is om vrij te krijgen. ik vind 10 uur werken voor wat extra's in het laatje bij te dragen heel mooi. heel frustrerend die beterweters bah!
dat hadden mijn moeder en mijn tante (haar zusje) ook toen mijn moeder eerder zwanger was dan zij daar hebben ze ook nog wel ruzie over gehad maar dan spoor je toch niet
misschien is ze stiekem wel heel erg jarloers op jou dat ji zwangerbent... misschien moet je dat maar in gedachte nemen en anders gewoon er op aanspreken een vriendschap moet wel leuk blijven en als je echt goede vriendinnen bent moet je alles kunnen gezeggen...
Ja dat heb ik ook ooit gedacht... Ik had met n vriendin afgesproken dat ik in de zomer met haar zou gaan fietsen in Brabant. Ondertussen waren mn man en ik tot de conclusie gekomen dat we maar eens aan het tweede kindje moesten gaan werken en laat dat nou na 1 keer klussen zich meteen aankondigde (bij de vorige duurde dat 8 maanden..wist ik veel) Dus weg fiets plannen want tegen die tijd zou ik met n inmens grote buik rond lopen...maar was echt heel blij dat ik weer n kindje kreeg! Heb me toch n boze reactie gekregen van mn vriendin Zo van wat doe je nou! En we zouden gaan fietsen en nou gaat alles niet door en blablabla.. Geen felicitaties of niets. Heb ik dr de volgende keer dat ik dr sprak op aan gesproken en toen werd ze nog bozer en vond dat ik me aanstelde! Nou dat was einde vriendschap.. Snap er tot op de dag van vandaag niets van! Heb nog allemaal foto's van haar en mn eerste kindje waar ze helemaal dol enthausiast mee was. Zelfs nog in bad gedaan had etc.
Nou ja zeg Hier begrijp ik nou helemaal niks van Wat een achtelijke reactie zeg, en dat noemde zich nou een vriendin???? Jammer dat het op zo'n manier moest eindigen zeg....
Ik vind dit ook, hoor! Behalve je lichamelijk veranderingen en vaak ook ongemakken, heb je ook nog die hormonen die het geestelijk wel es zwaar kunnen maken. Nee, wat mij betreft is het heel belangrijk om es van je af te piepen en zeiken hoor. Mijn idee over degene die niet tegen het gepiep kunnen: negeer het dan, of knik ja en denk nee, maar geef de ander ook es de kans om ongegeneerd te zeuren. Op een ander forum was er iemand, als die iets schreef was het alleen maar janiken. Echt niks was goed. Dat terwijl ze er zolang over gedaan had om zwanger te worden en zij naar mijn idee juist een gat in de lucht had moeten springen. Ik heb gewoon haar verhalen niet meer gelezen, want als ik dat wel zou doen, zou ik ook zeker gereageerd hebben zoals ik het voelde en dat wilde ik haar niet aandoen. Blijkbaar was zij niet op haar best met al die hormonen in haar lijf.
Wat betreft betweters: mijn moeder ook, hoor! Zij heeft, naar haar zeggen, GEEN enkel verschijnsel gehad. Sterker nog, mensen hadden helemaal niet in de gaten dat ze zwanger was en opeens liep ze met een kinderwagen! Ok, het was winter dus ze had een dikke jas, maar het zijn wel mooie verhalen. Ze weet ook niet meer precies hoe ze zwanger is geraakt, maar ja, ze is ook zoooo vruchtbaar, ze kon eigenlijk de onderbroeken van mij vader niet wassen of het was al zover. Zucht ... en dan: "jeetje, Dominique, als je je zo bezit houdt met zwanger worden lukt het nooit!" Mag ik een knuppeltje om mee te slaan? Lieve schat van een moeder, maar over sommige dingen moet ik toch echt met iemand anders praten - zeg maar iemand die OF een beter geheugen heeft OF een beter ontwikkeld realiteitsbesef. Geen verschijnselen in al die tijd, my foot! Groetjes, Dominique
haha Dominique, een vriendin van mij heeft naar eigen zeggen helemaal nergens last van gehad tijdens haar zwangerschap, geen buikpijn, bandenpijn, onzekerheid, rugpijn, bekkenpijn of wat dan ook. Nu is ze weer zwanger en van dag 1 heeft ze op dr knietjes gezeten op de wc. Ze is bijna 20 wkn en ze denkt dat t nu een beetje opknapt. Ze heeft pijn in haar rug, is doodmoe, dr buik is te dik naar haar mening en ze is alles behalve happy. Zo kan het dus ook: de eerste probleemloos en met de 2e echt beroerd. Wel sneu hoor.
Tja sinds die tijd was mijn zwangerschap schijnbaar voor haar ook n enge ziekte waarbij ze bang was dat t besmettelijk was ofzo. Bij de eerste bleven mn andere vriend(inn)en allemaal weg zo ongeveer. Waar ze voorheen 3 x in de week bij me binnen zaten was het nu hooguit 1 x p week of nog minder. En nu kwam zij ook bijna niet meer. Alsof de baby haar een leuke vakantie door de neus geboort had en ze daarom boos was ofzo. En dat terwijl ik tijdens mn hoogzwanger zijn en prille moederschap van de eerste dr door dik en dun gesteunt heb toen zij zo in de knoop zat met dr rug, ziektewet en werkgever. Alsof ik in die tijd niets beters te doen had Stank voor dank? Kan dr nog kwaad om worden, stom heh?
Wilma, misschien is het een soort van jaloezie van je vriendin? Misschien is ze erg teleurgesteld dat de vakantie niet doorging en kon ze dat alleen uiten op deze boze (lompe) manier? Ik weet het niet, maar het is wel heel verdrietig voor jou. Ik vind sowiezo dat er veel onbegrip is tussen de zwangeren/moeders en vrouwen zonder kinderen. Iedereen beleeft haar zwangerschap ook anders, sommigen hebben gewoon nergens last van. Maar dat betekent niet dat anderen zich daarom niet 9 maanden ellendig kunnen voelen!! Als je tegen niet-moeders zegt dat je een kindje wilt vallen hun ogen er zowat uit, lijkt het wel. Terwijl het heel natuurlijk voelt, het is een soort instinct. Het voelt gewoon goed! Groetjes van Tijgertje
Ah dat gevoel ken ik. De situatie is anders, maar jouw gevoel.... Ik kan er ook nog steds pissig over worden.
Dat geldt niet voor alle niet moeders.. ik ben ook geen moeder.. maar zou noooit zo reageren.. (maar ik weet wel dat je ons niet bedoeld)
hè nee.. ooh wat erg.. zo bedoelde ik het absoluut niet!!! Jullie zijn meiden die net als ik ook graag zwanger willen worden, dat is een andere categorie! sorry als ik iemand gekwetst heb!!
Ja precies,of staan ze er wel eens bij stil hoeveel overblijven op school kost 2,50 per kind per keer...ik schrok me wezenloos Ik heb dus de mazzel dat ik al schoolgaande kids heb,maar ook die hebben gewoon nog hun aandacht nodig.Dus ik werk zoveel mogelijk onder schooltijd(ik doe vrijwilligerswerk in een ziekenhuis nu)