Ik ken verschillende gezinnen die hebben gekozen voor bepaalde 'voorwaarden' voor de namen van hun kinderen, en ik merk dat daar ook veel verschillende meningen over zijn. Dus ik ben benieuwd hoe jullie dat ervaren. Er is bijvoorbeeld een gezin waarbij alle kinderen een naam hebben met 4 letters. En een gezin waarbij alle kindernamen uit 1 lettergreep bestaan. Ook ken ik een gezin waarbij alle kinderen een naam hebben die met dezelfde letter begint (hebben ook doopnamen). Wat vinden jullie daarvan? En vanaf wanneer vind je dat ouders een bepaalde trend moeten voortzetten? Is dat bijvoorbeeld als 2 kinderen een naam hebben die begint met een 's'. Moet de derde dan ook beginnen met de 's', of is dat pas bij kind 4 of zelfs helemaal niet? Zelfde geldt voor het aantal lettergrepen. Als twee kinderen een naam hebben met 1 lettergreep, moet kind 3 dat dan ook krijgen? Of kind 4, of helemaal niet? Ben benieuwd!
Hmm hier ook haha de eerste drie hebben aparte namen, wel makkelijk en Hollands uit te spreken geen namen die je echt moet spellen of denkt huh wat ? Maar wel weinig tot voorkomend, voor de vierde kwamen we niet uit de naam, het was erg moeilijk om weer zelf een naam te maken/bedenken die weer Hollands en makkelijk uit te spreken was maar een top 10 naam geven zagen we dan ook weer niet zitten. Zelf vind ik ook wel dat in ons geval het zo is dat wij een achternaam hebben met maar 3 letters, een naam als Tom Tim Pim pem puck dus de 1 lettergreep namen niet mooi is bij een 1 lettergreep achternaam onze kinderen hebben dus allemaal minimaal 2 lettergrepen
Ik heb zelf niet zoveel eisen, maar omdat ik gek ben op de natuur zou ik het wel leuk vinden als al mijn kinderen een naam uit de natuur hebben. Nu komt er een Wolf. Voor een toekomstig broertje vind ik Birk erg leuk (Scandinaische naam met betekenis "berk") en voor een zusje Ivy, Linde of Roos, ook allemaal uit de natuur. Maar het is geen vereiste. Ik vind Eva of Emily ook leuke meisjesnamen, die zou ik zo kunnen geven zonder dat de betekenis iets met de natuur te maken heeft. Ik vind ook niet dat namen bij elkaar hoeven te passen. Wolf is een oude Germaanse naam, Ivy een moderne/hippe Engelse meisjesnaam. Toch zou ik geen seconde over de combinatie twijfelen. Ik ken overigens een samengesteld gezin waarin iedereen dezelfde beginletter heeft. Beide ouders hebben een naam die met een N begint en de één had uit een vorige relatie al een dochter met ook een naam met de N. Toen ze daarna samen nog twee kinderen kregen gaven ze die ook allebei namen die met de N beginnen.
Ach moet iedereen lekker zelf weten. Is eigenlijk best een leuk idee. Haha maar lijkt me heel lastig als iedereen zelfde voorletter heeft en er komt een brief thuis... mag iedereen raden voor wie hij is haha
Ik heb 2 dochters, allebei met een 1lettergreepnaam. Nu komt er een jongetje bij en ook deze krijgt een 1lettergreep naam. Maar dit is puur omdat we dit de mooiste namen vonden. In onze shortlist stonden ook 2lettergreep namen. Ikzelf heb er niet zoveel mee dat namen perse bij elkaar moeten passen. Ik let er meer op of het lekker klinkt in combinatie met de achternaam (wij hebben een 4lettergrepige achternaam). Ik vind alle namen met dezelfde beginletter altijd een beetje geknutseld overkomen. Ik kan me niet voorstellen dat je dat dan toevallig allemaal de allermooiste namen vond die er te vinden zijn (mijn persoonlijke voorwaarde).
Allebei mijn dochters hebben twee namen eindigend op een e. Maar dat komt omdat wij dat mooi vinden, niet omdat we persé alle namen uniform op een e wilden laten eindigen. Toeval dus!
Onze enige voorwaarde is dat de naam internationaal is, liefst Engels, omdat mijn man Engelstalig is en de schoonfamilie het anders niet uit kan spreken. Verder hebben wij niet zoveel met betekenissen, dezelfde hoeveelheid lettergrepen, dezelfde voorletters ed. Wel is het heel lastig dat mijn man erg last heeft van associaties bij bepaalde namen die ik heel mooi vind. "Nee, niet die naam! Zo heette de buurjongen van een nicht van een aangetrouwde tante, die echt irritant was en die naam kan ook niet, dat doet me aan die en die denken, nee die naam is van mijn leraar wiskunde en die was zo suf" En dan niet zelf met serieuze opties komen he, hij heeft twee namen geopperd: Marty (van back to the future) en Simon (op z'n Engels). Need I say more? Dus ik was allang blij dat ik namen gevonden heb die door zijn keuring heen kwamen Stel dat er dan nog eens allerlei regels waren voor die namen, nee dan waren ze koos naamloos gebleven.
Wij hebben gewoon een mengelmoes van namen die we mooi vinden en die een mooie betekenis hebben. De oudste heeft Hebreeuwse namen, de middelste Scandinavische en de jongste Nederlandse. En de drie namen passen ondanks dat toch heel mooi bij elkaar. Man en ik hebben trouwens allebei een Franse naam
Zo ken ik een gezin met 13 kinderen die allemaal de voorletter J hebben. En toch zijn het allemaal wel hele mooie namen. Ach iedereen heeft zo z'n voorkeuren. Bij ons was eigenlijk de enige maar keiharde eis dat het een Hebreeuwse/ Bijbelse naam zou zijn.
Bij ons geen regel...is al een hele opgave om überhaupt een naam te vinden. Ik ken we een gezin met volgens mij 5 meiden, waarvan alle namen eindigen op -elle. Vond ik altijd een beetje raar, maar ieder zijn eigen ding.
Onze/mijn voorwaarden voor jongensnamen waren Nederlandse namen (liefst oud Hollands) die makkelijk te spellen en uit te spreken zijn. Gek genoeg vonden we voor meisjes van oorsprong Engelse namen juist wel leuk zoals Lucy en Millie, alleen maken wij jongens 😁 Ook wil ik persé niet dezelfde beginletter en ook liever niet dezelfde eindklank.. Ik deel de eerste 3 letters met mijn zusje en heb dat altijd als lastig ervaren. Ook mogen de namen niet in de top 100 staan vanwege werk in het onderwijs, heb overal een beeld bij.. Het is gelukt en ik ben erg blij met de namen en de combi!
Bij ons is de enige voorwaarde dat het "normale" namen zijn. Dus goed uit te spreken en de orginele spelling. Oh ja, geen top 10 naam. Eigenlijk ook geen top 20 maar daar zijn we nu van af gestapt. Meisjesnamen zijn veel moeilijker dan jongensnamen!
Mijn man en ik hebben allebei een naam uit 3 lettergrepen. Onze dochter toevallig ook.... toen ging bij een tweede kindje wel onze voorkeur uit naar ook weer een naam met 3 lettergrepen. Ricardo, Annelies en Isabel (bij wijze van), vonden we raar om te combineren met 'Sep' oid.
Ik denk altijd maar zo: uiteindelijk groeien de kinderen op, gaan ze het huis uit en niemand die het nog interesseert of de namen wel passen bij hun broertje/zusje. Dus...hier kiezen we altijd voor een mooie naam, niet dezelfde voorletter, zelfde aantal lettergrepen oid....
Bij de 1e stond de naam al jaren vast, er was geen mooiere naam, klaar. Bij de 2e vonden we het dan ook erg moeilijk, al waren de enige voorwaarden dat het niet met dezelfde letter zou beginnen en de eindklank anders moest zijn. Eigenlijk wilde ik ook wel weer een naam met 3 lettergrepen, maar toen we ´de´ naam tegenkwamen heb ik die gedachte al snel laten varen. Of ze bij elkaar staan? Ik vind zelf van niet, het zijn 2 totaal andere namen, maar mijn man en omgeving denken daar duidelijk anders over. Ik vind het gewoon de 2 mooiste namen die er voor een meisje zijn (op Julia na, maar dat kreeg ik er bij mijn man niet in) en spreek ze altijd met trots uit als men vraagt hoe mijn meiden heten.
Bij ons hebben de kinderen allemaal een klassieke naam maar gebruiken we de ''hippe'' afkortingen als roepnaam. We hebben samen heel wat discussies en oorlogen gevoerd. Tja, mijn zwangerschaps hormonen werkte niet bepaald mee...
Ik denk ook dat veel mensen het er niet perse om doen, maar je vind vaak namen in een bepaalde stijl leuk. Bijv. Korte of juist lange namen, Hollands of juist Engelse namen. Hier houden we erg van Hollandse namen, onze kinderen hebben dan ook alledrie een Hollandse naam. Maar dat was geen vereiste ofzo. Dit vonden we gewoon de mooiste namen.
Ik heb een hele lijst met eisen. Niet dezelfde voorletters, niet dezelfde eindklank, geen Y in de naam, géen namen met allemaal dezelfde letter die overduidelijk terug moet komen. Anders gezegd, ik wil dat ze in dezelfde categorie namen vallen (net), maar verder vermijd ik bewust elke gelijkenis.
Zo.. de meeste vinden dus wel dat het niet erg is maar toch ook een beetje vreemd. Ik vind zelf dat je zo verplicht word om een naam te kiezen terwijl een andere misschien veel mooier is maar niet in je "verplichte" lijstje past. Dat zou ik voor mezelf alleen al erg jammer vinden. Je wilt toch de leukste naam uitzoeken! Tord, whihihi zo grappig! Dat heb ik ook wel een beetje!
Eigenlijk onderling tussen de kinderen hebben wij niet echt voorwaarden. De naam van onze zoon begint met een Q en hier stappen we zeker vanaf. Anders krijg je wel een heel erg jut en jul gehalte lijkt me zo... De kindernaam moet op zichzelf goed passen met de achternaam. Wel doen we twee namen. Dat zal bij eventuele volgende kindjes ook zo zijn. En dan goed opletten dat de voorletters niet iets geks vormen. En handig met de post: niet dezelfde voorletters als een ander gezinslid.