Heb jij je tijdens je zwangerschap (al) ziekgemeld? Welke klachten had je toen? Ik wil zo graag blijven werken, vooral omdat ik weet hoe er op andere zwangeren gereageerd wordt. Ze worden vaak als aanstellers gezien en zo wil ik absoluut niet overkomen.
Hi, ik snap dat je er zo over denkt en je hoort dat inderdaad vaak om je heen ja... Maar mij interesseert het eigenlijk niet hoe anderen daarover denken. Prioriteit ligt nu bij mij, bij mijn lichaam en hoe ik me voel. Dat kan niemand anders voor mij bepalen. Dus ja, ik heb me 1x ziek gemeld, toen ging het echt niet... Ik werd kotsmisselijk wakker, mijn benen waren te zwaar om uit bed te komen en voelde me gewoon heel erg "blegh", sterk het gevoel dat het beter was als ik in bed zou blijven liggen! En aangezien ze op mijn werk weten over mijn zwangerschap werd er geen probleem over gemaakt. Is voor jou wel lastiger denk ik... Want jij heb het nog niet verteld las ik in een ander topic? Maar weet je, iedereen kan wel eens ziek zijn!
Ik ben 50% ziekgemeld ivm bekken- en rugklachten, dit begon al vrij vroeg in de zwangerschap (ongeveer 16 weken). Ik heb niet de ervaring dat er raar wordt gereageerd omdat ik zwanger ben en me moest ziek melden. Bij mij wordt het al vervelender ervaren wanneer collega's zich iedere keer een dag of twee met een verkoudheidje / griepje /hoofdpijntje ziek melden, dan in mijn geval. Gelukkig kan ik het nu goed volhouden, nog 2 weekjes te gaan. Ik heb mij verder niet ziek hoeven melden. Tuurlijk voel ik me ook niet elke dag lekker, maar dat heb ik ook als ik niet zwanger ben. Ik heb als regel: geen koorts en kan je nog lopen, dan ga je gewoon heen en zie je wel hoe het loopt. Werkt voor mij goed.
Ik heb me een keer ziekgemeld vanwege zware hoofdpijn (ik heb een lichte vorm van migraine, dus dat komt wel vaker voor) En een paar keer thuisgewerkt / eerder naar huis gegaan, vanwege vermoeidheid. Omdat we het nieuwe werken hebben is dat makkelijk te regelen, en heb ik daar geen ziekmelding voor nodig gehad. Wel moet ik dan in de avond of op mijn vrije dag een uurtje extra werken om de verloren tijd in te halen. En de laatste week voor mijn verlof heb ik officieel 50% ziekgemeld. Ik had al langer last van mijn bekken, wat al bekend was en waarvoor ik op een speciaal kussentje zat en af en toe extra pauze tussendoor nam. En ik was extreem vermoeid. Op zondagnacht voor die laatste week lag ik er gewoon wakker van hoe ik die week door moest komen. Toen besloten om ziek te melden en binnen 5 minuten sliep ik als een blok. Op maandagochtend met mijn manager besproken en dat was geen probleem. Zolang ik de overdracht nog maar kon doen.
Ik denk dat je je niet druk moet maken over wat anderen vinden. Wanneer je echt niet in staat bent om te werken gaat het niet toch? Maar wellicht is dit niet iets om nu al bij stil te staan. Mijn instelling, toen ik zwanger was maar nu nog steeds is bij twijfel kun je gewoon werken wanneer het niet gaat hoef je niet te twijfelen. Maar ik ben ook niet iemand die me snel zal ziekmelden, ook de kinderen hou ik niet zomaar thuis. Heb bij onze eerste tot 36 weken gewerkt, bij de 2e en 3e tot week 34. Ben geen dag thuis geweest ivm mijn zwangerschappen.
Ik zou me daar nu echt niet druk om gaan maken. Gewoon eens kijken hoe het loopt. Mijn ervaring was dat er heel erg positief is gereageerd door mijn werk, het UWV en de arbo-arts en mijn collega's.
Ik heb me tot nu toe 2x ziek gemeld. De eerste keer had ik een virus opgelopen en na 2 dagen was ik weer gaan werken maar voelde me nog steeds belabberd ondanks dat ik geen koorts had. Niemand keek er dus raar van op dat ik me de dag erna toch maar weer ziek meldde al wisten ze toen nog niet dat ik zwanger was. Anders was ik waarschijnlijk wel gaan werken omdat ik geen koorts meer had maar nu ben ik toch maar thuis gebleven. De tweede keer was voor een slecht gecombineerde afspraak bij de verloskundige/echoscopiste waardoor ik een uur moest wachten tussen de intake en de echo. Ik kon niet binnen de 2u terug op kantoor zijn en moest me dus een middag ziek melden.
Sinds week 13 Ziek gemeld, ivm kassa werk waar geen stoelen of krukjes staat constant op 1 plek staan en de benen niet bewegen viel Ik constant flauw uit onderzoek bleek aders in benen slapper geworden en bloeddruk aan de lage kant werk Nu op therapeutische basis
Ja, rond 6 a 7 weken ben ik 2 weken thuis geweest. Kotsmisselijk en overgeven en ik was hier mega slap door. Er word dan gauw leuk gezegd dat je met misselijkheid geeoon kan werken. Nou, ik werk in de thuiszorg in de verzorging en het is niet zo lekker en professioneel als je kokhalsend iemand staat te wassen en halverwege naar de plee moet rennen om even over je nek te gaan Na de eerste week heb ik medicatie gekregen maar daar mocht ik de eerste dagen niet mee autorijden. Toen die goed aansloegen, ben ik weer gaan werken. Met de 2e kreeg ik al vrij vlot las van mn bekken en rug. Zwangerschapsischias. Ben toen rond de 20e week gedeeltelijk in de ZW gekomen. Op het laatst werkte ik nog maar 15% op therapeutische basis. Nu maanden na de bevalling zit ik nog in de ZW. Het voelt niet lekker, ook niet naar mn collega s omdat er nog een paar ziek zijn. Maar ik probeer nu aan mezelf te denken. Fysio heeft me heel duidelijk gemaakt dat ik er niks aan heb als ik nu vol aan de bak ga om mn werk te plezieren en binnenkort alsnog de ZW in moet omdat ik mezelf de vernieling in geholpen heb.