Hallo, Willen jullie meedenken en je advies/ mening geven? Ik heb 3 kids. De oudste wordt eind januari 4 en mag dan naar school. De middelste is dan 2, 5 en de jongste 1 jaar en 2mnd. Ik heb tot nu toe altijd 3 dagen gewerkt en nu 28 uur per week. Maar ik twijfel of ik dit wil blijven doen. De baan is niet in de richtign van mijn studie en haal er in die zin geen voldoening uit. Ik heb gezocht naar andere banen , maar dat is allemaal voltooid of weekend/ avond. Nu mijn dochter straks naar school gaat zou ik haar bij de kinderopvang moeten afzette ( alle 3 kids) zij brengen haar naar school, Bso tussen de middag en einde van de middag. Ik breng haar dan alleen woensdag zelf. Ik beneem bang dat ik veel te veel mis van de schooldingetjes. Als ik thuisblijf en stop met werken, dan kan ze naar de school hier in het dorp en mijn 2e dochter kan 3 dagdelen naar de peuterspeelzaal. Ik ben er dan altijd voor ze. Financieel lukt het ons, al zullen we 1 auto moeten verkopen. Maar ik heb een fiets met fietskar. We zullen wel zuiniger moeten doen. Ik ben eigenlijk bang dat ik na een tijdje toch weer wil werken... Omdat ik dit altijd heb gedaan. Stel dat ik geen voldoening haal uit het thuis leven? ( ik voel me eigenlijk al schuldig dat ik me dit afvraag , maar hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel) Zijn er meer dames die voor deze keuze hebben gestaan? Dank je wel. Gr.
Ik ben sinds een jaar of 2/3 thuis en vind het heel dubbel. Ik zou heel graag weer wat uurtjes willen werken nu de kids naar school gaan maar is gewoon niet te vinden. Aan de andere kant kan ik nu ontzettend veel op school helpen wat ik ook veel waard vind. Mijn kinderen hoeven nooit naar de opvang en kunnen altijd spelen. Wij hebben ook 1 auto weg gedaan en die mis ik echt met dingen zoals de boodschappen en de kinderen ophalen bij vriendjes. Ik verveel me inmiddels regelmatig en heb de supermarkt en het huishouden wel gezien maar met jonge kinderen thuis, zeker doen als het kan! Verkijk je alleen niet op na die tijd weer een baan vinden. Dat is dus best moeilijk.
Ja ik heb dat ook gehad,na onze dochter haar geboorte ben ik thuisblijfmoeder geweest,totdat ze anderhalf was. Ik ben nu alweer een jaar aan het werk en vind het heerlijk om eventjes een paar uur per week wat anders te doen,ik blijf ook nog mezelf. Ik werk wel tussen de schooltijden en dan 3 dagen dus of ik breng ze naar school als ik 9 uur begin of haal ze als ik half 7 begin,mijn man brengt ze dan als ik vroeg begin en haalt ze als ik laat klaar ben. onze kleine meid zit een ochtend op de psz op vrijdag en dan is mijn man zijn vaste vrije dag en ik werk dan vaak een lange dag zodat we geen opvang nodig hebben die dag,andere 2 dagen gaat dochterlief bij opa's en oma's .Ik kan dit ook goed met me werkgever regelen allemaal en ik vind het heerlijk. mijn man is ook goed flexibel (wel veel s avonds weg)en daarmee redden wij het prima met 3 kids. Ik haalde dus niet genoeg voldoening uit het tbm zijn en de centjes die ik verdien zijn mooi meegenomen om onze spaarrekening en die van de kids elke maand mee aan te vullen. succes met je keuze!
Dan heb je geluk met je vangnet Maris. Hier geen opa's en oma's en mijn man heeft een hele drukke baan dus daar moet ik echt rekening mee houden. Als ik ga werken dan moeten mijn kinderen naar de voorschoolse en naschoolse opvang. En in vakanties dus de hele dag. Ik heb alleen ervaring in de detailhandel en daar ben ik dus gewoon te oud voor. Ik kom echt in het minimumloon dus voor mijn gevoel werk ik dan vooral voor de opvang. Ik ben dus echt opzoek naar iets waar ik echt veel plezier in heb, onder schooltijd en op 0 uren basis zodat ik de vakanties vrij kan zijn. Hele uitdaging
Ik twijfel al een jaar en werk ondertussen nog steeds. Ik vind het te moeilijk om de financiële zekerheid op te geven. Mijn man heeft een goede, maar niet echt stabiele baan.
Ja dat heb ik dus ook luna. En als ik een baan in mijn hbo studie wil, dan is het vaak alleen voltijd. En ik werk nu op de klantenservice, maar voor dit salaris... Vind ik het de moeite niet waard om mijn kids straks de hele dag school/ Bso te doen. En ik vind het ook steeds lastiger worden met plannen van huishouden en avond eten. Ik heb een reistijd van 3 kwartier en mijn man werkt heel veel en vaak ook avond en weekend erbij...
Ik heb eerst een half jaar ouderschapsverlof opgenomen om te zien of het wat voor ons is en of het financieel ook haalbaar blijft. Het was de eerste maanden behoorlijk wennen. Maar al snel de rust. Geen haasten naar opvang, boodschappen en huishouden proppen. Na het half jaar blijkt het me niet gek af gaat. Financieel gezien is het krapjes. Dus nu werk ik om t weekend met een 0 uren contract. Dit werkt hier het best. M'n man is dan thuis voor de kids en ik de rest van de week. Zo blijft alles bij en voor de kids erg stabiel. Ze kunnen naar de peuterzaal twee keer. Wil ook graag in m'n vak bij blijven. Hopelijk kan ik over een paar jaar meer uren maken zoals jij zegt onder schooltijd. Het is een spannende stap. En door het verlof hebben we even kunnen proeven hoe het zou zijn als. Succes met je keuze!
Ik ben ook zeker blij met mijn vangnet,kleine meid is vaak dan 5/6 uurtjes bij opa en oma en die wonen allebei hier in t zelfde dorp. Hier heeft ml ook een drukke en verantwoordelijke baan en als hij iets heeft zoals een training of studiedag dan ga ik niet werken en ben ik gewoon thuis. Ben dan ook zeer blij en tevreden met ons gezinsleven én allebei een baan Ik ga wel weer studeren volgend jaar als ik volledig hersteld ben van mijn operatie en dat doe ik dan thuis ernaast. Hier hebben ook de 2 jongens hun sporten nog dus we hebben wel een heel druk leven,maar juist ook doordat ml ook 3 avonden per week werkt kunnen we dat allemaal rondbreien
Heb je al een uitzendbureau/intermediair gesproken? Wellicht weten die of het bestaat wat je zoekt (en wie weet hebben ze iets voor je, in de buurt). Ik ben zelf gestopt met werken, omdat in mijn vakgebied parttime niet mogelijk was. Ik vermaak me wel (was op werk ook al een zelfstarter). Maar ik ga wel weer iets zoeken als dl naar school gaat of desnoods zelf iets opstarten, ik mis soms de actie wel.
Ik heb ook voor de keuze gestaan. Mijn gedachte was dat er maar een manier was om erachter te komen of het wat voor me was en dat was door het te doen. Ondanks dat ik het echt tien keer niks vond, ben ik wel blij dat ik het heb geprobeerd. Ik hoef me nooit meer af te vragen of het iets voor me is en mijn baan nu is leuker dan vroeger en ik waardeer het werken nu ook veel meer. Ook hebben we daarna afgesproken om beiden parttime te gaan werken, omdat de rust die het met zich mee bracht wel erg prettig was. Misschien denk ik wel te makkelijk, maar ik zou het gewoon doen. Is het niks ga je gewoon in alle rust weer op zoek naar een baan en je haalt er altijd wel iets positiefs uit. Succes met je keuze!
Mijn contract liep tijdens mijn zwangerschap af en ik kon/ kan geen baan vinden. Net alsbij het hebben van een baan is het soms makkelijk en soms heel moeilijk. Uk was te vroeg geboren en daarna hebben we het moeilijk gehad met verborgen reflux. Mijn leven bestond uit het troosten van en vasthouden van uk. Sliep gemiddeld 4 uur per nacht en vond het heel dubbel. Aan de ene kant wil je er voor hem zijn maar aan de andere kant had ik het nodig om even weg te zijn. We kunnen het financieel redden als we op het geld blijven letten. Ik mis niks van zijn leventje en heb een hele hechte band met uk (2.5) Wanneer hij naar school gaat ga ik opnieuw zoeken. Soms voel ik me absoluut schuldig dat ik niet werk maar mijn man heel hard werkt. Hij zegt ook, ik zou het erger vinden dat je alleen zou werken om de opvang te betalen en je er ook geen voldoening uithaalt. Ik zou het bespreken met je man, berekenen hoeveel je inbrengt en moet betalen voor de opvang. Is het de moeite waard in vergelijking met hoeveel lol je uit het werk haalt.
Ik heb officieel ook geen baan, ik heb wel aandelen in een gezamenlijk bedrijf met mijn man dus ben niet geheel inkomenloos. Hier idem, mijn carrière kon alleen ft doorgezet worden. Zag ik niet zitten, helemaal niet met een tweeling én een man met 5 bedrijven. Ik heb een half jaar ouderschapsverlof genomen en daarna alsnog ontslag. Ik dat verlof ben ik een bedrijf gestart met mijn man, al werk ik daar maar heel weinig in, gemiddeld genomen 1,5 dag per week. Ondertussen nog een kindje gekregen en het is prima zo. Ik kan straks als ze naar school gaan me intensiever met het bedrijf of de andere bedrijven van mijn man bemoeien of een freelance klus doen tussendoor. Financieel hebben we eigenlijk geen enkele concessie gedaan, we hadden het goed en nu nog steeds. Ik mis mijn oude leven alleen best wel eens, maar ik zou mijn kindjes veel harder missen als ik meer van huis ben dan nu.
Ik heb niet alles gelezen, maar is het niet bespreekbaar op je werk dat je de uren anders in gaat delen? Ik werk 24 uur per week maar verspreid over 5 dagen en ook werk ik 4 uur vanuit huis. Mijn oudste zoon zit op school en hij blijft 3 dagen per week over de andere 2 dagen is hij vroeg uit. Verder ben ik er dus altijd als hij thuis komt en ik breng hem altijd naar school. Ik mis dus eigenlijk niks. Misschien dat je zoiets kunt regelen met je baas?
Als je het financieel kunt, zeg ik doen! Ik zei zojuist nog tegen mijn man dat ik liever bij de kinderen thuis ben dan dat ik drie dagen werk. Het werk geeft me zo nu en dan stress en ik merk dat ik het er niet meer zo naar mijn zin heb. Financieel wordt het heel krap als ik stop en het weegt zeker mee dat wij opa's en oma's hebben die op kunnen passen na schooltijd. Daarom ga ik het niet doen, maar mijn gevoel zegt stoppen! Vroeger hadden wij het thuis niet breed, maar ik heb het altijd zo fijn gevonden dat ik na schooltijd gewoon naar huis kon gaan waar mijn moeder op me wachtte. Ik zie nu bij mijn kinderen dat ze heen en weer worden gesleept. Mijn oudste snapt net de dagen van de week en wanneer hij waar naartoe moet. Maar een half jaar terug vond ik het zo zielig als hij met een klein stemmetje zei "waar moet ik morgen heen mama?"
Let op dat als je thuis blijft en je de auto dus wegdoet je wereld wel klein wordt. Hier inmiddels ca 7 jaar bij huis. Tussendoor nog wel even gewerkt maar vond het toen lichamelijk erg zwaar. Inmiddels kan ik alleen maar dromen over een paar uur werk. Maar helaas niets te vinden. Wanneer de kindjes allemaal naar school gaan zal ik wel weer serieus op zoek gaan. Nu ook niet in staat om te werken aangezien ik overspannen ben. Een klein cadeautje dat je kunt krijgen als je nauwelijks de deur uit komt. Maar toch.. Ben ik blij dat ik er altijd voor mijn kinderen kan zijn, en niets hoef te missen.