Mijn dochtertje gaat sinds een paar weken naar het KDV, en ik maak me zorgen omdat ze zich niet verweert. Ze is 15 maanden, en ze is de jongste in haar groep. Veel kindjes lijken zich op haar te storten als op een nieuwe prooi maar ze doet niks terug, ik gluur soms stiekum door het raam en dan zie ik dat. Ik zag bijvoorbeeld dat een meisje haar een tijdje op haar hoofd sloeg met een duploplaat en daarna met haar hand en mijn liefie keek haar alleen maar aan. Ik weet dat meer dan de helft van de kinderen in de groep vrijwel continu elkaar in de haren zit dus ik snap dat het moeilijk is voor de leidsters om er meteen bij te zijn als er iets gebeurt. Is dit herkenbaar voor iemand?
Oei, ik zou bespreekbaar maken bij de leidsters wat je zag. Je zorgen kenbaar maken. Ik snap dat de leidsters niet meteen alles kunnen zien. Maar een tijdlang met een duploplaat op het hoofdje slaan? Ja dat hoort een leidster te zien. En er al zeker iets van te zeggen. Je dochtertje is pas 15 maanden. Dus ze schrikt en het overkomt haar. Ze wordt straks vanzelf wel wat weerbaarder. Maar nu moeten de leidsters juist voor haar opkomen
Helemaal eens met Yfke, de situatie zoals jij haar gezien hebt is geen veilige. Weerbaarheid komt wel, eerst zorgen dat kindjes elkaar niet fysiek bejegenen. Een taak voor de leidsters dus, niet voor jouw kind.
he bah dat is niet leuk om te zien nee Onze oudste kwam ook altijd te weinig voor zichzelf op. Onze go deed er overigens wel iets mee en ik vind dat je dat ook van je kdv mag verwachten. Vooral als kindjes niet gaan huilen en niet boos worden (net zoals die van ons) is het erg makkelijk voor anderen (ouders van het andere kindje, of leidster) om te doen alsof er niets aan de hand is. Ik ben er vooral ook zelf mee aan de slag gegaan. Zelf ook het goede voorbeeld geven. Ik vond het zelf ook altijd lastig om het te benoemen als ik met een vriendin had afgesproken en haar kindje niet leuk deed tegen mijn dochter, of als het in de speeltuin gebeurde. Ik ben het zelf meer gaan benoemen, met vrienden/familie blijft het lastig (maar doe ik het wel meer dan vroeger) maar zeker in openbare gelegenheden zeg ik er veel meer van. bv tegen mijn dochter: ja hoor, jij mag ook gewoon schommelen. Ga het maar vragen. (en als ze niet durfde, zelf het voorbeeld geven. 'Mag zij zo ook schommelen? Nee? Jawel toch. We doen om de beurt schommelen') Ook hebben wij onze dochter ook naar een psz gebracht om met meer kindjes contact te hebben. Dat heeft jouw kindje al, maar het is wel belangrijk dat het een fijne plek is waar oog hiervoor is! Als ik jou zo hoor, is dat de vraag bij jouw kdv. Overigens let wel, je kindje is nog heel klein. Ook grote kans dat het zich vanzelf ontwikkelt. succes!
Bedankt voor de reacties! ik hou het in de gaten en bij een volgende keer zal ik met de leidsters praten. Het goede voorbeeld geven en inderdaad benoemen zoals in jouw voorbeeld dat zij ook mag schommelen dat soort dingen lijken mij ook goed voor beide kindjes. Ik ben een tijdje mee geweest naar het KDV en ik heb gemerkt dat het enige wat ze doen is eigenlijk het kindje wat geslagen wordt troosten maar degene die slaat negeren ze. Zij zijn ervaren en ik kom net kijken dus ik dacht dat dat misschien een goede reden had, maar ik zou het zelf nogal anders aanpakken. Het is ook moeilijk om goede opvang te vinden..misschien toch voor een andere plek kiezen..
Ik werk op een peutergroep en de leidsters pakken het dus echt NIET goed aan zo te lezen. Kindje dat slaat, duwt etc moet altijd aangesproken worden op zijn gedrag. Ik pak ze vaak samen. Kijk eens naar ... ze huilt, hoe komt dat? Vind zij leuk wat jij deed? Ik vind het ook niet leuk. Dus ik wil het niet meer zien dat jij slaat. Geef elkaar maar een hand en wat zeggen we dan, sorry
Nee daar moeten ze idd goed opletten en wat van zeggen. Het is wel goed dat ze als allereerste naar het kindje gaan wat getroost moet worden, het moet nl duidelijk zijn dat daar de aandacht naar toegaat. Vervolgens moet dat andere kindje er wel bijgehaald worden voor uitleg en om sorry te zeggen. Maar je zegt dat de helft van de kinderen elkaar continue in de haren vliegt, heeft iemand dat verteld of zie je dat? Is het een groep voor kinderen met gedragsproblemen?
Als je zelf hebt gezien dat veel kinderen elkaar in de haren vliegen, dan vind ik dat niet normaal. Bij dochter op de groep zijn er twee jongens die samen stoeien en verder zijn er alleen' ongelukjes' (struikelen over een ander, of misschien een duwtje, maar bij erger dan dat). Hoeveel kinderen zitten er op de groep?
Nee dat is echt een taak van de leidsters. Hier zitten ze er goed bovenop. Maar het scheelt dat het hier over en weer gaat. Ik zou het zeker bespreekbaar maken, hier moeten ze wat mee.
Dat is wel een taak van de leidsters. Ons zoontje laat ook dingen afpakken of slaan zonder een kick te geven of tenminste..dat deed hij. Nu hij ruim 2 is gaat hij steeds meer z'n grenzen aangeven. Hier pakte kdv dat goed op.
Dat kinderen elkaar in de weg zitten en dat dat fysiek wordt 'opgelost' door de kinderen (door een duw of een mep) vind ik voor jonge kinderen niet kwalijk. Kinderen die elkaar constant in de haren vliegen wel. Op het KDV waar onze jongste zoon op zit, wordt echt aandacht besteed aan het netjes met elkaar omgaan. Dat betekent sorry zeggen en 'het goedmaken'. Jouw voorbeeld zou voor mij aanleiding zijn om na te vragen hoe de leidsters dat bij jullie zien en wat hier de werkwijze is.
Ik zou in deze toch echt de bemoeizuchtige ouder uithangen... Leidsters er op aanspreken en als je het gevoel hebt dat er niets mee wordt gedaan, een keertje blijven hangen op het KDV als je haar wegbrengt. Om er dan direct iets van te zeggen als het weer gebeurt. Wat anderen ook zal zeiden, het ene kind is weerbaarder dan het andere kind. Maar op de leeftijd van jouw dochter moeten de leidsters het voor haar opnemen. En kinderen die elkaar continu in de haren vliegen, dat lijkt mij niet de bedoeling. Mocht het KDV jouw zorgen negeren (maar dan moet je het wel eerst hebben aangekaard), dan zou ik zeker op zoek naar een andere plek. Sterkte!