wanneer reageerde jullie baby op je stem? / geluid of speeltjes? onze kleine reageert niet als we tege hem praten hij kijkt net zo snel weg, als dat hij twee seconde naar ons kijkt. is dit wel oke? is nu bijna 10weken, hij volgt wel met zn ogen als je bv. voorbij loopt of je hand van links naar rechts doet langzaam, en de gehoortest was goed
Hier reageert ze al op geluid vanaf 5 minuten oud. Misschien heeft hij geen interesse om te kijken Eigenwijs mannetje?
ik ben eerder bang voor autisme aangezien er veel in de schoonfamilie rondlopen.. hoop op wat meer antwoorden
Autisme is sowieso al moeilijk vast te stellen. En denk niet dat ze dit al kunnen achterhalen met een baby van 10 weken oud. Mijn oudste had als baby ook zo van die momenten, en zijn ontwikkelingen verliepen niet helemaal zoals een gemiddeld kind. Ik heb bij hem ook vaak aan autisme gedacht. Nog steeds is hij een jongen die wat apart is, en trekt voornamelijk met kinderen op die hoogbegaafd zijn, trekt elkaar toch aan. Hij is op autisme getest Maar toch kwam er niets uit de testen. Autisme heb je in zoveel verschillende vormen. En omdat jouw zoon niet kijkt als jullie tegen hem praten, wil niet gelijk zeggen dat hij autistisch is. Soms zijn babys afgeleid naar iets anders, en tonen dan even geen interesse in je. Elk kind is anders, maak je niet gelijk zorgen. Bespreek het anders even met het CB, als het jou niet helemaal lekker zit.
Ons meisje keek eerst ook echt alleen als ze daar zelf zin in had. Soms wilde ik, mijn man of een ander familielid haar aankijken om haar te laten lachen, maar dan draaide ze heel eigenwijs haar hoofd altijd weg. Nu reageert ze wel overal op en kijkt ze ook echt als je haar roept, maar nog steeds heeft ze soms dat ze geen zin heeft om je aan te kijken..
bedankt voor het antwoord maar maak dit topic niets voor niets, zie hier: 10 tekens die wijzen op autismeKinderziekten en -kwaaltjes
Je vraagt in je eerste post alleen specifiek op het niet reageren. Uitgaand van je eerste post, hoe moet leden weten dat jij je zorgen maakt om autisme? Je vertelt niet verder over eventuele meerdere symptomen. Heb de link die je gaf geopend en gelezen. Maar er staat 2 tot 3 maanden, je kind maakt geen oogcontact. Daarmee word er bedoelt; dat als jij je kind vast hebt, hij of zij je dan helemaal nooit aankijkt. Kijkt jouw kind jou aan tijdens het voeden? Want je praat alleen over het reageren op stem/geluiden. Ik denk dat je gewoon er teveel mee bezig bent, omdat het in je schoonfam voorkomt. Je haalt jezelf allerlei senario's in je hoofd.
Nee ik hoopte ook met mijn eerste post dat mensen. zelf met een antwoord kwamen, en wellicht met het antwoord waar ik iets over heb gelezen vandaar Liefst niet zo bot reageren hoor, ik wil gewoon me kind begrijpen, zoals me handschrift hieronder al zegt he, had jij dat dan niet met je eerste dat je onzeker was? lijkt me dat iedereen bepaalde senario's bij bepaalde dingen die ze constateren in hun hoofd halen VOORAL bij een 1e kindje nee hij kijkt naar alles en iedereen en staart voornamelijk naar strakke objecten in de kamer tijdens het voeden (zoals een schilderij) of de overgang van de muur en het plafond
ik weet nog dat ik ook aan autisme dacht toen ze 10 weken was. Telkens als ik met mijn grote hoofd eraan kwam, keek ze gewoon weg of langs me heen. Ik heb het toen ook op forums opgezocht en iedereen zei dat het wel kwam. En ja wel hoor, binnen 2 weken ging ze me opeens volgen en lachen en niet meer wegkijken. Ze schijnen eerst vaak weg te kijken omdat ze snel moe zijn.
Dit dus en dit doet hij nog steeds. En wat ook kan, is dat je kindje zich geïntimideerd voelt door strak aankijken en daarom wegkijkt. Ik snap dat het je dwars zit, maar dit is pas de eerste fase in de opsomming van die symptomen. Probeer het los te laten, want al zou het wel zo zijn, dan kun je er nu nog niets aan doen, terwijl je je er mss telkens druk over maakt. Probeer ontspannen te genieten van je kindje.
ik snap dat je ongerust bent maar probeer je kindje de tijd te geven. met 10 weken dacht ik precies hetzelfde!! hij lachtte wel... maar alleen als hij op de commode lag, dan lachtte hij naar het behang. hij keek ook alle kanten op behalve naar mij, ik werd er zo onzeker van. geef je kindje de tijd, het komt wel goed!
Toevallig dacht ik vanavond.. wanneer gaat het nou komen dat hij gewoon altijd reageert... Vanmiddag bij t ophalen na t werken lachte die breedt toen ik me gezicht boven hem hield toen hij op t speelkleed lag.. hij kon me dus niet ontwijken Maar toekomst ik hem vanavond op schoot had en papa kwam thuis en wilde aandacht van hem.. nou echt geen reactie te bekennen.. bleef maar de andere kant op kijken... Tja ..... Hier dus 17w. en ook niet altijd een reactie die je hoopt als je hem het moeten missen... komt vanZelf denk.
Mijn berichten zijn helemaal niet bot bedoeld. Ik zei alleen dat autisme moeilijk is vast te stellen bij deze leeftijd. En dat het heel normaal is dat ze wegkijken. Ook gaf ik aan, als je er zo mee zit, praat er dan over met het cb. En met die link die je gaf, probeerde ik je alleen gerust te stellen met wat ze echt bedoelen met niet aankijken. En tuurlijk was ik ook onzeker bij de eerste, en dat is logisch. Daarom juist mijn berichten naar jou toe.
Ik (als een nog steeds onzekere moeder bij nr 2) kan me herinneren dat ik hier ook bang voor was bij mijn zoontje. Overal las ik bv. dat baby's je intens aanstaarden tijdens het geven van voeding en contact zochten etc etc en mijn zoontje deed dat nooit! Keek me echt nooit aan als 'ie een fles kreeg of wat dan ook..werd ik ook onzettend onzeker van. En nu is het een onzettende vrolijke lachebek die altijd het hoogste woord heeft! Maar het zat ook wel gewoon in zijn karakter denk ik want als meneer ergens geen zin in heeft.... Merk trouwens wel een enorm verschil met mijn dochtertje; zij kijkt dus wél heel intens naar je en zoekt heel duidelijk contact.
Hier ook zo'n ontzettende staarbaby. Hij is nog piepjong natuurlijk, maar wij vragen ons soms wel af waar hij in hemelsnaam naar kijkt! Het zijn ook altijd vaste punten. Overigens merk ik wel dat als hij tevreden is (schone broek, uitgerust en buik vol) hij meer reageert op ons. Even kijken wie wat zegt, maar oogcontact nog niet gehad. Dat schijnt ook later te komen. Mocht je autisme vermoeden, let dan eens op hoe hij nieuwe dingen ontdekt. Meestal laten ze niet zien dat ze het best weten. Dat is wel voor als hij weer wat ouder is. Aankijken alleen hoeft niet persé een teken te zijn. Sommige kindjes zijn meer afgeleid. En ikzelf keek nooit mensen aan, totdat een leraar in groep 8 (!!) zei dat het onbeleefd was. Voor zover ik weet heb ik geen vorm van autisme wat mij sociaal beïnvloed.
Bij ons heeft het ook lang geduurd totdat hij ons echt ging aankijken, ik denk pas met iets van 14 weken. Hij had ook veel interesse voor schilderijen, planken etc. Het gaat nu steeds beter en hij begint ook steeds meer te lachen naar ons. Ik werd er ook erg onzeker van. De arts vertelde mij dat als baby's moe zijn ze ook van je weg kunnen kijken.