Wat een vreselijk verhaal! Als je als man geen vader wilt worden neem je je maatregelen. Een serililisatie duurt 20 minuten. En als je niet mans genoeg bent om dat te durven zorg je altijd voor een condoom (erbij). Je vrouw de schuld geven van de zwangerschap is bijzonder laag. En haar na de scheiding opzadelen met je ongewenste nageslacht (want dat zijn ze) is niet ok. Hij heeft haar feitelijk gewoon afgekocht. Hier heb je een zak geld zodat ik er verder geen last van heb. Fijn voor die jongens om dit ook later te lezen. En wellicht komt het hem ook wel prima uit dat ze al 8 zijn zodat ze zichzelf kunnen redden tijdens die 2 dagen per maand dat hij het kan opbrengen de leuke vader uit te hangen. Om daarna weer 3 weken zijn eigen leven te leven. Want daar heeft hij (natuurlijk) gewoon recht op en behoefte aan.
Ik heb hier een hele week over na moeten denken. Ja ik ben wat traag soms Maar eigenlijk vind ik het een hele mooie zin (als ie aardig bedoeld is ).
Ik las je bericht en je schreef zoon. Ik dat dat je een dochter had en daarna zie ik je onderschrift en volgens mij je zoon nog niet heel groot toch? Hoe dan ook, mooi dat je dan over geboorte zoon schrijft. Het draagt niks bij aan dit topic maar wilde het toch even zeggen
Ja klopt. Onlangs is gebleken dat mijn dochter zich meer een jongen voelt, dus is het vanaf nu mijn zoon. Vandaar ook het onderschrift
Hij geeft haar niet de schuld dat ze zwanger werd. Hij zegt dat ze door de pil heen zwanger werd. Gewoon een feit (al twijfel ik daar altijd aan, verrassend veel vrouwen lijkt het te overkomen. Vooral wanneer een man geen kinderen wil). En zij heeft zich toch laten afkopen? Na meer alimentatie ging ze akkoord. Niet dat ik de man verder zo'n held vindt hoor. Hij had inderdaad beter de leidingen kunnen doorknippen voordat hij hem ergens in stak.
https://www.jmouders.nl/spijt-van-het-moederschap/?utm_term=Autofeed&utm_medium=FacebookEchobox&utm_source=Facebook&fbclid=IwAR2q_BompSygmCDj1XFUN73DKJiUmnhSd7gCZPAF6eOxXtS_6Glo2zZxKaU#Echobox=1666977932 Ik zie net dit voorbij komen en moest gelijk aan dit topic denken.
Ik ben benieuwd waar deze ouders dan precies spijt van hebben. De drukte, wat het hen kost, het jezelf wegcijferen? En welke leeftijd hebben de kinderen op het moment van het interview? Is er bij een andere leeftijd van zowel ouder als kind(eren) nog eens gekeken hoe de ouder zich nu voelt?