Er zijn natuurlijk al een heleboel topics over geweest, maar hoor ook graag weer de nieuwe verhalen! Ik ben zo benieuwd hoe dat straks zal gaan en hoe erg ik zelf weer zal moeten wennen Ik heb een makkelijke peuter (klopt even af) die goed luistert en ook goed zelf kan spelen. Na de baby en dreumestijd heb ik nu ineens zoveel vrije tijd en ik vindt het enig dat we al hele gesprekken met elkaar kunnen voeren, samen grapjes kunnen maken etc. Tot nu toe de leukste periode in mijn beleveing!. Natuurlijk verheug ik me op ons nieuwe frummeltje maar ik stel me zo voor dat het best pittig zal worden. Ben benieuwd naar de ervaringen!
Het zal een pittige opgave worden,omdat een peuter niet snapt dat ze jou met haar zusje/broertje moet delen. Helaas kan ik je ervaring niet met je delen. Toen mijn jongste geboren werd was mijn oudste al 4 jaar en 4 mnd. Kleuters begrijpen al iets of wat meer.Je kan ze helpen. Mijn oudste helpt met het weggooien van de luier,aangeven van spuugdoekje,roept als haar zusje een poepbroek heeft(heel handig)en natuurlijk met haar zusje spelen. en dat gaat hier erg goed
Mijn dochter is pas 2 geworden is van 14-4-2009. En mijn zoontje is nu bijna 3 maand. Mijn dochter was als baby vrij gemakkelijk, ook omdat ze misschien bij tijd en wijlen "te' rustig was. Mijn zoontje is lastiger, vanaf ongeveer 2 weken was hij heel veel aan het huilen, daar heb ik het best moeilijk mee gehad. Nu we 2 keer bij een osteopaat geweest zijn is het beter. Maar dat in combinatie met mijn dochter (die praat als een 4 jarige) die ook graag veel aandacht wil hebben was het wel pittig. Maar..........daar staat tegenover, dat mijn dochter echt gek is met haar broertje, ze wil hem graag op schoot hebben (wat ook regelmatig eventjes mag) en ze wil graag helpen. Tuurlijk is ze ook wel eens boos, maar meer omdat ze niet de aandacht krijgt op het moment dat ze het hebben wil, dan dat ze wil dat haar broertje weg gaat. Mijn dochter vind het erg leuk een broertje en zet regelmatig bijv. een muziekje voor hem aan of geeft hem speelgoed (niet dat hij wat kan met dat laatste, maar het gaat hem om het idee ) Als hij huilt komt ze met een speentje aanzetten. Dus ik vind het erg leuk haar zo bezig te zien. En tuurlijk zit er ook uitdaging bij, je hebt er ineens 2. Maar als je ook naar de leuke dingen kijkt, kun je er wel van genieten (tenminste, ik wel )
mijn zoon is weekje jonger dan dochter, en hij is grote broer geworden toen hij precies 1,5 was. mijn ervaring : GE-WEL-DIG !!!!! het is zo heerlijk, ze zijn zo dol op elkaar, we hebben hem echt overal bij betrokken, en hij doet nu ook veel zelf, wanneer onze dochter bijv huilt in bed zegt hij : oh-oooo aapie kwijt... ikke geven ?? en dan loopt hij zelf naar boven heen om te kijken of ze indd haar aap kwijt is.... ik loop wel altijd achter hem aan naar boven voor het geval ze haar aap niet kwijt is maar bijv een vieze luier heeft. we hebben echt een heel ochtenritueel met ons 3tjes ( als manlief een vrije dag heeft met ons 4tjes) echt zo super leuk !!! ik heb me zo druk gemaakt om wat anderen zeiden.... dat hij jaloers zou zijn, en hoe pittig het zou zijn.... maar ik vind het hier helemaal niet pittiger of zwaarder, zoonlief speelt graag met zijn zusje, ze zijn zo 1,5 uur aan het spelen met elkaar, en dan heb ik de tijd om van alles tussendoor even te doen soms hebben ze dagen dat ze beide ziek zijn.... of beide midden in de nacht wakker worden, of beide niet willen eten, ja dat zijn soms even frustratie momenten.... maar dan is het (hier) een kwestie van : go with the flow, niet eten.. okee niet moeilijk doen dan niet.... beide in de nacht wakker.... dan zowel ik als manlief eruit... tenzij manlief de volgende dag avonddienst heeft of vrij is, dan gaat 1 er uit voor beide zodat ze andere kan slapen....en degene die heeft geslapen gaat er in de ochtend weer uit zodat de ander bij kan slapen. maar dat is eigenlijk echt zelden. serieus, het is heeeeerlijk
Mijn zoon deed dat toen hij 1,5 was ook.... hij klom op de tafel en deed ook een billendoekje over haar billen, gaf haar in de ochtend altijd de fles, als ze spuugde pakte hij een spuugdoekje en depte haar lippen droog gaf een schone luier aan en gooide de vieze luier weg, pakt nu haar beker en laat mij daar drinken in doen zodat hij die weer aan haar kan geven.....
Hier schelen ze net geen 2 jaar... En het is heeeerlijk!!! Het valt mij heeel erg mee, zelfs als alleenstaande is het prima te doen. Natuurlijk zijn soms de nachten nog ff doorbijten en straks weer fulltime erbij werken zal ook best zwaar worden.. maar hoeveel die 2 al aan elkaar hebben is echt geweldig. Jayro helpt ook met alles, weet vaak nog beter wat er is dan ik; "kijk mama, kenji heeft honger' (ligt ie naar Jayro te happen).. Hij is zooo zorgzaam en beschermend naar zijn broertje, heerlijk! Nog nooit jaloers geweest, maar daar ben ik ook wel altijd bewust mee bezig geweest.. veel erbij betrekken en niet opeens de baby voor laten gaan.. Vooral nu Kenji flink lacht en echt aandacht en contact zoekt wordt het steeds leuker.. die 2 hebben soms echt de slappe lach samen Kijk er al ontzettend naar uit dat Kenji gaat kruipen en lopen.. ik weet zeker dat ze naast de nodige ruzietjes veel aan elkaar zullen hebben.
Mijn ervaring is dat het hier ook gebeurde dat grote zus mama helpt met kleine broer en hier schelen ze 2j8mnd. Het enige waar ik aan moest wennen was dat je weer alles mee moet slepen qua verzorging/eten etc. als je op stap gaat. Ik nam al maanden niets meer mee voor dochter. Nu zijn ze bijna 3,5 en 8,5 mnd en hebben veel lol samen. Ik moet zeggen dat ze wel goed kan delen en geen moeite heeft met haar broertje die overal aanzit. Samen spelen, samen delen hoort hier er gewoon bij voor haar omdat er hier elke dag kinderen over de vloer zijn omdat ik gastouder ben.
tis erg leuk maar ook erg pittig. mijn dochter zit nu een beetje in een dwarse periode dus haar kleine zusje heeft soms aardig wat onderbroken voedingsmomenten. gelukkig is ze wel blij met haar kleine zusje en ook erg lief naar haar. maar soms.....
Het is leuk, zó leuk!!! Maar ook best zwaar soms. Kleine baby Quinten met nachtvoedingen en 's middags + 's avonds wil hij alleen bij ons zijn, peuter Danique die middenin haar dwarserittus periode zit en juist alles doet wat niet mag en de nodige driftbuien heeft. Maar ben verliefd op allebei! En gelukkig vindt Danique haar broertje super, wil helpen met de luier, vraagt regelmatig 'waar is mij Kintun' en komt vaak hem een kusje geven. Ik heb liever dat ze zich op mij afreageert dan op hem.
Hier was 2 jaar en 3 maanden verschil. Ik denk dat het ook erg af hangt wat voor baby je krijgt. Mijn jongste heeft de eerste 4 maanden amper geslapen en huilde erg veel (vermoeden verborgen reflux). Kwam ieder 2 uur dag en nacht voor bv dus ja het was erg pittig vooral omdat mijn oudste erg moest wennen in het begin. Moest vaak de kleine dus voeden en ze hing continu bij mij in de draagdoek. Dus echt 1 op 1 momenten met de oudste had ik niet in het allerbegin en daar voelde ik mij als moeder erg schuldig om. Maar gelukkig dat na die 4 maanden ze overdag ook veel beter ging slapen. En nu slaapt ze als een roosje Daarna heeft de jongste 15 maanden geen nacht doorgeslapen en dat hakt er wel in. Maar het is ook erg mooi om te zien hoe de liefde groeit tussen mijn dochters. En nu zijn het beste vriendinnetjes (uiteraard met ruzies).
Leuke verhalen, het stelt me toch wel een beetje gerust. Ik moet me gewoon instellen op een pittige periode, waar natuurlijk ook de mooie momenten van het hebben van twee kinderen voorbijkomen. En inderdaad, het ligt er natuurlijk ook aan of de oudste jaloers zal zijn, misschien dan wel peuterpubert, wat de jongste voor baby is etc... Niet te voorspellen dus!
De oudste is voor de baby heel lief, kusjes geven, speentje terugstoppen, aan het lachen maken. Dat compenseert ze door mij enorm uit te dagen, op de tafel te klimmen als ik net de fles aan het geven ben, haar fruit door de kamer te gooien en op haar speelgoed te gaan staan....de peuterpuberteit helpt natuurlijk ook niet mee
Hangt gewoon heel erg van het karakter van je kind af. Hier schelen de oudste 2 anderhalf jaar, en nr 2 heeft een pittig karakter. De eerste anderhalf jaar was er geen vuiltje aan de lucht, pas toen nr 2 een echte peuterpuber werd en de oudste een kleuter vond ik het pittiger worden. Dus combinatie baby-dreumes vind ik heel erg meevallen, combinatie peuter-kleuter heel vaak niet.
Het is met periodes pittig maar ook veel smeltmomenten! De eerste paar weken vond ik zwaar (puberende peuter, huilende baby, zelf vol hormonen) maar op een gegeven moment heb je een nieuw ritme gevonden, weet je hoe je alles praktisch gezien het beste op kan lossen (met twee kinderen de trap op, naar buiten, baby voeden & peuter bezighouden etc) en dan wordt het stukken makkelijker. Ik merk wel dat zodra de baby wat meer kan het voor mn peuter weer even wennen is (wordt ie misschien toch weer even bedreigend omdat ie zich ook kan voortbewegen brabbelen etc) Succes & niet te druk maken, gewoon op je af laten komen en go with the flow is t beste!