Hoi!! Ons knulletje is nu bijna 8 maanden en ik ben constant 'mama mama mama' tegen hem aan het zeggen, hihi! Sinds vorige week zegt hij het ook!! Vaak is het echt 'mama' wat hij zegt, maar regelmatig ook 'mamam' of 'mamamamamama' achter elkaar. Nu is het alleen niet zo dat hij het gericht tegen mij zegt, maar hij zegt het min of meer in zichzelf als hij lekker aan het spelen is of als ik hem aan het verschonen ben. Op dit moment ligt hij boven in z'n bedje en is ie lekker aan het keuvelen (net wakker geworden). Nu hoor ik hem door de babyfoon weer brabbelen: 'mama mama'! Oh ik ben zo trots!! Nu vraag ik me af of dit al telt als z'n '1e woordje'. Of is dat pas als het echt gericht tegen mij bedoeld is?? Hihi, jullie weten nu natuurlijk al wat ik graag wil horen... Groetjes van de meest trotse mama op Aarde!!
jahoor, dit is een eerste woordje, gericht of niet hij zegt het wel (die van mij nog steeds niet bij ons was het eerste woordje, poes en aap(knuffel)
Aaron doet ook vaak mama en mam. Met name als hij huilt. Dus ik vind het toch een soort van eerste woordje al is het niet gericht.
Oh wat fijn dat jullie dat ook vinden! Nu ga ik heel hard 'papa' met hem oefenen, hahahaha!! Nooit geweten dat dit soort dingen zoveel indruk op je kunnen maken zeg. Ik vind het moederschap met de minuut leuker worden. En dat terwijl je telkens het gevoel hebt dat het niet leuker kán worden!! Groetjes!
hahahahaa, wat schattig zeg! Natuurlijk telt het mee Hier ook mamamama als mijn zoontje aan het jengelen is. Als ze blij zijn roepen ze alle drie dada-dada-baba-gaga enz. En Aldin zei gisteren ineens JA, hahahaa kwam zo wijs uit zijn mondje En dan smelt je gewoon Geniet ervan, volgens mij wordt het alleen maar leuker (totdat ze in puberteit komen en niks meer van je willen weten )
Onze kleine man zegt sinds afgelopen weekend niets anders meer dan Mama, Mamam, Mapap, Papa en alle variaties die je daarvan kunt maken Overigens heeft hij wel door dat ik daarop reageer, want als ik wegloop zegt ie steeds 'mama mama' Maar ik dacht dat het nog veeeeeeeeeeeel te vroeg was om dat als woordje te tellen... Vind het wel super-leuk klinken De grap is trouwens dat hij het op het KDV helemaal niet zegt. Daar houdt hij het bij al z'n andere geluidjes. Pas toen ik hem gistermiddag kwam ophalen begon hij weer. Hadden ze de hele dag nog niet van hem gehoord. De kleine stinkerd!
Bij onze dochter heb ik het niet als "gericht" woordje gerekend.... ze zegt al wel vaak mamamamamama oid, maar ze kijkt daarbij naar papa of mama en ook gewoon naar de hond.... Dit doet ze al een paar maanden. Maar de laatste paar weken merk ik wel dat ze het meer gericht begint te doen.
ach joh het gaat om het idee MIjn zoontje zegt wel HEY! als ie aandacht vraagt, en dan reageren we meteen zodat ie weet dat ie het juiste woord te pakken heeft Als ze gericht mama of papa tegen ons gaan zeggen, noemen we het maar het eerste gesprek
Als jij een eerste woordje hebt gehoord, dan telt het!! hahahahaha... heerlijk toch? Geniet er maar lekker van .. straks wordt het irritant.. MAAAAAMMMAAAAA! gniffel
Ik vind dat het telt hoor Mijn dochter haar eerste woordje was papa Ze zegt eigenlijk pas sinds anderhalve maand mama. Na papa zei ze namelijk ETENNNNN! En daarna IJSSSS (mn hond heet Thijs) Dus lekker van genieten dat jouw kindje als eerste mama zegt, en niet eerst de naam van de hond roept en 5 woorden later pas mama zegt hahaha
dat heeft mijn zoontje rond die tijd ook een tijdje gedaan ineens stopte hij er weer mee. hij is nu 11 maanden en sinds vorige week zegt hij het weer af en toe. ik merk dat er steeds dingen bijkomen en weer andere dingen weggaan. net of ze dan druk zijn met een ander kunstje en het oude dan vergeten ofzo.
mijn zoon zegt eigenlijk maar 1 woord altijd en overal voor. wordt hij wakker eet gaan we eten ook eet issie aan het spelen en kijkt je aan eet en nu dan sporadische en keer amamamama. papapapapa schijnt ie totaal te zijn vergeten hoewel dat zijn eerste woordje was.
jelle zei altijd heit heit heit (papa) mem (mama ) kon hij wel maar hij zei het niet toen hij eindelijk twee jaar was en vele woorden kon zeggen zei hij eindelijk memie ik zo trots hehe
hier was het al weken mama mama mama, tot de eerste keer papa kwam. vriend erg trots, tot hij zag dat ze het tegen een knuffel van een nijlpaard zei
Tuurlijk telt dat! Samara zei al mama met 7 maanden, ook als 'mamamamamam'. In het begin ook niet gericht, maar later begon ze steeds meer te beseffen wie nou 'mamamamamam' was. Nu is het soms 'mama' en soms nog steeds 'mamamamam'.
ik zit al maanden lang 'papa' tegen mijn zoontje te zeggen maar toch heeft hij het kunnen presteren om 'mama' te zeggen. Ook hij zegt steeds 'mamam' of 'mamamama' en regelamtig ook duidelijk 'mama' Ik weet niet of ik het als eerste echte woordje moet zien want ik zeg nooit tegen hem 'mama' Dus vind het (in ons geval) gewoon meer beetje brabbelen en toevallig brabbelt hij 'mama' Ik ben namelijk alleen maar bezig om hem 'papa' te leren zeggen