Sinds vier weken zijn wij de trotse ouders van onze derde dochter, maar we hebben ook hele korte nachten. Natuurlijk heb je nachtvoedingen dus daar waren we op voorbereid. Waar we echt niet op voorbereid waren, was een kindje dat absoluut niet wil slapen in haar eigen wiegje op onze kamer.... We hebben al van alles geprobeerd maar niets lijkt te werken. Ik loop nu zo'n beetje op mijn tandvlees omdat ik haar bij mij laat slapen maar dan zelf natuurlijk niet slaap. Ik vroeg me af of jullie nog tips hebben? Want een beetje nachtrust zou toch wel fijn zijn!
Gefeliciteerd met je dochter! Herkenbaar verhaal... Mijn zoontje is nu bijna drie weken en wil 's nachts ook niet in het wiegje naast mijn bed slapen. En ik kan hem vanuit mijn bed zelfs aanraken, maar hij wil echt niet alleen liggen. Hij ligt daarom maar in mijn armen het grootste deel van de nacht. Blijkbaar heeft hij erg mamahonger. Hij ligt in een katoenen wikkeldeken van Lodger, ik lig dan op mijn zij met zijn hoofdje op mijn arm, en mijn andere hand op zijn buikje. Zo kan ik niet op hem draaien in mijn slaap. Wonderlijk genoeg slaap ik zo heel diep, vannacht heeft mijn man hem om 04.00 uur verschoond en de fles gegeven en weer bij mij gelegd, en ik ben er niet wakker van geworden. Soms kunnen we hem overleggen in zijn wiegje als hij diep slaapt, maar meestal slaap ik al eerder en komt het er niet van om hem eerst in bed te leggen.
Pffff zo herkenbaar. Mijn jongste heeft ook de eeste 8 weken heel slecht geslapen ' s nachts. Sliep dan wel even tot de fles en dan begon het circus weer. Niet meer in slaap komen, alleen maar krijsen. Bedje bij ons op de kamer haalde ook niks uit. Alleen in mijn armen sliep ze redelijk als ik haar maar wiegde. Overdag heeft ze tot een maand of 3 helemaal niet in haar eigen bedje geslapen. De eerste maanden waren echt hel. Achteraf gezien had ze gewoon gigantisch last van verborgen reflux en was het daardoor een huilbaby. Ik ben nog nooit zo gebroken geweest. Alle beloftes van niet in ons bed laten slapen en niet aan toe geven heb ik overboord gegooid en heb maar gewoon gedaan wat voor haar het fijnst leek. En ja, tis cliché maar het wordt echt beter. Nu is ze ruim 10 maanden en ze slaapt 9 van de 10 keer door. Even doorbijten meid.
Hi anabel even zoeken hè? Hier slapen we ook samen. Nu ik dit typ lig ik/ hang ik op de bank en ligt Willemijn op me. Komt goed. Het is even wennen voor baby's. Trouwens ons meisje slaapt liever op haar buik merken we. Dus overdag kan ze soms in de box ( waar we haar zien) op dr buik slapen. En in bed bij mij op haar zij.
Zoals je weet slaapt N ook alleen maar op mij. En soms slaapt ie een paar uurtjes in zijn wieg maar dat is heel zeldzaam Wilt S niet op der buik slapen? Inbakeren? Ik heb het ook allemaal geprobeerd en inbakeren gaat nog het beste. Althans dat gaat voor hooguit een uur goed en dan wilt ie weer bij mij liggen..
Idd inbakeren. Of in slaap lopen met een draagdoek en dan wegleggen in een warm bedje. Cosleeper naast het bed?
Heel in het begin sliep ons zoontje ook tussen ons in. Wij deden een kussensloop om een Voedingskussen. Zo zit er een soort kuiltje in en daar lag ons kleintje op. Dekentje erover en hij sliep als een roosje. Zo lag hij ook hoger en hoef je biet bang te zijn dat je op je kleintje rolt.
Onze dochter heeft ook 4 weken tussen ons in geslapen op een aankleedkussen. Was ook erg onrustig en sliep ook heel slecht in haar eigen wieg. Achteraf gezien had ze toen ook al veel last van verborgen reflux. Sinds ze de nachten door sliep met 6 weken ligt ze in haar eigen wiegje en slaapt nog steeds de nachten door. Ze is nu bijna 11 weken.