Ik werkte met 3 kids 14 uur. Tijdens de 4e zwangerschap ben ik gestopt. Nu sinds 1,5 maand weer aan het werk voor 16 uur. Dus 5 jaar tbm geweest. De traditionele verdeling beviel ons toen de jongste 2 klein waren prima, maar bij mij begon het toch weer te kriebelen om iets buitenshuis te gaan doen. Man werkt fulltime.
Gaan alle 3 kinderen ook naar opa en oma tegelijk? Ik werk nu 24 uur en zou wel weer terug willen naar 30/32. Maar opvangkosten vind ik wel een dingetje, met een dag extra opvang hou ik netto niet heel veel meer over van die extra uren werkze gaan ook een dag naar opa/oma. Logeren doen ze ook regelmatig. Maar met 3 is dat echt te veel voor ze. Dan zouden we op 3/4 dagen opvang komen en dat wil ik persoonlijk niet. Nouja we zijn nog vrij jong (31) en ik roep altijd; wie weet wat de toekomst nog brengt maar ik ga er niet vanuit. Als de andere 2 al wat ouder zijn, dan voelt het alweer makkelijker denk ik. Maar het is bij ons echt een combi van factoren. Nouja gelukkig heb ik er ook niet veel moeite mee wanneer het bij 2 blijft.
Haha, ik zat in jouw groepje bij nr 4 (onder een andere naam). Bij ons is 3 echt de max, ook qua kamers in huis. Weet heel zeker dat het na nr 3 klaar is.
Ik werk trouwens 22 uur, en daarbij nog oproepdiensten, dus meestal wordt het meer. Maar die diensten zijn op tijden dat mn man thuis is. Mijn man 40, maar dat wordt meestal meer.
Mijn oudste twee zijn 4,5 en 7,5 dus die gaan tot 14.00 naar school. Mijn vader haalt ze dan uit school en brengt de oudste om 16.00 naar voetbal. De baby is er wel vanaf 8. Dus ze hebben van 8-14 een baby en dan van 1415 tot 16.00 3 kinderen en dan van 16.00 tot 17.00 een baby en een kleuter. Maar mijn ouders zijn beide wel gepensioneerd. Sterker nog, per september hebben ze dan 2 baby’s want baby van mijn zusje komt ook dan Maar het is zolang ze het nog willen en anders gaan we kijken naar extra bso voor de jongens of wel iets minder werken (bijv beide 28) of op maandag standaard uit huis voor de boys (die kunnen zichzelf vermaken) of of of…dat bekijken we per keer. Voor nu gaat dit nog. Logeren doen ze ook wel eens maar dan ook weer: mijn twee oudsten zijn best zelfstandig. En dan dinsdag en donderdag 2 oudsten school/bso en baby 2x hele dag opvang. Opvang is inderdaad een hap maar ik heb allerlei berekeningen gedaan maar voor ons was beide 32 uur en opvang de beste financieel ook. Buiten dat ik altijd heb gezegd minimaal 32 uur te blijven werken. In mijn vak kan ik niet minder werken dan moet ik terug in functie en dat wil ik niet. En mijn man wilde ook een dag per week met de kinderen. Dus het is nooit een overweging geweest om minder te werken. Wij hadden en hebben overigens ook 2 dagen opvang als “max” maar wij werken beide dan ook 32 uur dus ieder een dag thuis en mijn ouders. Al ben ik er makkelijker in geworden en als het niet zou gaan, zou ik de baby / jongens nu wel een extra dag naar opvang doen. Maar het is iets om over na te denken, absoluut. Dus ik snap de overwegingen best! Edit: en mijn man en ik hebben beide een functie waarin we veel eigen verantwoordelijkheid hebben. Dat betekent dat ik prima een ochtend op school kan helpen als ik dan in de avond of woensdag als de baby slaap bijwerk. Ik heb gewoon projecten die ik moet opleveren. Tijd en plaats onafhankelijk. Dus ik heb alle ruimte om het optimaal met thuis te regelen. Daarnaast heeft mijn man enorm veel vakantie en atv dagen en wonen we beide een kwartier van ons werk. Oftewel: de randvoorwaarden zijn ideaal. We hebben geen voorschoolse opvang etc nodig.
Ik werkte met 3 kinderen 12 uur per week in d'r thuiszorg. Na de geboorte van de 4e ben ik eerst de flex in gegaan voor 10 uur per week, 8 maanden later naar 16 uur per week. En vanaf januari 2021 ging ik naar 24 uur per week. Dit heb ik 1 jaar en 4 maanden gedaan, maar dat werd me toch teveel. Sinds deze maand werk ik weer 16 uur per week en nu werk ik alleen nog maar nachtdiensten (8 per 4 weken). Mijn man brengt de kinderen dan naar de opvang en BSO. Ik haal rond 14.15 eerst de jongste op bij de gastouder en dan om 14.30 uur haal ik de oudste 3 van school. Op vrijdag zitten ze de hele dag op de BSO (dus voor en na school).
Dank weer allemaal voor jullie reacties. Ik werk nu 24 uur, maar mij man maakt erg veel uur. Heb bij de 2e al getwijfeld om naar 16 uur te gaan, uiteindelijk nooit gedaan.. Maar als we toch voor een 3e gaan (en het mag lukken) dan zou ik denk toch naar 16 u willen gaan. Maarja dit is iets wat we samen moeten beslissen!
Ik werk niet. Dus qua tijd wil t wel. Man heeft wel tijd gewacht met de kinderwens. 2 is voor hem wel compleet. Financieel tja... zien we het wel. Komt dan ook meer kgb binnen met 3. Auto is al ingeruild, we hebben 4 slaapkamers. Dus praktisch loopt het ook wel los. Vroegah hadden ze ook weinig en 8 kids op 3 kamers gepropt en geen auto en kwam t ook goed denk ik dan maar. Als ik nu goed zwanger ben, is dit echt de laatste. Ik kijk er onwijs naar uit om de kinderwens af te sluiten ook. Vooral omdat ik nu ook hormoon injecties moet gebruiken en ik daar zo beroerd van werd.... ik vind t traject van kinderwens loodzwaar.
Zelf heb ik getwijfeld of ik een derde wilde. Geen idee waarom, het gevoel van: ik wil perse (nog) een kind ontbrak, dat had ik bij de eerste en tweede wel. Mijn man had de wens wel heel sterk, en uiteindelijk zijn we er voor gegaan. En met 3 voelde het zo mooi compleet, ik was dolblij dat we er voor gegaan waren. En tja, toen kwam zelfs de 4e nog. Nu is het echt klaar, ik krijg het benauwd bij het idee van nog een baby. Ik vind ze onwijs leuk als ze ouder worden, vooral de puberleeftijd. Maar ze worden toch echt als baby geboren. En dat wil ik niet meer.
Ik heb zelf nooit getwijfeld maar elk kind kost meer tijd, energie, geld, zorgen etc. Dat is wel gewoon realistisch. Als je daarover nadenkt en een ja voelt, zou ik er zeker voor gaan. Ik voel me gezegend met 4 kinderen maar het vergt ook gewoon veel werk.
Ja dit herken ik erg! Ik denk dat wij na de derde gevoelsmatig niet klaar zijn, maar voor de balans van alles houdt het hierna op.
Sinds ik mijn man ken wilde ik er al 3. En nu ik er 2 heb, merk ik dat ik nog niet compleet ben, hoe blij ik ook met ze ben. Er mist nog iemand. En 3 op de achterbank moet passen
Ik heb 2 dochters uit 2014 en 2016. Al tijdens de zwangerschap wist ik van dit kan niet de laatste zijn. Jongste was een huilbaby dus dat heeft even geduurd voor we op de roze wolk kwamen. Bij mij heeft het altijd gekriebeld voor een derde. Ons huis was klein, financieel etc. We hadden alles al weggedaan. Maar het bleef knagen. In 2019 kochten we een groter huis. met 5 slaapkamers. In juni 2020 ging de jongste naar school en ik zat echt te huilen in de auto. Met mijn man besproken. Die zij gelijk ik wist het. Hij heeft echt een tijdje getwijfeld. Maar staat er nu ook helemaal achter. In december 2020 begonnen. Helaas nog niet blijvend zwanger. We hopen binnenkort met iui te starten. Kids zijn inmiddels al bijna 8 en 6. Hadden gehoopt dat het er al zou zijn. Maar helaas. Andere 2 zwangerschappen wel snel en spontaan. Maar vorig jaar ook een heel zwaar jaar achter de rug. Dat helpt natuurlijk niet mee. Ook zijn we nu een stuk ouder.
Dat is ook iets waar ik tegenop zie, de jongste naar school. Van de ene kant niet natuurlijk, omdat hij er echt aan toe is en ik zeker weet dat hij het superleuk gaat vinden. Maar zal hem echt gaan missen. Toen de oudste naar school ging, had ik onze jongste nog thuis.. dat was toch anders. Hier nog niet over de streep voor de 3e.. maar gesprekken worden gehouden, dus wie weet gaan we er nog voor. ik hoop dat jullie snel een positieve test in handen zullen hebben!
Hier wel getwijfeld, vooral man. Uiteindelijk kwam nummer 3, en het was zwaar. Het 1e jaar was echt niet leuk. Nummer 3 was een huilbaby ( koemelkallergie en reflux ) net zoals onze 2e maar bij haar was het snel onder controle. Bij onze zoon niet. De meiden sliepen vanaf week 3 en weer 4 door maar bij hem hebben we met 10 maanden een slaapcoach hulp gevraagd. We waren doodop, en ook vooral niet fijn voor onze meiden aangezien we echt wel minder aandacht hadden voor hun. Gelukkig was het corona en was mijn man thuis. De 1 liep met zoon en de ander was met de meiden bezig. dag in dag uit. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen natuurlijk maar pittig was het zeker. En nu, Ja het is druk, ik ervaar het wel veel drukker dan met 2. Maar super gezellig. De auto was trouwens snel gekocht.