Bij ons, we hadden beide een vaste baan met een redelijk inkomen. We waren ook toe aan de 'volgende stap', een kleintje. In die tussentijd ben ik gevraagd voor een nieuwe baan, voordat ik zwanger was de hele boel geregeld voor mijn nieuwe baan. Ik ben toen zwanger geworden, maar ik heb een MA gehad. (Allemaal nog op mijn oude werk, waar ik al wel mijn baan had opgezegd) 5 dagen voor ik zou gaan beginnen bij mijn nieuwe werk, werd ik gebeld. Ik hoefde niet meer te komen, ze gingen reorganiseren..... Dat geeft pas stress, maar goed. Ik dus de WW in en meteen gaan solliciteren.... binnen 3 maanden had ik weer werk. Inmiddels is dat een half jaar geleden en ben ik weer zwanger. Financieel hebben we gemerkt dat het met een beetje minder ook wel gaat, ondanks dat we twee huizen hebben (1 in de verkoop, zucht) En al helemaal dat het leven zich niet laat sturen.... Ik ben al lang blij dat ik weer zwanger ben geworden en de rest is dan relatief. We redden het wel, altijd. Onze gezamelijke basis is goed, financieel komt het blijkbaar ook wel goed. Ik zou me niet te veel zorgen maken, je kan niet alles sturen en controleren in het leven. Geniet van wat er is en wat er komen gaat. Ik zou me door een wat-nou-als-gevoel niet laten leiden. Veel succes
Je schrijft dat je er helemaal aan toe bent te stoppen met de pil. Dan zou ik niet gaan uitstellen. Je weet nooit hoe lang het gaat duren. En je weet nooit wat er in de tussentijd gaat gebeuren. Toen ik zwanger werd van mijn eerste hadden we beiden een vaste baan. Ik had met mijn werkgever afgesproken dat ik iets minder zou gaan werken na mijn verlof. Alles was perfect geregeld... dacht ik. Toen ik terugkwam van verlof kwam mijn baas met de mededeling dat hij geen werk voor me had, tenzij ik dagelijks meer dan 2 uur enkele reis wilde aanvaarden. Eehm tja... dat is niet zo handig met een baby. Dus volgde ontslag. Achteraf was dat een supergoede beslissing. Hierdoor heb ik in het begin heel veel extra tijd met de baby gehad en daarna (jaar later) een superleuke nieuwe baan gevonden. Tijdens je zwangerschap of verlof mag je niet ontslagen worden. Maar als je contract afloopt dan zijn ze niet verplicht te verlengen. Reken uit hoe lang jullie rond zouden kunnen komen wanneer je ww zou krijgen. Probeer nu al een beetje te leven naar het bedrag wat in dat geval binnen zou komen en zet de rest opzij. Zo bouw je een buffer op, mocht het nodig zijn.
Hoi, Bedankt voor alle lieve reacties. Ik moet nog maar 3 pillen slikken en dan ben ik er klaar mee. Ik ga echt stoppen met de yasmin pil en vanaf dat moment zien we wel. We gaan niet actief bezig zijn met zwanger raken zoals eiersprong bijhouden, temperaturen enzo, maar als het ons overkomt dan accepteren we dit en zijn we er blij mee. Ik heb mezelf voorgenomen dat als ik mijn baan kwijtraak, we dan wel zien hoe en wat en wie weet doen de oplossing zich vanzelf wel voor en valt alles mee. Als mijn contract niet verlengd word heb ik recht op een paar maanden ww en daarna moet ik er maar voor zorgen dat ik snel weer een baan vindt, want na de ww heb ik nergens recht op. We hebben een koophuis (vermogen) en dus geen recht op bijstand, ze keren het uit in de vorm van een lening en dat gaan wij niet doen. Tegen de tijd dat het zover is dat ik echt 0,0 inkomen heb zijn we al een jaar verder en ik blijf positief denken dat in die tijd er heus wel plossingen zullen komen. En wie weet wat mijn partner tegen die tijd wel niet kan bijdragen...We zien het wel. Ik doe elke dag hard mijn best om mij hierover niet druk te maken en dit los te laten, want het druk maken helpt eerlijk gezedg niet. Ik heb alles geprobeerd om deze zorgen/angst weg te nemen en niets helpt. Erover praten helpt niet, er druk om maken helpt niet, ik heb zelfs een psycholoog overwogen, maar die zal mijn zorgen ook niet wegnemen. Kortom, ik verdoe mij tijd ermee.. Ik kan maar beter gaan genieten van het HIER EN NU en de toekomst voor morgen laten. Ik vind dit een hele fijne forum, dus jullie zullen zeker nog wel wat van mij horen.
Je kan ook het ergste scenario uitspelen... wat als je je baan verliest? Wat als je geen nieuwe baan vind? Het ergste is dat je krap moet leven voor een poosje en in het allerergste geval verhuis je en moet je je woning te koop zetten. Daar ga je echt niet dood aan hoor. Erg rot natuurlijk, maar dat overleef je wel. Zou er gewoon voor gaan als dat is wat je wil
@seentjuh: je hebt helemaal gelijk. In mijn hoofd speel ik zo vaak de worst case scenario uit en dat maakt mij angstig en lichtelijk paniekerig, maar in principe gaat het maar om materielle dingen en dat overleven we inderdaad. Er zijn veel ergere dingen die op je pad kunnen komen waar ik mij niet niet druk om maak, maar wel om geld. Ik zie in dat het geen enkele zin heeft om je druk te maken om geld, want voor hetzelfde geld overkomt je iets nog vreselijker dan geld tekort. We hebben al besloten er gewoon voor te gaan. We gaan in eerste instantie niet bijhouden wanneer de vruchtbare dagen zijn etc. We gaan het ons gewoon laten overkomen. Ik ben inmiddels gestopt met de pil en ik ga wel nog mijn nieuwe menstruatie cyclus bijhouden. Ik ben ook al veel aan het zoeken op internet over zwangerschap etc.