Lastig he.. Hier dus wel een goed inkomen maar vriend vanaf september waarschijnlijk geen baan meer.. ik werk zelf niet, zou zo weer aan de slag kunnen bij mijn vorige werkgever als ik zou willen.. financieel komt het dus wel goed links om of rechts om.. maar om in zo'n "onzekere" periode dan aan n derde te beginnen blijft lastig. Mijn gevoel en verstand schieten ook zo alle kanten op.. ene moment denk ik nee afwachten is het beste.. en het volgende moment denk ik.. het komt allemaal wel goed
Bij de eerste wel, goede baan met ee. Leuk salaris, vast contract, huis gekocht en weet ik het wat. Ging het bedrijf failliet (subsidie werd in 1x gestopt dus niemand zag het aankomen) toen ik Rond de 20 weken zat. Heb dus vanaf 28 weken zwanger tot ze 8 maanden was in de ww gezeten, toen van ellende mAr bij de ah gaan werken en was na 6 maanden weer werkloos. Toen na 3 maanden wel een leuek baan gevonden waarn ik graag zou willen blijven (qua brae sowieso) maar met minimumloon en geen zicht op verhoging ben ik na bijna een jar teruggegaan naar de kinderopvang, wilde ik niet maaf kon ik wel meer verdienen, had ik beter niet kunnen xoen want toen was ik ook zwanger (nu nog) en was na 2 maanden ontslagen omdat ik niet flexibel genoeg zou zijn (en nog wel meer onzin) Dus nu zit ik weer zwanger in de ww. Had het liever ook anders gezien maar het komt vast wel weer goed en mijn man hoeft gelukkig nooit verlegen te zitten om werk, hij heeft nog nooit hoeven solliciteren maar is altijd gevraagd en mocht hij een baan zoeken heeft hij deze zo gevonden.
Ik vind het wel belangrijk om daar over na te denken. Nu heb ik sowieso geen kinderwens meer, maar ik heb het liever ruim met 2 kinderen dan krap met 3 kinderen. Als het niet gaat dan gaat het gewoon niet. wij hebben wel allebei vast werk. Dus voor baanverlies hoeven we niet zo bang te zijn. Althans ik denk niet dat de AH snel failliet zal gaan en mijn man zit ook in een gunstige sector. Maar dan nog zou ik niet voor een 3e kiezen en vind ik het goed zoals het nu is. Want ze zeggen dat baby's duur zijn, maar volgens mij begint het pas als ze naar school gaan. Daar denk ik ook over na dat ik wil dat ze een goede opleiding kunnen doen en extra's kunnen krijgen zoals een rijbewijs etc.
Ja toch wel. Kijk als we zeer rijk zouden zijn en ik zou kunnen thuisblijven (of niet, als we heel rijk zijn zou het misschien niet moeten) dan zouden we wel voor meer kinderen gaan. Nu houden we het bij 2 omdat het goed is zo. We kunnen goed leven, kinderen komen niets te kort en wij ook niet. We kunnen uitjes plannen, ik kan iets moois of nieuws kopen als ik wil, we kunnen op restaurant gaan, extra's veroorloven, etc. En dat is voor ons toch wel belangrijk. Maar als dat niet zo is en je kan zonder die dingetjes wel waarom niet dan? Je moet gewoon goed afwegen wat voor jou belangrijk is. Niet iedereen heeft die dingen nodig. Een vriendin van me is thuisblijfmoeder, haar man verdient tussen de 2500 en 3000 de maand (freelancer) en ze hebben 3 kinderen en is nu zwanger van de 4de. Ze hebben wel genoeg spaargeld en ze leven zuinig. En ze zijn heel gelukkig, de kinderen komen niets te kort. Ze leven gewoon heel zuinig. Hou gewoon rekening met dat oudere kinderen misschien iets meer geld kosten (school, kledij, hobbies, etc.) en als je dat zou kunnen betalen denk ik dat het goed zit.
Podiki25 op zich zijn wij ook niet echt meer van de luxe.. We vinden het geluk meer in de kleine dingen dan in de materiële dingen maar er is natuurlijk wel gewoon een bedrag nodig om rond te komen. Nu hebben we het nog luxe.. maar straks valt de baan van de kostwinner dus misschien weg.. als dat niet zo was geweest, hadden we er ook niet over getwijfeld want dan moet het allemaal makkelijk kunnen. En inderdaad het is ook iets wat voor iedereen anders is Het is maar net wat je geluk bepaalt.. zoals iemand eerder al zei: ruimer hebben met 2 of krapper met 3..
Het speelde wel mee bij ons, maar gevoel gaat bij ons toch vaak voor. Zekerheid heb je nooit, maar als je nu al niet rondkomt en er is ook geen uitzicht op meer, tja, dan wordt het lastig. Als jij echt zo weer werk kunt hebben, ja, dan zou ik het wel aandurven. En wat doet je vriend voor werk? Hoe groot is de kans dat hij weer nieuw werk vindt? Mijn man was 5 jaar geleden zijn baan ook kwijt. Zat best even in de rats, met 2 kleine kinderen en maar recht op 2 maand WW. We hadden het best een tijdje uit kunnen zingen, maar hij had binnen in 1 week 3 aanbiedingen liggen. Het hoeft niet altijd negatief te zijn.
@ eva - en waarom ga je geen gastouder worden? omscholing is niet moeilijk en dan kan je dat misschien bijv. 2 dagen er bij gaan doen? verdient niet veel maar toch een centje extra. En mijn buurvrouw bij mijn vorige huis deed het weekblad en de folders rond brengen. Kinderen naar school en dan met de jongste een ronde doen door de wijk. Ik ben zelf alleenstaand en bezig met zwanger worden. Ik weet dat het geen vetpot gaat worden. Maar zoals ik het nu berekent heb kan ik prima rond komen van mijn inkomen + toeslagen. De kinderbijslag niet mee gerekend. Die zet ik apart voor als ik dingen nodig heb. Ik heb hierbij ook op de nibud gekeken en wat je gemiddeld aan kleding, voeding, luiers etc. nodig hebt. Ik heb nu wel geld apart gezet voor de babyuitzet. En daar kom ik niet aan. Dus zou het gewoon goed door berekenen en kijken hoeveel spullen je moet aanschaffen voor nummer 3.
Suus1983 Mijn vriend werkt in de financiële sector.. hij heeft veel werkervaring en is 28.. dus ik verwacht dat hij snel n nieuwe baan kan vinden. Maar ja zekerheid heb je nooit inderdaad. Aicirtap wat spannend hoop dat je snel zwanger bent. Ja nu hebben we zo'n inkomsten dat we geen recht hebben op toeslagen.. zegt ook al wat natuurlijk. En de kinderbijslag hebben we vanaf de geboorte gespaard. Plus nog extra. We hebben al een meisje en een jongen.. dus spullen en kleding genoeg. Alles staat op de zolder hihi Dus in het begin zal het vooral luiers en voeding zijn.. En als de kinderen wat ouder zijn wil ik sowieso weer gaan werken..
Eva als ik je laatste post zo lees lijkt het me prima mogelijk. Wij hebben ook 3 kinderen. Ik vind het tot nu toe best meevallen en er zijn zoveel opties he. Ik hoorde laatst van kledingbeurzen etc. Kun je mooi slagen voor weinig geld.
Dankje voor je bericht Ik denk ook dat het goed zou komen.. het heeft ook te maken met de manier van leven.. als je van luxe dingen houdt, zou t al moeilijker worden maar ik kan dat soort dingen makkelijk op zij zetten.. vind het dat wel waard. Blijft toch lastig.. als mijn vriend zijn baan nu niet onzeker was, had ik helemaal niet getwijfeld aan het financiële plaatje. Eigenlijk ook stom want waar en wanneer ben je tegenwoordig wel zeker van je baan..
Ik denk dat het afhankelijk is van alle factoren, gezondheid, bereidheid om evt zelf ook te gaan werken als t nodig is etc. Ik ben best optimistisch ingesteld als t gaat om financiën. Daarnaast zou een spaarpotje t ook makkelijker maken. Ik zou ook graag voor een 3e willen gaan, maar zit in beginfase om over te stappen op een betere functie (kan ook een jaar duren) maar man o man die eierstokken laten mij niet met rust, terwijl jongste 7,5 mnd is. En zo heeft iedereen wel z'n issues hihi..
Mamalove2014 hahaha ja dat is het lastige he.. dat gevoel! Er zijn met je verstand vaak veel redenen om het niet te doen, maar het gevoel overheerst toch nog..