we zijn nou een jaartje zonder pil en deze maand begonnen met ovu testen. de teleurstelling elke maand weer die rode duivels zien. sommige weten dat we bezig zijn om een mooi wondertje van ons te krijgen en een mooi broertje of zusje voor onze kleine meid. ik vind een jaar lang we hebben er eerst moeten wachten 3 maanden voordat in ongesteld werd en daarna vind ik mijn cyclussen raar. vandaar mijn begin aan de ovu testen. nu was het bij ons prinsesje in een ronde primolut raak en ik merk dat mijn geduldt raakt nu wel een beetje op. ik kan er met niemand over hebben. en van mijn moeder krijg ik te horen het zou je tijd wel niet zijn, een vriendin van ons zei doodvrolijk ach w. zen zwemmers doen het niet goed want anders had je wel een broertje of zusje gehad ons prinsesje snapt het niet maar het doet me wel veel pijn. weten jullie hoe je hier mee moet omgaan word de teleurstelling minder erom hoe gaan jullie ermee om.
Ik heb er zelf geen ervaring mee maar wat een vervelende opmerkingen zeg. Terwijl je juist van die mensen verwacht dat ze je wel steunen.
Vervelend dat je geen begrip krijgt! Misschien kan je het rustig tegen ze zeggen. Gewoon, dat het je spanning opleverd en onzeker maakt en dat je het fijn zou vinden als ze je daar wat ik zouden steunen. Het is toch ook een spannende tijd? Uit ervaring weet ik dat als je je uitspreekt vanuit je eigen (gezonde) behoefte, mensen vaak wel begripvol reageren. Zonder een verwijt te maken, naar gewoon zeggen wat jij van hun zou waarderen.. Sterkte en succes met zwanger worden, hoop dat het snel lukt!
Wij zitten in een iets andere situatie, maar begrijp goed hoe je je voelt. Tegen ons zeggen mensen ook dat we nog jong zijn en nog tijd genoeg hebben, terwijl wij ons echt ontzéttend klote voelen en ontzettend opzien tegen de komende tijd.. Waarschijnlijk bedoelt iedereen al die opmerking positief en motiverend, maar ons kwetsen ze alleen maar
ik snap het ook echt niet wij moesten wachten eigenlijk met zwanger worden na de keizersnee maar uiteindelijk ben ik blij dat we al begonnen waren met ontpillen enzo. ik weet niet ik merk dat ik gewoon steeds minder assertief word. en ik heb al vrij weinig mensen over dus spreek eigenlijk bijna nooit iemand tegen. ik merk ook wel dat dit ook echt mijn zelfvertrouwen weg neemt van mijn lichaam. en die opmerkingen goed bedoelt of niet zijn niet relaxt en krenken mijn zelfvetrouwen alleen nog maar meer. ik heb de ruimte de liefde genoeg voor nog een wondertje maar ja het wil gewoon niet. wij zijn ook nog jong 21 en bijna 25 jaar en we hebben nog alle tijd maar ik heb afgesproken met vriendlief dat als het te lang duurt ik geen kinderen meer wil dit inverband mijn mijn lichamelijke conditie. dankje voor jullie reacties. wat doen jullie als jullie in zo'n dipje zitten. ik zit veel alleen s'avonds inverband avond nacht werk vriendlief zo zonder mensen om je heen ga je al gauw piekeren.
Wat moet het vreselijk zijn voor jou om zulke reacties te krijgen! Ik snap je heel goed hoe je je voelt ook al heb ik het zelf nog nooit meegemaakt! Ik ben ook vaak alleen vriendlief is vrachtwagenchauffeur en weet hoe je kan piekeren etc..! Als je wilt praten ben er..!
Je isoleren en hun onbegrip op jezelf betrekken helpt echt niet, maar dat weet je denk ik ook wel blijf contact maken met mensen, praat over wat je meemaakt en wat het met je doet, je zult zien dat er mensen zijn die het wel begrijpen, of je in ieder geval, steunen, troosten en af en toe uit een dalletje helpen. Dat het niet lukt kan jij niets aan doen, ik weet dat het makkelijk klinkt, maar probeer je te richten op wat je wel hebt, ipv wat je niet hebt, soms hoef je alleen maar 'los te laten'. Zelf zoek ik juist contact op en deel ik wat ik meemaak en voel ook al heb ik daar geen zin in en maakt dat me kwetsbaar, soms krijg je een reactie waar je niet op zit te wachten, dan zijn er nog anderen. Het klinkt allemaal cliché, maar het 'delen' maakt het draaglijk..
thanx muisje dat is ook een beetje een struikelblok hier hij werkt van 17.00 tot minimaal 2 tot maximaal 05.00 uur. en mensen begrijpen hier gewoon niet dat het relatie er inpreciepe grof weg niet in zit omdat de momenten dat hij wakker en thuis is ons kleine meid ook wakker is. dus moet eerlijk zeggen dat het er naar gemaakt heeft dat ik nu al een maand wacht op vriendlief als hij thuis is en we dus toch nog onze relatie momenten behouden.
@jojo wat je zegt klopt ook wel alleen is het moeilijk deelbaar als je die mensen niet hebt. op dit moment zijn de mense die ik had weg en hebben ook een ander levensstijl. of leven in hun eigen wereld de mensen die over gebleven zijn zijn in een deel van hun leven die wij intussen voorbij zijn. en gewoon ook niet begrijpen dat de momenten die je als gezin hebt je die ook graag hebt met je gezin. en ja ik ben altijd iemand geweest die makkelijk contacten legt maar ik kom ook de mensen niet meer tegen om een nieuw contact te leggen.
Ik kan me voorstellen dat je die momenten met je gezin dan wilt benutten ja! Misschien zijn dit soort forums dan wel heel goed voor je, hier zijn meer mensen die in een soortgelijke situatie zitten
en toch word ik gelukkiger reallife vrienden maar alles op zen tijd en het komt allenmaal wel maar het is zeker moeilijk en teleurstellend zo nu en dan met name als de duivels voorbij komen.
Ik begrijp je precies! Ik heb het ook met mijn dochtertje je kunt helaas niet met iedereen rekening houden en begrijp dat het moeilijk is! Maar echte vrienden hebben begrip. En net wat ze zeggen ga er lekker op uit ga naar babyzwemmen? Is misschien ook erg leuk kom je in contact met andere moeders die in de buurt wonen.
gelukkig maar jammer genoeg verhuisd zulke dingen zitten hier niet en geen beschikking over een auto en voor nu genoeg geld. over 3 maanden kan dat beter maar dan nog steeds geen vervoer. ik hoop dadelijk met de peuterspeelzaal andere moeders leer kennen.
He toetie, Ik snap je frustraties helemaal... Nou moet ik zeggen ik heb nog geen kindje en alleen mijn beste vriendin weet dat we bezig zijn. Maar weet je hoeveel mensen hier opmerkingen maken... Je bent in november getrouwd, nu moet er ook maar snel een kindje komen, want anders had je net zo goed met ons om kunnen blijven gaan. Ik heb zelf gebroken met een aantal vrienden omdat ik niet achter hun leefwijze stond, of dat ze mijn man niet konden accepteren (want ik had natuurlijk minder tijd). Nu las ik dat je nog best jongen bent, dus mensen gaan heel snel anders over je denken en dat is jammer... Het is gewoon vervelend dat het nu al zo lang duurt en ik hoop dat je snel zwanger mag zijn!! Ik zie dat je ook in noord-brabant woont, misschien kan ik je nog tips geven om leuke dingen te ondernemen In iedere geval vind ik dat iemand die zoiets tegen jou dochtertje van 1 zegt niet helemaal goed bij der hoofd en vind het ook erg te lezen dat je moeder zo denkt. Sterkte meid...
achja, mensen bedoelen het goed, en als je niet zegt dat het verkeerd valt, dan zullen zij dat ook nooit weten. Dan hoeven ze het nog niet te begrijpen trouwens, dat kan gewoon niet bij alles. Je zegt dat je al veel mensen bent kwijtgeraakt, en dat je steeds meer in je schulp kruipt. Dat lijkt me geen best teken. Klinkt ook een beetje alsof je in een denklus zit - want nu lijkt het net of je bij de mensen die je nog wel dulden gaat zitten piekeren over goedbedoelde opmerkingen. Iets anders: aan je taal te zien ben je niet oorspronkelijk Nederlands, of in elk geval heb je niet heel lang op school gezeten. En zo te horen heb je ook geen werk. Is dat niet een idee, om er gewoon zo nu en dan eens uit te komen? Lijkt mij de meest gezonde vorm van afleiding... Of, ook bij gebrek aan auto, op de fiets te springen en er op uit te gaan met je kleine? Zou ik veel liever doen dan het behang van de muur af kijken.
Ik ben wel benieuwd waarom jij vindt dat je rare cyclussen hebt. Ze zien er juist heel normaal uit! En dat de eerste cyclus 3 mnd heeft geduurd is niet raar net na een bevalling. Vind het wel erg vervelend voor je dat je je niet gesteund voelt en nare opmerkingen krijgt. Benoem je dit ook naar die mensen, en dan met name naar je moeder?
wat een vervelende opmerkingen zeg.ik zou echt wel boos worden.van deze mensen verwachtje meer begrip. en hoe zo had er al een broertje of zusje moeten zijn. ze is pas 1 jaar en een paar maanden. ja wat je er mee kunt proberen het van je af te zetten.of gewoon zeggen tegen je vriendin dat er geen broertje of zusje komt omdat jullie het zo wel goed vinden.sterkte meid en ik hoop dat je wel snel zwanger mag zijn
kimmi1988 je hebt pb terug voor de rest sommige mensen ontgroei je gewoon en dat is gebeurt op het moment dat wij gingen verhuizen jammer genoeg. mijn ov test is nou langzaam donkerder te worden ben benieuwd hoe die verder gaat lopen. voor de rest het is nog maar een paar maandjes en dan is er meer geregeld hier omstreeks finacien dus dan is er ook weer meer te ondernemen.
@lousaa nee ben gewoon nederland en heb netjes een mbo 2 diploma hier alleen gewoon wat moeite met taal. en de fiets pakken wil ik best alleen dat zijn de enigste momenten dat ik kind en partner wakker en thuis dus regelmatig een speeltuintje enzo is wel te doen. maar ook lichamelijk is moeilijk voor mijn vriend aangezien hij daarna in de nacht moet. ben al blij zat dat ik mijn huis schoon krijg want wil dat in de ochtend niet doen anders dan word vriendlief wakker dus die dingen doe ik altijd als vriendlief weg is en uk nog wakker is speelend der wijs zodat ik kan schoonmaken maar dat onze kleine meid wel mee gespeelt word. nee ik werk niet ik zit in de wajong weegens mijn rug dus kan niet te gek lichamelijks iets doen. zwembad hebben we alleen buiten op sommige momenten een beetje koud.