Lastig hoor. Een verschil kinderwens kan ook een doorslaggevende breuk zijn voor een relatie. Maar überhaupt is voor een kinderwens eerst een stabiele relatie nodig. Misschien toch maar eens eerst hard bij jezelf te rade gaan wat JIJ nu eigenlijk wil in je leven. Misschien is juist dit moment wel het moment om er een punt achter je relatie te zetten als er eigenlijk toch al niet veel meer van over is. Het beeindigen van een relatie hoeft tenslotte niet altijd met ruzie te gaan
Ja het zijn bij ons inderdaad 2 dingen, maar als ik het zo lees wat jullie erop reageren dan wordt het al vrij pijnlijk duidelijk waar het heen gaat met ons............ Hij wil niet meer en ik wel, dus daar zit al knelpunt nummer 1. Als ik naar mezelf kijk zie ik mezelf wel mama worden en misschien gaat dat nooit gebeuren als ik bij hem wegga, want wie weet vind ik wel niemand of lukt het daar ook niet mee, maar ik weet heel zeker dat het niet gaat lukken als ik bij hem blijf, dat is een garantie.........toen we stopten met de behandelingen hadden we zoiets van, we hebben alles geprobeerd, maar het is niet gelukt. Maar als ik nog verder wil en hij niet en ik leg me daarbij neer dan heb ik niet alles geprobeerd en dat ga ik mezelf later kwalijk nemen ben ik bang............ En dan moet ik toch echt ook onder ogen zien dat onze relatie gewoon niet meer is wat het is geweest. Dat hebben we zelf gisteren ook gezegd, het is niet meer zoals een jaar geleden, maar ik denk dat ik me een stuk lekkerder en vrolijker ga voelen als ik straks een week weg ben. Ik kan me vergissen, maar zo niet, dan is het heel duidelijk en moeten we er gewoon mee stoppen. Het is gewoon zo moeilijk omdat we het nog heel leuk met elkaar hebben en we hebben ook totaal geen ruzie ofzo, maar denk dat we onder ogen moeten zien dat we uit elkaar gegroeid zijn en dat we beter verder kunnen zonder elkaar en gewoon vrienden en collega's blijven. Dan houden we er dat nog aan over, voordat het straks op een andere manier aan een einde komt en dan kunnen we misschien niet meer met zn 2en door 1 deur.......
Ben ik wel met je eens Hilly. Een andere relatie kun je de rest van je leven nog wel krijgen. Maar kinderen niet! Een vrouw is niet haar hele leven vruchtbaar! Daarbij komt dat je onbewust in de toekomst ook nog je partner kwalijk kunt gaan nemen dat er geen kinderen zijn waardoor de relatie in de toekomst alsnog kan klappen. En daar sta je dan, met lege handen. Zonder partner en het is überhaupt niet meer mogelijk om kindjes te krijgen! Maar goed, aan de zijlijn is het altijd makkelijk oordelen. Want wat als de partner wel kindjes WIL, maar ze niet KAN krijgen en er anders ook geen mogelijkheden zijn om een kindje te krijgen, ga je dan ook bij je partner weg? Over het sexuele. Mijn vriend en ik hebben beiden het laatste jaar een laag libido. Bij mij komt het door de pil. Mijn vriend slikt allerlei medicijnen en heeft een tumor in de hersenstam gehad (een deel zit er nog).Zijn libido is daardoor ook laag. Hier dus ook zeer weinig sex (al willen wij het ook weer nieuw leven inblazen ). Maar verder hebben wij een prima relatie.
Alleen jullie kunnen bedenken of het nog iets gaat worden of niet. Uit elkaar groeien hoeft niet meteen te betekenen dat uit elkaar gaan beter is, jullie hebben een heftige tijd achter de rug, dat hakt er in bij allebei, zeker als je allebei wat anders met je emoties omgaat (en dat is niet zo raar). De vraag is of jullie er nog aan willen werken. Houd je zoveel van hem dat je dat nog wil? Heb namelijk het idee dat je je keuze eigenlijk al gemaakt hebt
Ja ik blijf heel erg twijfelen, daarom is het maar goed dat we de beslissing niet over 1 nacht ijs hoeven te nemen. Als hij aan het seksuele gedeelte wil gaan werken dan ben ik toch geneigd om nog aan onze relatie te werken. Ik hou gewoon super veel van die jongen, maar we hebben gewoon de pech dat de 2 dingen die voor mij heel belangrijk zijn in een relatie nu onder vuur liggen. Maar het gaat ook nog steeds om die kinderwens en dat staat weer helemaal los van het feit of onze relatie nog te redden is of niet. Dus ik zal 2 scenario's moeten gaan bedenken, misschien allebei met dezelfde uitkomst, maar ik hoop het van niet. Juist omdat we zoveel hebben meegemaakt samen hebben we iets heel moois opgebouwd samen en dat moet je ook niet zomaar weggooien. Misschien ben ik op het moment gewoon wel heel erg kwaad, aangezien hij gisteren ook eindelijk eens de punten die hem dwars zitten heeft benoemd en zijn wensen met betrekking tot onze relatie kenbaar heeft gemaakt. Was het allemaal maar niet zo moeilijk dan was het een stuk makkelijker hahahah sorry, maar word op het moment zelfs een beetje moe van mezelf met dat heen en weer gedenk.......
Het is ook heel erg moeilijk. Het is niet zomaar een beslissing! Ben het wel eens met wat eerder benoemd is.. Je kinderwens is uniek.. Stel dat nu alles goed komt en over aantal jaar gaat het alsnog mis (dat kan altijd natuurlijk) dan heb je niks! En geen partner en geen kindje. Nu is het extra lastig voor jou omdat er 2 dingen zijn in jullie relatie waardoor het niet lekker loopt! Wens je veel sterkte bij je/jullie keuze! Onthoudt dat liefde en geluk(kig) heel belangrijk zijn in je leven!
Hoe zie jij een leven zonder hem? (kun je dit überhaupt?) Hoe ga jij je straks voelen als je met een ander een kindje hebt? Heb je het gevoel dat je dan met de verkeerde man samen leeft, maar wel met een kindje? (kun je hem dan nog aankijken?) Dat zijn vragen waar je echt goed over na moet denken. Wat zou er in je omgaan als hij morgen dood zou gaan? Je deelt nu bepaalde heftige gebeurtenissen met deze partner. Hoe denk je dat een toekomstige andere partner jou hierin kan begrijpen? Kan een nieuwe partner jou net zo goed leren kennen als jouw huidige partner? Ongewenste kinderloosheid gaat door merg en been, dit is niet iets wat mensen kunnen begrijpen als ze het niet zelf hebben meegemaakt (althans, vrijwel niemand). Misschien kunnen jullie het even later rusten en over een paar maanden oppakken. Bij ons heeft dat goed uitgepakt. Misschien kun je d.m.v. een donor wel samen een kindje krijgen, maar met een minder intensief traject? Als het voor jou niet uit maakt met welke man je een kind krijgt, lijkt deze relatie me sowieso niet bijzonder genoeg... en lijkt mij de conclusie duidelijk. Als je zeker weet dat je geen toekomst wil zonder deze man, dan zou ik over andere opties na gaan denken. Probeer je ook in hem te verplaatsen. Hij kan toch bijna niet anders dan ongelooflijk verdrietig zijn omdat hij de vrouw van zijn leven (hoop ik) niet kan geven wat zij het allerliefst wil?! Gun hem tijd, gun hem zijn eigen emoties. Je zit allebei in een proces dat helaas niet altijd parallel loopt aan elkaar en waarin je elkaar niet altijd vindt. Geef elkaar die ruimte. Sex is echt niet het allerbelangrijkste in een ontzettend goede relatie. Goede gesprekken, knuffelen, voor elkaar zorgen, naar elkaar luisteren. Daar ligt voor nu de basis. Als de seks voorheen nooit een issue is geweest, komt dat wel weer. Als je zo verdrietig bent, is het logisch dat je niet vaak meer in the mood bent voor seks. En ja, zoals genoemd, een kind(erwens) is heel belangrijk. Maar vergeet niet wat je hebt: een mooie partner waarmee je oud kan worden (althans, ik ga ervan uit dat jullie relatie een bijzondere is?!). Neem dat niet zomaar voor lief. Een bijzondere relatie ligt niet op elke straathoek te loer. En misschien is dat nog wel meer waard dan een kind. Bovendien, een echt bijzonder partner waar je zo ongelooflijk veel van houdt dat het bijna pijn doet, daar vind je er echt geen 5 van. Een kind kun je op verschillende manieren krijgen. Probeer samen de rust te vinden en tast af of er überhaupt een andere optie voor jullie is om een gezin te creëren dan het zware traject dat jullie hebben gehad. Heel veel sterkte!
Dan ben jij wel een van de gelukkigen die zo'n bijzondere relatie heeft dat je weet dat je zonder deze man waarschijnlijk nog ongelukkiger wordt dan zonder kind. Ik deel jouw gevoel en mening.
Ik snap iets niet, er zijn nog 3 cryo's maar jullie hebben toch alles al geprobeerd zeg je. Deze 3 kun je toch nog terug laten plaatsen? En zou je niet ook al gaat je relatie over, en je kiest ervoor om alleenstaande moeder te worden deze 3 terug te laten plaatsen? Daar zou je ook nog over kunnen nadenken Het zou mij persoonlijk erg pijn doen als ik weet dat er drie cryo's zijn, en dat die niet een kans krijgen. Het is toch jou eigen dna. Veel sterkte in ieder geval!
Ja dat denk ik ook, als ik sommige verhalen hier soms lees.... ben erg gelukkig met hem, het is een geweldige man
Jeetje meid wat lastig. Qua sex begrijp ik het wel. Is in mijn relatie ook wel alfijd al den punt geweest. Hij weinig zin, ik veel. Tijdens ovulatie werd t soms gewoon ruzie omdat ik alles er aan deed en hij gewoon zei; ik heb echt geen zin (toen de inseminatie ontdekt anders was onze relatie geknald denk ik) Nu ik 12w zwanger ben al die tijd pas 2x sex gehad. Heb het ook aangekaart maar er veranderd niet veel.gelukkif zit de relatie wel goed en heb ik ooit de keuze gemaakt toen ik in een heftige passionele relatie zat die me niet gaf wat ik geestelijk en emotioneel zocht, hier geen punt meer van te maken. Nu heb ik dus die betrouwbare, rustige man en een matig sexleven.... Het zijn keuzes... Verlaat ik hem voor de sex? Nee we blijven er altijd moeite voor doen (vooral ik) soms huil ik erom... Maar we verwachten samen een kindje na een lange weg en hij zal een betere vader zijn dan ik kon wensen. Daarom wilde ik een kind met hem. Als het niet gelukt was, was ik gebleven. Als hij niet meer wilde, misschien niet... Dar moet jouw keuze worden. Laat sex aub niet doorslaggevende factor zijn! Ik ken een stel die sex wat opener hebben gemaakt en ze 'mag' nu vreemd gaan... Niet voor iedereen een optie maar mer verschillende libido's een optie. En volg je hart.... Wil je hart niet meer, dan kan het verstand wel willen maar houd t op. Sterkte meis