Is er in zo'n situatie geen mouw aan te passen? Je bent toch niet de rest van je carriere zwanger? Kunnen ze de wat agressievere clienten niet aan een collega overlaten? Ik zou ook zoiets antwoorden in de trant van "Dat is nu niet van toepassing op mij"
op zich is dit niet een belemmering voor de functie als je dan zwanger bent. Tenminste niet vanuit de baas zijn kant. Als jij je er niet prettig bij voelt kan daar een beperking op komen. Maar zwanger zijn is dan geen belemmering voor je functie. Dus mogen ze het niet vragen.
Nou ja in een paar uitzondelijke gevallen wel Als je bijvoorbeeld een functie gaat aannemen waar met bepaalde stoffen gewerkt wordt die schadelijk zijn voor een zwangere vrouw. Ik heb toen ik zwanger was en nog werkte bij een farmaceutisch bedrijf niet op bepaalde afdelingen mogen werken. Uiteindelijk weer op de orderpickafdeling gekomen, moest ik ook aangepast werk doen, want teveel bukken en tillen mocht niet meer.
@ Skyscrapper: nee, ik mag toch hopen dat ik niet de rest van mijn carrière zwanger ben Wat ik bedoel is: stel dat ik agressieve cliënten in mijn caseload heb, dan zou het misschien kunnen dat het risico te groot voor mij is tijdens een zwangerschap en dat ik dan tijdelijk die cliënten over moet dragen aan een collega. Er is dus wel een mouw aan te passen, maar ik weet niet in hoeverre een werkgever daar een probleem van maakt. Kijk, voor mij bij wijze van spreken 10 anderen die niet misschien binnen een jaar zwanger worden en die dus wel gewoon het volle jaarcontract kunnen werken zonder met zwangerschapsverlof te gaan. Maar goed, dit is allemaal "what if"-denken, want ik heb geen idee hoe ze daar normaal gesproken mee omgaan (en of ik überhaupt wel zwanger kan worden..) Wel fijn om te lezen hoe anderen ermee om zouden gaan. Ik hoop dat er gewoon niet naar gevraagd wordt, al is het alleen maar omdat ik er met plezier werk en het mijn beeld toch een beetje zou veranderen omdat het gewoon een ongepaste vraag is die ze niet mogen stellen. Maar als ze het wel vragen, dan probeer ik inderdaad (met humor als het lukt) de vraag terug te kaatsen; "waarom vraagt u dat?" en anders het antwoord: "misschien ooit" Dat is geen leugen en morgen kan inderdaad ook ooit zijn
Op moment dat je de vraag terug kaatst loop je al risico lijkt me... Zou juist alles doen om het gesprek zo goed mogelijk te laten lopen. Zeker tegenwoordig, ze hebben de keus uit zoveel mensen!
"Nou mocht er een kindje komen dan regel ik wel opvang hoor, dus maakt u zich vooral geen zorgen dat ik opeens met een baby in de draagzak naar mijn werk zal komen, haha"
Oh, dat is best een goede! Het is eigenlijk geen antwoord op de vraag, maar daarmee omzeil ik wel het eventuele "probleem" zwangerschap en zwangerschapsverlof En ze moeten wel heel brutaal zijn als ze dan nog doorvragen lijkt me.
Ze mogen het officieel niet vragen, dus als ze een beetje netjes zijn vragen ze dat niet. En anders vind ik antwoorden met een grapje wel een goed idee
Dit.. je weet helaas maar nooit hoe lang het duurt, dus zou liegen/er met een grapje omheen draaien om te proberen deze kans te pakken..
ja ik snap wat je bedoeld hoor, ik zou in jouw geval ook liever met alle scenario's rekening willen houden. Het blijft idd een "wat als" vraag. Voor hetzelfde geld kiezen ze een ander die liegt over haar kinderwens en binnen een jaar zwanger blijkt te raken. Snijden ze alsnog daar hun vingers aan. Je weet het dus nooit. Maar ik las al dat ze er niet naar gevraagd hadden, gelukkig maar! veel succes!
De werkgever mag deze vraag niet stellen. Mogelijke antwoorden: - ik geloof dat ik de vraag maar niet gehoord heb (grote grijns) - ik geloof dat mijn sexuele leven niet relevant is voor de functie. - deze vraag is ongepast. Ik heb de vraag één keer gekregen en toen (3e ronde gesprek) gevraagd of de persoon in kwestie me daar mee wilde helpen ofzo... ben aangenomen (ik ben zwanger begonnen... maar dat was meer geluk want ik heb al in september het contract getekend, in november zwanger geworden, december positieve test en 1 januari gestart...)