Hier lukt het gewoon echt niet met zindelijkheid thuis. Madam weet heel goed hoe alles werkt, plast (en poept) op vreemd terrein gewoon keurig op de pot en geeft dit ook aan. Ze kan het ook redelijk goed ophouden. s avonds gaat ze altijd douchen met papa en als haar luierbroekje uit is, dan gaat ze in de douche staan plassen Maar als we ergens uit zijn en ik vraag haar of ze moet plassen, plast ze gewoon op de wc. Op de peuterspeelzaal en bij de oma's thuis plast ze ook gewoon op de wc. Ze houdt haar plas dan ook gewoon uren op en wacht tot ze bij een wc is (ze kan het dus wel!)Thuis vertikt ze het om op de wc te gaan. We hebben een potje en een wc-verkleiner. Potje vindt ze niet zo heel erg prettig. Ik heb allerlei manieren geprobeerd. plasbroekjes, elk uur wc aanbieden, potje in de kamer, stickermethode etc etc etc. Het maakt haar ook helemaal geen zier uit dat ze een vieze broek heeft (buitenshuis vind ze dat verschrikkelijk, schaamt zich (??)) Maar waarschijnlijk denkt ze gewoon: mijn mama doet het wel! Net zo gemakkelijk! Hoe moet ik het aanpakken om het thuis ook de goede kant op te laten gaan??
Niet meer doen dus...! Luier uitlaten, echt standaard. En bij een natte broek haar zelf laten uitkleden. Zonder boosheid, maar wel consequent in zijn.
Zo te horen is je dochter er dan nog niet aan toe. Mijn dochter gaf het in augustus zelf aan dat ze het potje wilde. Een maand voor haar derde verjaardag. Toen ook direct zindelijk. Ik zou het even laten rusten denk ik. Wel af en toe benoemen, maar niet meer zo mee bezig zijn. Komt echt vanzelf goed!
Maar ze geeft het elders wel aan. Dan is het toch geen kwestie Van niet kunnen? TS: heb je haar wel eens gevraagd waarom ze het thuis niet doet? Misschien is de wc te koud? Of is ze er bang van iets, ik zeg maar iets.
En als je haar niet meer wijst op het potje of toilet? ik zette hem er ook elk uur op. Vertikte het maar plastte ook niet. toen ik er niks over zei kwam hij het potje zelf brengen. Loslaten
Helemaal eens net misa en shakes! Wat mij betreft wordt veel te snel gezegd: niet aan toe (Om maar even terug te komen wat natuurlijk heel vaak wordt gezegd: vroeger waren alle kinderen veel eerder al zindelijk!) Ik zou inderdaad de Luier uitlaten, zelf laten verschonen en een sticker beloningssysteem gaan invoeren, succes!
Ik zou ook duidelijk zijn. Dus luier af laten. Dat heb ik hier thuis ook gedaan op een gegeven moment en toen ging het goed want toen was het duidelijk.
Als het overal goed gaat behalve thuis, zou ik zeggen dat ze het dus prima kan. Luier uit en los laten; gewoon dweilen als het nodig is, geen overdreven 'oh wat vervelend nou!' maar ook geen 'oooh is niet erg, liefje!'; gewoon 'dat ruimen we even op!' en daarna weer verder. Op sommige momenten vragen of ze naar de wc moet (bv voor jullie van huis gaan en 's avonds). Niet ieder uur. Niet dwingen naar de wc te gaan. Verder misschien samen kijken of jullie de wc leuker kunnen maken, is er iets dat zij wil veranderen? Bv mooie tekening op de deur hangen. Of een speciaal handdoekje of zeeppompje voor haar. Zodat ze het een leuke plek vindt.
Blijkbaar kan ze het prima. Zou geen luiers enzo meer gebruiken thuis, plast ze uit laksheid toch in haar broek, laat haar zelf haar vieze kleren maar uittrekken, in de wasmand doen en een schoon setje pakken. Ondertussen dweil jij even en help je haar daarna in haar schone kleren. Gebruikt ze bij oma ook een zitverkleiner of potje of zet zij haar gewoon op de w.c.?
Bij ons heeft het heel erg geholpen om overdag definitief afscheid te nemen van de luier. Pas toen we daar zelf heel vastberaden over waren (en niet meer bij het weggaan voor de zekerheid toch nog een luier omdeden) werd zij ook vastberaden en was het klaar! Dus ik zou ook zeggen: luier uit en afscheid nemen van dat tijdperk!