ik zag net een reportage over 5 jaar na de tsunami. Heb mij toch een paar tranen moeten laten gaan, het lijden van die mensen te zien die hun geliefde en kinderen zijn verloren. pfff wat kan ik daar slecht tegen. heb wel een kennis die er net een dag van te voren weg was gegaan omdat hij iets op een ander eiland wou zien,, Wat heeft hij geluk gehad zeg.. maar hebben jullie dat ook wel eens ? ik heb het zelfs met baby programma's dan kan ik ook wel eens een traan laten gaan. ben ik nou zo over gevoelig ?? xxx
meid ik trek me ook altijd dat soort dingen heel erg aan. Was laatst op mijn werk... ze hadden een hoop kunst verkocht voor een speciaal programma van Unicef voor kinderen. Zeg mijn collega "ja dat kunnen ze wel maar wij krijgen geen kerstpakket om kosten te besparen" nou ik kon die collega wel een schop voor zijn hol geven. Wat kan mij zo een kerstpakket schelen als we die kinderen kunnen helpen. En ik vind een kerstpakket op zich wel leuk hoor maar toch... En sinds de bevalling ben ik helemaal super emo. Ik word al emo van de intoch van sinterklaas of zoals nu een wandeling in de sneeuw met mijn dochter. Ik ben echt een zacht ei geworden.
heb ik vroeger nooit gehad kon echt overal tegen! en sinds ik jayla heb kan ik niet eens meer naar hart van nederland kijken hahaha
Huh, dat hoort er dus ook bij want ik heb het ook sinds ik mama ben. Vorige week een film gezien waarin een kind kwam te overlijden. Nou ik janken, janken. Ook na afloop van de film. En s'nacht in mijn bed hele tijd denken aan dat kindje en wat ik zou doen als mij zoiets zou overkomen. Pfff niet normaal meer hoe gevoelig ik nu ben.
Aawh..dat is toch hartstikke lief dames? Ik vind het juist een pluspunt als iemand gevoelig is, heb ik veel liever dan een gesloten boek waar je de emoties echt uit moet trekken!
Nou, toevallig dacht ik dat afgelopen vrijdag op zaterdag nacht ook pff..zaten in een busje met collega's van manlief omdat we personeelsfeestje hadden gehad. Vroeg iemand of de radio harder mocht met een mooi nummer, prima..maar toen kwam er dus een nummer waar ik absoluut niet tegen kan, Zelfs je naam is mooi-Henk Westbroek pff..ik maar slikken en slikken, maar de tranen kwamen toch En misschien maar goed ook idd! Heb dit ook sinds ik bevallen ben, eerder huilde ik bijna nooit. Nummer werd gedraaid op de begrafenis van mijn tante die VEEL te vroeg is overleden. Mis haar nog altijd, en vind het zo erg voor mijn nichtjes die haar altijd moeten missen..
Ik heb het ook sinds ik moeder ben. Ik kan werkelijk om (bijna) alles janken... Gisteren kreeg ik weer 1 of ander doorstuurmailtje via Hyves... Nou: BRULLEN!!!!! Ach, ik laat ze altijd maar de vrije loop hoor, ben ik er tenminste van af anders blijf ik met dat gevoel lopen.
haha nou gelukkig ben ik niet de enige. ik heb dit heel sterk zins ik van de pil af ben,, was al en gevoelig mens maar nu jankennnn maaaarrrr.. dat wordt wat als ik een kindje krijg hahah
Joh, ik zat laatst te snikken tijdens *kuch* overhauling... (Schaammodus!!) Nou is dat zelfs voor mijn doen extreem, maar dat kan ik dan ook mooi op de zwangerschapshormonen gooien. 'k Ben altijd al 'n emotionele dweil geweest, maar sinds ik 'n dochter heb is 't wel toegenomen. Lekker laten gaan hoor, denk ik dan, ben je t ook weer kwijt.
Oh heb ik ook hoor! Maar kan het heel goed verbergen. Ik kan die beelden op het journaal van die arme geitjes ook niet goed aanzien.
gisteravond heb ik echt zitten janken met dat programma..... maar nu moet ik zeggen dat er oud zeer naar boven kwam.... Mijn moeder zat namelijk in Srilanka (familiebezoek) met de Tsunami.......en heeft dus echt moeten vluchten voor haar leven...met stiefvader, kids en oma.....
oh hier ook hoor, af en toe schaam ik me er voor, zit ik al weer mn tranen tegen te houden bij een reclame of zelfs iets doms als bijv. wanneer mn vriend lacht en ik denk, oh wat is ie ook mooi zo of als ik hem met jamie zie... snik snik
Ja vreselijk... vooral dat ene stukje dat dat kindje wordt weg gespoeld door de vloedgolf die op het strand aan het spelen was... het grijpt mij op de 1 of andere manier wel meer aan dan toen ik zelf nog geen moeder was.
Ik heb gister op de bank m'n tranen in kunnen houden tijdens de reportage, maar toen ik in bed lag moest ik toch echt even heel erg huilen. Maar goed, ik kan niet eens naar een bevalling kijken (op tv dus) zonder te huilen Reportages over 9-11 kan ik ook echt niet bekijken zonder te huilen.. Ik leef me altijd zo erg in, zie mezelf al helemaal rennen met Damien op m'n arm.. Pff, verschrikkelijk Vond dat verhaal van gister over dat meisje van 5, Isabella, ook zó zielig. Toen ik die ouders eerst zag dacht ik gewoon dat ze hun verhaal deden, en dat alles goed was gekomen, en toen zei ze ineens dat dat meisje dus was verdronken.. Dan moet ik ook echt heeeeel erg slikken hoor!
O, hou op, anders begin ik nu spontaan te janken!! Dat is dus echt zo'n moment waarop ik raar genoeg m'n eigen dochter voor me zie!! Gruwelijk!!
Met 2e kerstdag moet ik wel even terug denken aan die Tsunami. Ik ben in Sri Lanka geboren en vond het vreselijk al die mensen daar te zien lijden.. Ik kan niet naar reportages erover kijken dan ga ik janken. Ben na mn zwschap er wel gevoeliger voor geworden... Ik kan jank nu echt snel, eerst viel het wel mee.
Pff kan om alles huilen.. Wanneer ik iets lees in een tijdschrift, zie op tv, als iemand anders begint te huilen..
man, man, sinds ik moeder ben snotter ik wat af hoor! ik was al heel gevoelig en dat is alleen maar erger geworden....