Natuurlijk maakt het onrustig als een kind niet wil drinken, maar het is ook een kwestie van smaken leren kennen en wennen aan ander soort drinken. Flesvoeding en ook borstvoeding is relatief zoet, dan smaakt water of thee heel anders en dat is wennen. Hier dronken ze ook echt niet meteen bekers water of thee, het begon met een slokje (volgens mij uit zo'n spuitfles-ding van mij) en het werd langzaam steeds meer. Als een kind echt blijft weigeren iets te drinken dan kan ik mij voorstellen dat je dan dus diksap of iets geeft, maar zij drinkt zoals ik hier lees juist heel veel (eerst melk, nu combinatie melk-diksap-pyjamapapje). Dan is het toch juist een heel mooi moment om structureel een beker of desnoods fles met water aan te bieden?
Wat dat betreft hebben jullie wel een punt. Ze is van bijna niks drinken naar enorm veel drinken gegaan. Aangezien ze meer dan genoeg vocht krijgt, zou het inderdaad een optie zijn om één van de twee flessen diksap te vervangen door water of thee.
Ik zou dan uit de fles geen diksap meer geven, maar alleen melk en water (want die fles pakt ze heel goed nu toch?). En dan het diksap inzetten om met andere bekers te oefenen. Misschien doet ze dan wat meer haar best, want zoals ik het lees, vindt ze de diksap wel heel lekker? Want het is natuurlijk voor de tandjes wel erg fijn als ze niet de hele dag uit een fles drinkt.
Ik heb een tijdje niet gereageerd, omdat ik wat veranderingen heb doorgevoerd. Ondanks dat ik in eerste instantie een beetje kribbig reageerde, hebben jullie me wel aan het denken gezet. Ik heb het pyjamapapje geschrapt en de tijd van het avondeten iets verschoven zodat er niet zo veel tijd zit tussen het avondeten en het moment van naar bed gaan. Voor de nacht geef ik mijn dochtertje 90 cc melk, waar ze meestal maar de helft van drinkt. Sinds vandaag ben ik weer begonnen met de rietjesbeker, en warempel, ze drinkt! Mijn geluk kan niet op. Enige waar ik nog bang voor ben is dat ze nu weer veel minder gaat drinken... Maar goed, doorzetten is de kunst.