Beste dames, Ik wil heel graag een mening van jullie. Toen mijn oudste geboren werd,had ik heeeeeeeeeel lang last van mijn rug,met doofgevoel in mijn kuit en voet. Ik ben toen mijn oudste 1.5 jaar oud was naar de ha geweest en die heeft met toen doorverwezen naar een neuroloog. Waar ik bepaalde oefeningen moest doen en ik kreeg een MRI. Daaruit bleek dat ik een hernia had.Door rust ging het al niet over.Dus operatie. Mijn man moest 3 weken thuis blijven om voor mij en mijn oudste dochter te gaan zorgen.Daarna was het mijn beurt. Het verschonen van haar deed ik niet meer op een commode,maar legde een gigantisch grote badlaken neer,daar ging zij op liggen en ik ging met rechte rug op haar knieeen haar verschonen.Dit heb ik zo gedaan,totdat zij zindelijk was. Inmiddels hebben we een 2e kindje.Leuk en aardig allemaal,Maar omdat ze inmiddels 10 kilo is,begon ik toen ze 1.5 jaar was,weer aardig last van mijn rug te krijgen.Nu is het weer de hele dag. Ik laat haar nu zelfstandig de trap opklimmen en natuurlijk loop ik achter haar,zodra ze valt,dat ze tegen mij valt. Ik ben daarnaast ook post besteller en ik doe niet zoals andere postbestellers zo'n zware tas in mijn fiets tas,maar ik haal bundels eruit(op de goede manier) en zet ze in mijn tas.Of er moet een sterke man in de buurt is,die willen het voor mij ook doen. Ik wilde vragen of het verstandig is om mijn dochter van 22 maanden op een groot bed(zonder kussen) met slaapzak aan neer te leggen en daarnaast het matrasje van het ledikantje(heb ik bij de oudste ook gedaan) er naast te leggen.Daarnaast ook daar te verschonen? Want ik heb geen zin om over een paar jaar aan een hernia geopereerd te worden