Ik vind het vooral heel sneu voor je vriendin die duidelijk onvoldoende krachtig is om haar eigen mening te vormen en daar naar te handelen. Hierbij kan jij haar prima ondersteunen. Het gaat niet zozeer om wat ze doen maar dat zij zich er niet senang bij voelt. Opvoeden en verzorgen doe je samen en overleg je. Papa moet dat niet alleen bepalen. Verder vind ik het sneu dat het kind zoveel alleen gelaten wordt en zo weinig aandacht krijgt. Het lijkt me niet gezond maar mishandeling wil ik het zeker niet noemen. Mijn manier is anders.
Lin80 door te luisteren naar je kindje wist jij dat laten liggen beter was als oppakken dus jij liet je kleintje liggen in haar belang en niet die in jou eigen belang en dat is iets heeeeel anders .
tja.... ken het kindje niet.... en weet de situatie niet precies... WAT ik WEL weet is, dat ik bij mijn laatste dus juist het advies van het CB kreeg, om hem vaker in zn bed te leggen en dus gewoon te laten huilen..!! (en dus gewoon ook een wekker te zetten op een half uur... en zonnodig, nog eens...) Dit in de kader van de rust en regelmaat... en omdat mijnheer dus alleen maar sliep bij mij..... ik heb zelf dit bovenstaande maar even volgehouden hoor... want ik kon het niet... iig als mensen dit gehoord hadden, hebben ze wellicht ook "het zijne gedacht"..... Te veel oppaken is ook niet altijd goed... (ligt aan je kind en situatie...).. juist met krampjes, zeggen ze ook om het niet te veel op te pakken.... in bed krijgt het ook minder prikkels..... wat ik iig wil zeggen.... "het is niet altijd zoals het lijkt".......
Ik vind het achtelijk dat ze zo met dat babytje om springen!!!!! als je kids krijgt zoals ik al zei, moet je offers maken.. dat behoor je met liefde te doen.. ik wist dat er veel einde verhaal was.. ook mijn rust. als ik alles terug kijk... maken alle mooie momenten dat helemaal goed..en zou het voor geen goud weer willen missen.
Klopt hoor wat je zegt, ik bedoelde er eigenlijk meer mee dat niet altijd alles is zoals het lijkt. Wij kregen ook erg veel commentaar van buitenaf, maar deden wel wat juist was voor het kind. Als het verhaal van TS klopt, dan wordt er idd niet naar het kindje geluisterd en niet aan het moedergevoel toegegeven. En moedergevoelens mag je naar mijn idee nooit aan de kant schuiven.
Over het bijna de hele dag in bed liggen vind ik helemaal niet raar.Een kind heeft rust nodig en moet niet de hele dag gehaffelt worden(pff dat is pas echt erg).Laat een baby lekker in hun eigen bedje liggen,voordat je het weet heb je een kind dat de hele dag aan mama hangt.Hier hebben de meiden alleen in box geslapen als ik de ander nog aan het voeden was.Daarna gingen ze lekker in hun bedje liggen.Ohja en huilen deden ze ook wel hoor! Over het eten...tja dat is wat anders.Maar dat zegt meer over de moeder lijkt me.Denk niet dat ze sterk in haar schoenen staat. Iemand had het over kindermishandeling!!!Sjee hoe durf je zo'n uitspraak te doen.
Tja over die vader/moeder gevoelens..... het is niet altijd verkeerd.... kleinste hier heeft tot 8 maanden zowat elke nacht bij mij gelegen en tig borstvoedingen per nacht..... Tis dat ik op een keer echt totaal knock out lag.... dat ik dus niet wakker werd... en mn vriend zoiets had, van jij blijft gewoon in je bedje... en sindsdien slaapt hij dus gewoon door...!!! (jammer genoeg moet ik dit nog jaaaaaren aanhoren, want vriend had al vaker gezegd, dat ik hem gewoon moest laten huilen... ) ik ben ook zo iemand die bijvoorbeeld niet at.... etc. etc. etc... en mn vriend zei dan ook wel eens van: laat maar huilen, jij moet ook gewoon eten.....(dan kan ik heel snel tafelen hoor..) tja na het kind toe is het misschien hard, maar als moeder (of vader) er aan onderdoor gaat, is het kind ook niet mee geholpen..... nogmaals... je weet niet hoe het precies zit...!
Ik denk dat de ouders het zelf wel het beste weten. Jou vriendin kan het wel helemaal verkeerd beoordelen. Ik vind het nogal wat om daar even een mening over te hebben als zus zijnde.
Iedereen vindt trouwens dat de moeder in kwestie niet voorbij moet gaan aan haar moedergevoelens, maar telt de mening van die vader niet, heeft hij geen vadergevoelens? Mannen zijn nu eenmaal wat nuchterder als het om huilende baby's gaat en dat houdt de boel weer mooi in evenwicht.
Ieder zn eigen manier van opvoeden. Ik ben blij dat ik niet zulke mensen om me heen heb die zich daar mee bemoeien. Want nog even, en ze zouden om de manier van opvoeden, maar een melding bij de jeugdzorg gaan maken zeg! Zelf heb ik mijn kinderen nooit laten huilen, en heb ik de draagzak gebruikt, maar ik respecteer ook andere mensen die dat niet doen.
Tja ik ken de situatie niet maar ik weet wel dat wij onze zoon ook weleens op bed hebben gelegd zodat wij even rustig konden eten o.i.d. Die heeft 4 a 5 maanden lang alleen maar gehuild. Voor de rest heb ik hem heel veel in de draagdoek gehad zodat hij even kon tukken, hij rust, ik rust... dan maar even niet in zijn bedje hoor.
Dat heb ik ook geprobeerd... maar daar begon mijnheer nog harder in te huilen.... (werkt dus ook nog niet altijd...) Verder met mn nog weke bekken... en een flinke baby..... ook geen combi.... over dat je sommige kinderen moet laten huilen, omdat ze anders een een vicieuze circel terecht komen, pagina 6 http://eerstelijn.venvn.nl/LinkClick.aspx?fileticket=PMkj1EBvBLw%3d&tabid=1775&mid=3198&language=nl-NL
Heb het ook nooit gedaan. De eerste drie maanden waren de kinderen veel om en bij me in wipper wat dan ook wipper op de bank bord op me schoot zo ben ik de eerste maanden door gekomen. Dat laten huilen nee ik kan daar niet tegen persoonlijk zelf niet word er ongelukkiger van,. Zo te lezen krijgt het kindje alleen de basis behoefde en niet meer dan dat en dat is wel verkeerd. Het laten huilen kan voor de een wel werken voor de ander niet. Zo te lezen is de moeder niet opgewassen tegen haar vriend en doet ze hem een plezier om naar hem te luisten we kunnen wel zeggen dat we dat niet begrijpen maar zo te lezen is de moeder ook zielig, omdat ze niet voor haar kind kiest als ze er naar toe wil. Zielig bedoel ik dat ze duidelijk dus onder de plak zit van haar vriend en dat dit nooit een gezonde relatie kan zijn en is en denk dat daar het probleem ook licht. T.s je vriendin zou haar zus misschien meer moeten steunen en haar de juiste richting op moeten duwen maar dat doe je niet met zeggen zo zou ik het niet doen maar met tips komen van. Kan het misschien anders hoe denk je er zelf over kan je het wel aan ect ect dus ga naar de moeder en speel in op haar gevoel kom er achter hoe ze zich voelt ect ect maar NOOIT aanvallend wand dan gaat de deur dicht en die is lastig open te krijgen. En dat ze haar vriend niet zien zitten moet niet betekenen dat jeje zus dan maar de rug toe keert. Ze komt er zelf wel ooit achter dan die man niet deugd en dan moet je als zussen er zijn voor een zus ook al als die zus een grote bek heeft. Een grote bek betekend bij mij. Hoe groter die bek hoe kleiner dat hartje en onzekerde dat ze is en daar liggen de problemen. Succes er mee en steun bieden meer kan je even niet doen. Mist het echt uit de hand gaat lopen en het verwaarloost woord blablabla...
ik snap ook wel dat sommige kinderen het nodig hebben en dat het hun eigen manier is. maar (ja daar is de maar weer) dan hoor jeje kindje nog wel toch! bij hun gaat het kindje naar boven alle deuren dicht en geen babyfoon aan dat stoort me denk ik nog het meest. de gene die het zielig vind voor mijn vriendin. mijn vriendin heeft geen kinderen en weet dus eigenlijk niets over de opvoeding cq verzorging van een baby tuurlijk de basis regels wel maar niet over de rest zeg maar. dus ze vroeg hoe ik het deed met fynn toen ze wist het in grove gedeeltes wel hoor maar niet alles dus zo doende dat ze mij vroeg en toen ik het vertelde kwam het eruit
Die vent is niet goed bij zijn hoofd, maar zij ook niet, dat ze zich zo laat onderdrukken door haar vriend en daardoor haar moederinstinct negeert. Weet je wat zo'n baby'tje nodig geeft? Liefde en aandacht. Ja, rust en regelmaat ook, maar als je op deze manier omgaat met je kindje, kan dat echt schadelijk zijn. Waar is die link naar dat schokkende onderzoek ook al weer, waarbij ze kindjes geen aandacht geven en dat bijna al die kindjes dood gaan?
Ik persoonlijk ben tegen late huilen mijn kinderen hebben nooit langer dan een Min gehuild, sommige mensen hebben hier ook commentaar op als ik in mijn omgeving hoor is het laten huilen normaal ze zeggen ach is goed voor de longetjes of daar worden ze zelfstandig van. Ik deel deze mening niet zolang ze niet kunnen praten is dat de eenigste manier om te communiceren het laten huilen van een baby vind ik persoonlijk dat je niet naar je kind luistert ik ben ook van mening dat als je naar je kind luisterd je een vertrouwend band creëert