Wij waren dolblij dat onze zoon sinds hij 1 jaar is de nacht doorslaapt, maar helaas is daar opeens een eind aan gekomen. De afgelopen maanden legde je hem op bed en hij viel gelijk of na even kletsen in slaap. Nu leggen we hem op bed en na een kwartier begint hij te huilen of eigenlijk krijsen, volledig overstuur. Ook 's nachts gebeurd dit nu minimaal 1 keer. Als je naar hem toe gaat hikt hij nog na, maar geeft wel aan dat hij bv naar de zolder wil (waar z'n schommel staat). Ik vertel hem dat hij moet slapen, omdat het bedtijd is en leg hem weer neer, waarna gelijk het gehuil/gekrijs weer begint. Uiteindelijk is hij eigenlijk niet te troosten en daarom heb ik vanavond heb ik de 5/10 minuten toegepast en na 50 minuten viel hij gelukkig in slaap. Ik vind het best lastig en vraag me af of dit (weer eens ) een fase is en of er mensen zijn die nog goede tips hebben. Is dit soms verlatingsangst?
Bij ons was dst de sprong, hij wou niet meer slapen en spookte snachts 1,5/2 uur Hoe is hij overdag? Onze uk was huilerig, moest hem de hele tijd tillen, niks was leuk en anders maar even. Het zijn fases waar ze door heen gaan alleen de een heeft er meer last van dan de ander. ( wij hebben geen enkele sprong gemist en hij ging ook elke keer voor de volledige versie dus niet met een weekje of 2 weekjes voorbij) Wij legde hem in bed en als hij jammerde lieten we dat zo( elke 5/7/10 binnen lopen werkte averechts, wanneer hij brulde haalde we hem eruit, troosten ( alleen hand op de rug werkte averechts, hij heeft het echt nodig dat je hem vast hebt) daarna weer in bed en ik ging weer wat rommelen tot hij sliep.meestal was er maximaal 3 keer nodig om hem te laten slapen. Als de periode voorbij is hebben ze vaak nieuwe vaardigheden dus daar kun je dan nog aan vast houden. Succes!
Bedankt voor je bericht Owly. Hij is inderdaad op de dag een ander mannetje dan ik gewend ben. Sneller van slag en ook zijn slaapje op de dag gaat lastig. Ik houd me er maar aan vast dat het een fase is (van enkele weken) en dan komt het vast goed! Hoop alleen dat het niet te lang duurt, anders kan je ons opvegen Merk al wel dat hij ineens graag wil helpen met bv schoonmaken en dingen zelf wil doen. Benieuwd wat er nog meer volgt.
Mijn dochter had dit rond 14 maanden en bij haar was het denk ik wel verlatingsangst. Voorheen kon ik haar altijd heel makkelijk wegbrengen naar het kdv. Ze worstelde zich letterlijk los uit mn armen om het op een rennen te zetten naar haar favoriete speelgoed, wanneer we binnenkwamen. In deze periode wilde ze ineens niet meer dat ik haar losliet. Ook mocht haar tante haar niet meer optillen (was voorgeen nooit een probleem) en wilde ze per sé altijd met me mee naar de wc in plaats van even bij papa, haar zus of een andere bekden te blijven. Inmiddels lijken de scherpen kantjes er weer wat vanaf te zijn en hangt ze iets minder aan mij. Zo kan ik haar weer makkelijker wegbrengen naar het kdv en slaapt ze 's nachts weer door.
Hier is het ook zoals Owly schrijft. Onze dochter slaapt best prima (als er tenminste geen doorkomend tandje/hoestje/verkoudheid/droom/vliegende speen de boel verstoort). Maar hier is het nu ook kermis; vannacht anderhalf uur wakker geweest. Beetje huilen, beetje lachen, nog meer huilen, wat hoesten etc en je bent zo dus een hele poos verder. Ik denk dat het ook een sprongetje is. Ik ben blij dat je dit gepost hebt TS want ik wilde vanochtend zelf een post eraan wijden. Gewoon fijn om ervaringen te lezen. Want overdag is ze ook opeens heel huilerig, gooit met speelgoed wanneer ze boos is om in mijn ogen niets. Al is het in haar ogen natuurlijk heel erg wanneer een dekseltje niet heel snel van een potje gaat, hihi. Ik weet dat het erbij hoort en wellicht lachen we er later om , maar ik baal dan toch van deze periodes. En heel eerlijk, ik maak me dan ook meteen heel veel zorgen, dat het misschien wel van kwaad tot erger gaat. Maar goed, daar ben ik sinds ik moeder ben sowieso heel goed in , en daar lach ik later hopelijk ook om .
Het is zeker fijn om ervaringen van anderen te lezen, zodat je weet dat het niet aan jou of je zoon/dochter ligt! Het is ook lastig om je kind soms zo gefrustreerd te zien. Bij opa en oma was hij vandaag wel goed in z'n hum, maar ook moe (na weer een onrustige nacht). Hij heeft daar 3 uur aan een stuk geslapen (normaal max 1,5 uur). Mag thuis ook best een keer! Vanavond was het vooral drama omdat papa hem naar bed bracht en mama naar beneden ging. Hij ligt nu gelukkig te slapen en hoopt dat het zo blijft Sterkte Ellessinia en bedankt Humptydumpty voor je bericht. Hier (nog) geen drama gehad bij gastouder met wegbrengen. Ben benieuwd of ik dat na morgen ook nog kan zeggen!
Rond de 1e verjaardag begint ook periode dat kinderen kunnen dromen. CB wees ons daarop dat we niet moesten schrikken als onze zoon ineens gierend wakker zou worden. Het is bij ons ook eens voor gekomen dat hij huilend/schreeuwend wakker werd. Waarschijnlijk dus een droom. En rond 15e maand heb je weer een sprong. Wellicht dat jou kindje iets achter loopt op de sprongen en dat nu dus allemaal tegelijk komt