Het is vrijwel zeker dat ik met een keizersnede ga bevallen, een geplande. Door omstandigheden is dat het veiligste voor mijn kindje. Maar ik ben echt bang voor een keizersnede. De controle die je dan niet hebt, een katheter die ingebracht moet worden (ik reageer vaginistisch, hoe moet dat dan?), de pijn, wat je allemaal niét kan na de bevalling..' Hoe hebben jullie het ervaren? En wie heeft er ook een geplande keizersnede gehad? Kan je vertellen hoe het bij jou ging?
Hoi hoi, Ook ik had een keizersnede en ik kan je vertellen: het viel me 100% mee. Hij stond officieel gepland voor de woensdag, maar door zw.vergiftiging is ze eerder gehaald. Ze hebben me geschoren, katheter ingebracht (vervelend, maar geen pijn en het is je blaas dus vaginistisch speelt geen parten) en toen ben ik naar boven gebracht. Je ligt rustig en als je niets wilt zien, hoeft dat ook niet. Je man mag er gewoon bijblijven en je krijgt je kindje meteen te zien. Daarna ben je even alleen omdat kindje naar beneden gaat voor kinderarts testjes en jij op recoverkamer moet bijkomen. Je moet drie nachtjes in het ziekenhuis blijven en de eerste dag mag je niet uit bed. Kan ook niet. Heb ik pijn gehad... nee niet echt. Kreeg 3x per dag pijnstilling en die werkte prima. En van die katether merk je helemaal niets. Ben op donderdagochtend naar huis gegaan en op vrijdagavond zat ik (eventjes) gewoon in de tuin met vrienden te eten. Op maandag was ik alweer gewoon beneden en na een week liep ik het eerste blokje achter de kinderwagen. Natuurlijk is het voor iedereen anders, maar ik heb weleens tegen vriendinnen gezegd: ik raad iedereen een keizersnede aan. Geen weeen, niet puffen, niet uitscheuren en heel veilig voor je kindje. Tuurlijk wil je het anders, maar ik zou me (ook omdat je nog zo lang moet) proberen neer te leggen bij een KZ. Maak je niet druk, valt vast allemaal reuze mee. Zeker als je er op voorbereid bent.
Jannes, bedankt voor je reactie! Ik zag te laat dat er ook al een topic over was, dus ik heb ook al wat andere reacties gelezen. Over die katheter. Ik heb in het verleden een minicameraatje in mijn plasbuis gehad wat zoveel pijn deed dat ik er vaginisme aan over gehouden heb. Alles verkrampt als er ook maar iets in de buurt komt helaas. Maar van een katheter voel je minder? Het is hetzelfde principe toch? Daarom ben ik er ook zo bang voor.. Misschien dat ze het wel pas willen doen nadat ik de ruggenprik heb gehad, daar hoop ik op eigenlijk
Ik vond het katether vervelend, maar het deed geen pijn. Tis maar een heel klein buisje. Maar wie weet doen ze het na de ruggenprik (die ik niet eens gevoeld heb). Zou het gewoon met je gyn bespreken.
Ja moet inderdaad ook. Neem aan dat ze daar wel rekening mee houden, ze weten ook dat ik vaginistisch reageer, ik ben al vanaf het begin onder behandeling van een gyn dus
De katheter werd hier pas na de ruggeprik ingebracht, dus ik voelde het vaag in de verte ergens. Dus afspreken dat hij erna wordt ingebracht.
Ik heb geen keizersnede gehad, maar wel een catheter. En dat onderzoek met dat cameraatje ken ik ook, dat staat werkelijk in geen verhouding hoor. Een catheter voelt vervelend, maar doet geen pijn als het goed is. En bij mij hebben ze hem in een weeënstorm erin gezet, nou werkelijk helemaal niets van het inbrengen gevoeld.
Een catheter is een vervelend gevoel, maar niet pijnlijk ofzo, maar je kunt idd gewoon vragen of ze hem na je ruggeprik willen zetten. Ik heb een ongeplande ks gehad. De ks zelf viel mij 100% mee. Het ging heel snel en ik kon mijn zoontje al heel snel erna weer zien. Het herstel vond ik tegenvallen, maar dat was ook omdat ik er na 2 week helemaal alleen voor stond en eigenlijk nog niks kon. Ik zou wel zorgen dat je iemand in huis hebt. Sommigen kunnen na 3 dagen alles zelf al weer, maar dat weet je pas achteraf.
Inderdaad, vragen of ze het NA het zetten van de ruggenprik de catheter in willen brengen. Vaak doen ze dit al standaard zo heb ik begrepen. Bij ons in het ziekenhuis in iedergeval wel Maak je asjeblieft geen zorgen meis. Het doet echt geen pijn.
Hai Meid Ik heb 19-12 een spoed ks gehad hij was gepland voor de 22 tigiste maar het lot bepaalde anders,ik had ook zw -vergiftiging........ Maar het viel echt mee,ik was erg bang voor de ruggenprik door dat er bij mijn vorige ks snede niet goed geprikt was,nites drastischt maar daar was ik nu wel heel bang voor ik heb dit tegen die annastiasist gezegt en ik mocht nu blijven liggen en mijn rug krommaken en zo hebben ze hem geprikt en ik heb totaal niets gevoeld. De caththeter ja het is vervelend in het begin maar verder ook niet meid,en ik moest hem een dag langer in houden en ook daar wen je aan,het uithalen ik moest ademen en hij was er uit niet echt pijnlijk wat branderig gevoel maar echt niet pijnlijk. Het herstel daarna,ik mocht de eerste 2 dagen een morphine spuit maar heb het maar 1 dag gehad ik hoefde hem op dag 2 niet meer en heb gewoon paracetmol geslikt. En ik ben nu 1 week verder heb 5 dagen moeten blijven,en ik kan thuis al redelijk veel ook de napijn valt wel mee,maar het was iets meer als de andere keren,heb ook 3 keer een ks snede gehad nu. als je nog vragen hebt hoor ik het wel.
Ik heb geen geplande keizersnede gehad, maar een keizersnede omdat de ontsluiting niet wou vorderen. Terwijl ze de catheter inbrachten had ik een weeenstorm, dus heb t niet echt meegekregen, ruggenprik heb ik ook niet veel van gevoeld ookal hebben ze 3 keer misgeprikt. Ik vond het reuze meevallen (maar ik was ook blij dat ik van de weeen af was). Jonathan is om 19.45 geboren, volgende dag werd de catheter er al uitgehaald, en moest ik dus weer zelf naar de wc lopen enzo. Dat ging nog een beetje moeizaam maar was opzich goed te doen. Ik mocht ook een morphine spuit maar die heb ik niet om gevraagd, alleen paracetamol zetpillen gehad. Jonathan was dus op vrijdagavond geboren en maandagmorgen om half 11 waren we alweer thuis. Gelukkig hadden we wel een kraambed, want het is erg moeilijk ujit bed komen de eerste paar dagen. Nou had ik het voordeel dat mijn vriend 4 weken vrij heeft na de bevalling, dus ik hoef zelf nog niet zoveel te doen. Maar eigenlijk kan ik sinds een week bijna alles alweer. Ik denk dat je het gewoon over je heen moet laten komen. Misschien nog even met de gyn praten over je angsten, die kan je vast wel geruststellen. Succes!
ik krijg 70 tot 80% kans op een keizersnee (dwarsliggertje) waar ik tegen op zie is het herstel, ik vind zwnagerschapsverlof al helemaal niks, had veel moeite om geen klanten meer in te plannen en agenda leeg te houden (heb er toch nog een paar gepland kon het niet laten) ik ben ook iemand die totaal niet afhankelijk wil zijn van andere mensen. daar zie ik echt tegen op, keizersnee zelf niet
Ik ook...ik haat het, afhankelijk zijn van anderen. Heb al eens eerder in het ziekenhuis gelegen en ik vond het echt vreselijk haha
Dat zou fijn zijn! Ik zie dat heel veel meiden zeggen dat het geen pijn doet, maar ik heb vaginisme he, dat is wel wat anders dan dat niet hebben en dan iets ingebracht krijgen.. Dus als ze het voor de ruggenprik gaan doen, weet ik al wel dat het pijn gaat doen. Ik kan me gewoon totaal niet ontspannen daar als mensen wat in moeten brengen of als ik het zelf moet doen. Maar goed, ik moet het gewoon over me heen laten komen denk ik.. Bedankt voor de reacties!
Hai meid Als je dat van te voren al weet bespreek dat dan met de gyn misschien dat ze hem na je ruggenrpik in kunnen brengen dat hoor je namelijk vaker....in ieder geval niets te danken meid. En wat betreft de andere meiden wat betreft het herstel,ik moet zeggen dat ik wel snel opknapte en nu 1 week later al veel weer mijn eigen dingen doe,maar wel met mate,omdat je weet dat als je echt te veel doet je ook een baarmoederverzakking kan krijgen en je hebt toch een buikwond,dus mijn zoontje van 3 til ik de eerste 6 weken niet veel,soms kan je niet anders en dan moet je wel .....en wat betreft het zkh ze laten je zelf vlug je eigen ding doen,op dag 2 moest ik mezelf douchen en dat ging ook goed hoor.