Mijn eerste zwangerschap was vrij makkelijk. Maar deze zwangerschap lijkt veel zwaarder ik ben gewoon heel erg moe ook heb ik af en toe last van bloedingen. Ook heb ik niet dezelfde band met dit kindje als wat ik had met de eerste. Hebben meer hier last van of van gehad?
Wat een toeval, had dit topic ook kunnen starten. Ben zwanger van mijn tweede kindje en merk dat ik, naast meer kwaaltjes, vooral ook een beetje worstel met het gevoel dat ik minder binding heb met het kindje dat nu in mijn buik zit dan bij mijn dochter het geval was. Vroeg me al af of het aan mij lag, maar blijkbaar ben ik niet de enige. Denk dat het misschien ook komt omdat je er nu veel minder mee bezig bent en omdat dat overweldigende gevoel van moederschap niet meer nieuw is. Ben benieuwd of er nog meer moeders last van hebben. Tanja
Ja ik heb dat ook! ik denk zelf dat het komt doordat je nu minder tijd hebt om te genieten van het zwanger zijn, je kunt niet meer ongestoord uitrusten als je moe bent, je bent druk bezig met je oudste kind. Bij de eerste deed ik ook veel meer aan voorbereiding, zwangerschapsyoga, informatie-avonden etc. Daar heb ik nu allemaal echt geen tijd meer voor en dat mis ik wel, want het was echt ff lekker om te concentreren op mezelf en de baby. Ik probeer nu wel elke avond even een beetje contact te maken als ik in bed lig en de baby wordt lekker druk. Dat helpt wel een beetje.
Ik kan ook niet echt contact maken met de baby want ik voel haar niet zo goed door een voorliggende placenta
ja ik heb dat nou ook! ik had alleen dat ik bij de 1ste en tweede wel dat gevoel had en nu bij de derde niet. gewoon niet zo n band als bij de eerste en tweede.
hey, Lichamelijk inderdaad zwaarder.... over de band... Ja het is anders... maar in mijn geval, heb ik deze zwangerschap juist positiever beleefd....! maarja dat komt meer omdat ik bij mn eerste zwangerschap ongepland zwanger raakte.... en veel mensen commentaar hierop hadden.. zodat ik mn zwangerschap zo lang mogelijk heb proberen te verstoppen.... Nu kon ik meer genieten ervan...
Nee ik herken dat niet! Maar dat komt mischien oo omdat mijn 2de zwangerschap heel goed verliep. Ik had minder last van kwaaltjes waardoor ik meer kon genieten. Wat ik wel had dat de tijd veel sneller ging dan bij de eerste!
herkenbaar. mijn lif laat me compleet in de steek, waardoor zwanger zijn een noodzakelijk kwaad is. Daarbij het ik het druk met m'n zoontje van 13 maanden, dus sta ik nog niet zo heel veel stil bij de tweede. dat komt allemaal na de geboorte denk ik wel. dan heb je ook echt iets in de je armen liggen, ipv iets dat je meezeult terwijl je achter je eerste aan hobbelt haha
Ik heb dat ook wel een beetje, maar denk dat het heel normaal is omdat je veel minder tijd hebt om bij de zwangerschap stil te staan. Je bent al zo druk met de oudste. Als het er eenmaal is, en je hebt je draai gevonden, denk ik dat alles vanzelf op zi'n plek valt hoor
hier niet zo zeer zwaarder maar wel dat ik er toch minder mee bezig ben waardoor ik me wat meer schuldig voel. Plus dat we voor Gwen echt een tijdje bewust hebben geoefend en deze is echt out of the blue aan komen waaien . Oke, we deden het niet veilig maar ik dacht dat het nog wel even zou duren. Daardoor niet minder welkom hoor. Ik moet gewoon nog zo wennen aan het idee dat er weer een kleintje aan komt.
Ik heb t ook heel veel kwaaltjes vroeg in zwangerschap al. En wat de band betreft,ik praatte veel tegen onze eerst tijdens de zwangerschap merkte ik laatst op en nu is t heel af en toe.(arm kindje) aan de ene kant voel ik me best schuldig en raar. We worstelen nu al lang met namen enz,en de baby kamer telkens uitstellen om de puntjes op de I te doen gewoon kleine dingen terwijl we bij de eerste echt alles klaar hadden en de naam ook al wat eerder. liefs loesmari
We hebben nog geen naam nog helemaal geen spulletjes gekocht aleen maar 2 rompertjes een een shirtje Kamertje moet nog helamaal gedaan worden. licht niet eens een vloer in en de muren zijn nog niet gedaan. Bij de eerste werkte ik gewoon nou niet dus ik heb er nou meer tijd voor maar ik heb gewoon nog nergends behoefte aan. Ook was de eerste ongeplant en dit kindje wel. Ook het geslacht waar ik stieken op hoopte. Ik vind het best wel zielig voor het kindje en hoop dat het veranderd voor ze geboren word.
ja,juist hetzelfde,ik zei het gisteren nog aan mijn ventje,dat ik het nog niet goed besef dat we binnenkort met zijn 4'en zullen zijn,bij mijn eerste was ik al met vanalles bezig zoals geboortekaartjes,doopsuiker.... en nu komt alles zoals het komt,ik denk ook dat het komt dat de moederschap niet meer nieuw is en je tijd om te denken is ook veel meer gevuld met je ander kindje. Het is veel vermoeiender als je er al ééntje hebt rondlopen.We tellen samen af é,met of zonder kwaatltjes
Mijn 2e zwangerschap was ook zwaarder, sowieso lichamelijk, natuurlijk ook wel wat te maken met de oudste die rondliep, maar als die er niet was geweest, was dit ook een zware zwangerschap geweest. Wij waren wel op tijd met alles regelen, maar ik was er ook niet zo veel mee bezig dan bij de eerste, veel hadden we natuurlijk al, dus daar hoefden we niet meer achteraan. Bij onze 2e had ik ook een heel andere band tijdens de zwangerschap. Bij beiden lag de placenta achter en voelde ik de kleine heel vroeg. Maar mijn oudste had ook zelf veel meer behoefte om in m'n hand te komen liggen dan de 2e. De jongste gaf regelmatig een trap, maar dat was het dan ook. De oudste kwam echt in m'n hand liggen als ik m'n hand op m'n buik legde. Nu zie ik dat ook nog: Mijn oudste vindt het heerlijk om te komen knuffelen, even lekker bij mama zitten. De jongste komt wel knuffelen, maar alleen als hij dat wil en een paar tellen is genoeg.