Hee meiden. Helaas zit ik met extreem veel stress. Eigenlijk al heel mijn zwangerschap lang. Het is een lang verhaal maar ik zal het kort even uitleggen. Zelf heb ik vroeger alles wat mijn ouders in de slaapkamer deden in geur en kleur moeten mee maken. De deur stond altijd open en heel het huis werd bij elkaar geschreeuwd. Of ik nou een loge had of niet. De xxx videobanden stonden tussen de Disney video banden en zo kan ik nog wel even door gaan. Ik en mijn (bijna) man hebben besloten dat wij onze dochter niet bij hun thuis willen hebben zonder dat wij erbij zijn. We hebben dit gesprek gehad. Ik heb het gesprek grotendeels gedaan omdat het mij betreft. Ik heb vanuit de ik vorm gepraat, rustig gepraat en gezegd dat het niet betekent dat ze hun kleinkindje niet zouden zien. 2 dagen na dit gesprek heeft mijn vader mij via de telefoon helemaal kapot gescholden en geschreeuwd. Door dit alles ben ik nu al belangrijke mensen verloren. Mijn ouders maken er helaas een heel ander verhaal van. Deze mensen komen dus ook niet naar mijn bruiloft. Vandaag krijgen mijn ouders mijn brief binnen waarin ik netjes vertel dat ik geen contact meer wil. Nu voel ik me vandaag bang en ziek. Misselijk hoofdpijn alles. Nu is mijn vraag of jullie tips hebben hoe ik nu het beste kan ontspannen. Ik probeer er zo weinig mogelijk aan te denken zodat onze kleine meid lekker rustig kan slapen in mijn buik.
Jeetje, wat moet dat beschamend voor je zijn geweest om zo op te groeien Kan me goed voorstellen dat je jouw kindje tegen zulke dingen wilt beschermen en dat je het hebt aangekaart voordat de bevalling zich aandient. Als ik me wil ontspannen ga ik meestal een dagje naar de sauna. Maar ik weet niet of jij dat wel eens hebt gedaan eerder, want het wordt niet aangeraden om naar de sauna te gaan als je zwanger bent en er niet aan gewend bent... Wat bij mij ook wel eens helpt is gewoon even een jankfilm aanzetten en even een flink potje janken... daarna voel ik me vaak ook een stuk beter. Heel veel sterkte!
Wat naar meid.. Maar zo te lezen heb je de goede beslissing gemaakt. Hoe te ontspannen: Heb je een bad? Of lekker in bed liggen met wat lekkers te eten en drinken en een goed boek? Of gewoon rustig op de bank zitten met een leuke serie of film of gewoon met je ogen dicht en aan het meisje in je buik denken?
Hee meiden, Bedankt voor jullie reactie! Ja het was verschrikkelijk beschamend om zo op te groeien. Helaas was dit nog maar the tip of the Iceberg als het gaat om wat ik mee heb moeten maken. Het doet nu ook erg zeer dat mijn ouders zelf niet inzien wat ze in de tijd gedaan hebben. Die schuiven het af op leeftijd etc. Er valt helaas niet mee te praten. Ik heb er al veel verdriet van gehad maar dat moet nu maar eens stoppen. Ik wil de laatste 3 maanden van mijn zwangerschap 100% zorgenloos kunnen genieten. Mijn schoonouders hebben wel een bad en daar kan ik altijd terecht. Hun zijn zo'n beetje mijn surrogaat ouders. Net als mijn peetmoeder. Het bad is idd een erg goed idee. Sauna ben ik niet zo goed in haha. Ik ben ook blij als de babykamer er is. (21 juni) Dan kan ik daar lekker in rommelen. Mijn gedachtes lekker op 0.
Jeetje meis,het is niet niks Ik kan me jou keuze heel goed voorstellen. En deze beslissing wat betreft geen contact meer willen met je ouders zul je ook niet van de een op de andere dag besloten hebben. Kan me goed voorstellen dat je je er knap ellendig/beroerd door voelt. Wat mij overigens goed helpt als ik echt hoognodig moet ontspannen (wat jij ook echt even moet gaan doen!) Ik ga dan naar de winkel en kook lekkere dingen voor mijzelf,druifjes,chocoloade,wat lekkers te drinken en dan duik ik mijn bed in of op de bank (mits de kindjes thuis zijn en mijn man,dan ga ik echt mijn bed in voor meer rust en ontspanning) Ik zet een film op of lees een goed boek,of leuke leesblaadjes en als het lukt ga ik nog een dutje doen. Daarna neem ik een heerlijke lange warme douche en trek ik mijn makkelijke kleren aan en doe ik die dag verder heel weinig. Dus echt even alleen aan mijzelf denken. Dit kan ik alleen doen als mijn man ook thuis is anders gaat dat niet bij mij want heb al 2 meisjes rondlopen. Ik weet niet of je al kinderen hebt? Mocht je al kinderen hebben kun je wat lekker kopen of maken en een leuke kinderfilm opzetten. Er zijn tegenwoordig echt hele leuke kinderfilms en dan lekker met een dekentje de bank op en alles binnen handbereik van de bank en tv. Hopelijk kun je je een beetje ontspannen en vooral even lekker aan jezelf en je baby in je buikje denken. Succes!
Ik zat er nog even over na te denken en vroeg me opeens af of je hier wel met iemand over kan praten? Want het zijn toch je ouders, dus ik kan me voorstellen dat je niet zomaar je hart hierover lucht bij mensen. Misschien via de vk vragen of zij iemand weet die je hierbij kan helpen? Het schijnt namelijk niet ongewoon te zijn dat dit soort trauma's of nare gebeurtenissen uit je jeugd tijdens een zwangerschap weer enorm komen opspelen... Misschien is dit juist ook een moment om dit soort dingen een plekje te geven en te verwerken, zodat je straks helemaal van je moederschap kan genieten
Super lief dat jullie allemaal mee denken. Dit is mijn eerste kindje. Gelukkig gaan ik en mijn man 14 juni lekker een weekendje weg. Pfoe kan niet wachten, dat heb ik echt nodig. Ik heb iemand om erover te praten alleen heb ik daar zelf de behoefte niet aan. Gelukkig heb ik mensen om mij heen die me steunen en waar ik mijn hart kan luchten, dat scheelt al een hoop. Wat mij vandaag het meeste bezig houdt is de angst. Na dat telefoontje van mijn vader die dag, durfde ik ook niet alleen thuis te zijn. Nu moet ik straks alleen naar mijn werk. Zelfs dat zit mij dwars. Ik moet er niet aan denken dat mijn eigen kleine meid ooit bang zou moeten zijn voor mij of haar nu al hele lieve geweldige papa. Gelukkig is dat iets waarvan ik weet dat het nooit zal gebeuren. Hij is nu al zo verliefd en zo lief voor haar en mij. Het is wel een hele mooie fijne gedachte dat zij een prachtig mooi leven krijg met veel liefde erin.
Misschien toch eens lekker tegen die persoon aan kletsen? Ondanks dat je die behoefte niet voelt, het kan best opluchten! Ontspanning: veel is al genoemd, lekker badderen, jezelf verwennen met lekkers of een boek. Maar ook lekker uitwaaien, dus een lekkere boswandeling of strandwandeling wil vaak wel helpen. (bij mij dan)
Wat een last zo; maar het klinkt alsof je in ieder geval veel liefde en warmte vindt bij je partner en zijn ouders + peetmoeder. Dat is wel heel fijn lijkt mij. Je zei dat je er niet perse over hoefde te praten, maar wat ik merkte toen ik vorige keer pnd had, dat ik het fijn vond om voor mezelf op te schrijven wat er allemaal gebeurt was tijdens de bevalling en daarna (dat liep allemaal niet heel soepel, wat mede de oorzaak van de pnd was). Dat heeft mij wel geholpen omdat ik het daarna iets beter kon laten 'rusten'. Dat is natuurlijk een geheel andere situatie, maar toch. Wat verder ontspannen betreft: het meeste is al genoemd, maar een lekkere verwendag voor jezelf - wat vind jij leuk om te doen (lekker nietsen, of juist actief)? Of probeer nog iets leuks te gaan doen samen, behalve jullie weekendje weg. Samen naar de film of uit eten of zo. Ik ga vaak nu s avonds nog even onder een warme douche, om beter te kunnen slapen. Dat helpt ook wel met ontspannen (ik vind het zelf moeilijker worden om het bad uit te komen!! ) en heb wat van die lavendel cremetjes en douchegelletjes en zo gekocht. Baadt het niet, dan schaadt het ook niet, toch? Dus soms ben ik gewoon s avonds aan het tutten.
Hee meiden! Ik heb gehoord dat mijn ouders de brief hebben gehad. Ze willen hun huissleutel terug. Gelukkig willen mijn zusje en zwager mijn laatste spulletjes daar ophalen voor me. Ik voel me zowaar opgelucht. Ja ik vind het erg dat je als ouders je kind zo makkelijk laat gaan en er geen moeite voor wil doen, maar het lucht me ook wel op. Op dit moment voel ik me best goed en rustig. Het voelt goed dat ik voor mijn gezin gekozen heb en dat nu wordt bevestigd dat dit de beste keuze was. Ik hoop nu te kunnen gaan genieten van de zwangerschap en de voorpret van ons huwelijk!!
Ontzettend vervelend, maar voor mij (helaas) een bekende situatie. Drie weken geleden hebben mijn partner en ik mijn hele familie exclusief mijn vader (4 man totaal) over ons heen gehad. En dat ging vervolgens anderhalve week door. Voor ons was het ook: genoeg is genoeg. Dit gaf ik vanaf het begin van die drie weken al aan, maar toen één van het nog nodig vond om ons alledrie (dus inclusief het ongeboren kindje) de dood te wensen, was voor ons de grens bereikt. Dat gaat gewoon veel te ver, en zulk gedrag/gedoe is normaal al niet wenselijk, laat staan tijdens een zwangerschap (voor mij ook met complicaties, waar zij ook bekend mee waren en zijn, zoals flauwvallen, bloedverlies en tekorten). Nu heb ik dus geen contact, en eerlijk gezegd helpt dat al enorm. Ik hoop dat het voor jou ook het geval is. Ik heb soms wel erge nachtmerries (de slechte verstandhouding speelt al langere tijd, maar speelt soms weer enorm op, zoals laatst dus), maar dat is een stukje verwerking en op termijn juist onderdeel van ermee omgaan. Verder zijn we hier even wat meer ongedwongen. Om 8 uur eten is ook wel even prima, bord op schoot ook of een weekendje laten vertroetelen bij de schoonfamilie (mocht je die mogelijkheid hebben) ook. Het is fijn dat je partner en jij op één lijn zitten zodat je een klankbord hebt. Ik merk zelf dat ik het nu extra moeilijk vind als mensen rekening met me houden, zoals bijvoorbeeld mijn afstudeer-begeleider, die erg geinteresseerd en meelevend is. Waarom zij wel en hun niet? Maar goed, je geeft zelf al aan dat de situatie in jouw geval ook groter was dan dit, dus dan zijn dit vast bekende gevoelens. Geef er gewoon een beetje aan toe, maar ook weer niet téveel. Jouw ouders zijn ook maar mensen, en net als alle andere mensen, ook niet perfect. Veel succes en sterkte en veel ontspanning (rotwoord soms he, haha) toegewenst!
Wat een vervelende situatie zeg.. ik zit zelf niet in die situatie maar ik doe aan zwangerschapspilates / yoga.. ik heb verder geen stress maar ik vind het gewoon heerlijk even een uurtje voor mezelf.. ik kom dan echt even tot rust en daarna weer energie voor 10.. en het is ook nog eens goed voor je lichaam.. succes!
Hee meiden, Inmiddels is het wat dagen terug. Ik voel me er nu wel rustig onder. Ik zwem 2x in de week in het warme water. Ook dat helpt wel ontspannen. En ik ga toch het bad van mijn schoonouders maar eens gebruiken haha. Het voelt alsof er een last van een aantal kilo van mijn schouders en hoofd af is.
Hey meid wat een rot situatie! Vind het erg knap dat je deze keuze heb gemaakt en fijna dat je man en schoonfamilie zo voor jullie klaar staan! Het enige wat ik kan zeggen over de reactie van je ouders vroeger en nu is dat ze warschijnlijk teveel met zichzelf bezig zijn en een ander (hun eigen kind) daardoor wegcijferen. Als ze dit vroegwr deden zullen ze dit niet veranderen omdat ze helaas zo in elkaar zitten Nogmaals een hele goede beslissing ondanks dat het je ouwe lui is. Heel veel sterkte met je gezinnetje en hoop dat je nu wat meer rust heb gevonden, dit gevoel moet slijten maar dat komt allemaal goed!
Sterkte Joosje!! Ik vind dat je er heel goed mee om gaat! Knap dat je zo bewust voor je kindje kiest!!
Dankjewel!! Het voelt nu ook goed dat ik deze keuze heb gemaakt. Ik ben een stuk rustiger. De mensen om mij heen vinden me nog net niet een ander mens!
Goed dat je voor je behoefte en grenzen bent opgekomen! Heel kwalijk dat men zo reageerd, maar je hebt echt gedaan wat het beste is voor je kindje. Zelf heb ik ook veel stress gehad in mn zwangerschap, wat mij erg hielp was de cursus hypnobirthing van mucha mama. Geeft je veel vertrouwen in jezelf, je partner en de bevaling. Je leert hoe je kan ontspannen door je adenhaling te controleren en je focus te verleggen. Ze hebben ook meditatieoefeningen. Aan het begin vond ik dat moeilijk, maar het gaat steeds beter. Hoop dat je er wat aan kun hebben. Succes!
Hoe gaat het nu bij jou Joosje? Ik merk zelf dat ik er toch erg veel mee bezig ben, bewust en onbewust..helaas. Ook in m'n slaap. Haha, dus nu klop ik voor ontspanningstips bij jou aan. Heeft er iets geholpen, en hoe gaat het verder?
Hee Yasmina! Hier gaat het allemaal nu een stuk beter. Sinds ik heb besloten het contact met mijn ouders te breken en hiervoor de stress te stoppen voel ik me rustig. Soms praten ik en mijn (bijna ) man er nog over. Het gevoel dat ik de juiste keuze heb gemaakt helpt erg bij mij. Ik kan me het verdriet van mijn ouders goed voorstellen maar denk daar achteraan wel dat het nog steeds hun eigen "schuld" is. Ik heb besloten het te laten rusten tot na de bevalling. De mensen die om mij geven die zijn er voor me. Ik ben nu veel vrij van mijn werk en heb gelukkig veel leuke dingen aankomende weken. Wat bij mij vooral helpt is de rust pakken met onze ontzettend lieve kat. Als hij op bed vredig ligt te slapen dan pak ik mijn kussen en deken en kruip ik lekker naast hem. Lekker hem aaien en kroelen en genieten van zijn rustgevende gespin. Heb je zelf ook een huisdier?? ik merk wel dat ik meer moe en futloos ben, wat het lastiger maakt mezelf omhoog te hijsen om op pad te gaan. 3e trimester haha. Hoe gaat het nu bij jou??