hallo allemaal, ik ben hier nieuw ik kijk zo af en toe op deze site al een tijdje. ik had al jong moedergevoelens maar dat liet ik voor wat het was was toen 14 jaar.. toen ik afgelopen jan.09 een onverwachtende miskraam kreeg... brak mijn hart.. omdat ik al die jaartjes natuurlijk onbewust veel dacht aan kindjes baby's en gezinnetje.. ik brak echt ben er kapot van geweest ( ik ben nu 19 jaar en heb een vriend waarmee ik al 4 jaar een relatie heb woon sinds 1 1/2 jaar samen met hem hij is net 24). die avond dat dat gebeurde verloor ik veel vocht.. oppeens lag er wat in mijn onderbroek dat daar absoluut niet hoorde ik wist het meteen toen ik het zag een miskraam, ik had toevallig een test(die had ik een keer gekocht voor een moment van je weet maar nooit ben overtijd) ik moest het zeker weten ik dacht als ik nu test en de test zegt je bent zwanger dan heb ik dus een miskraam gehad en ja hoor er zat nog geen 2 druppels urine op of hij gaf al aan.. ik was Was zwanger ben toen naar de spoedpost gegaan en daar zeiden ze dat het zo goed als afgelopen was ik was 9 weken zwanger geweest.. alles ging zo snel we waren er niet mee bezig toen... maar na die dag 9 jan. 09 .. heb ik vreselijke moedergevoelens ik wil heel heel erg graag een kindje, ik heb het hem niet echt gevraagd hoe hij erover denkt als ik het vraag denk ik niet dat ik sirieus word genomen want hij vind het nog al moeilijk om sirieus ergens over te praten heb ik het idee ik heb het wel eens gezegd maar dan was het zo van ja nu nog even niet he .... dus laat het maar wacht op het juiste moment maar ik wil het zo ontzettend graag!!!!! wie van jullie hebben ook zo jong moedergevoelens en willen graag een kindje bewust voor hun 25ste ??? ik zou het leuk vinden om hier over met mensen te praten, over nu en de toekomst en of met tienermama's ..... Gr. mij
Hoihoi! Erg van die miskraam hoor! De klap van zoiets komt vaak pas later, zeker als je nog niet wist dat je zwanger was. Dan moet je eerst eens bevatten dat je zwanger was en dan ook nog dat je dat kindje bent verloren... Maar je gevoelens zijn wel heel herkenbaar. Ik heb ook altijd geroepen dat ik voor mijn 25e een kindje wilde, en de enige reden waarom ik toch nog een paar jaar wilde wachten was mijn studie. Ik zou er toch eens met je vriend over praten, al is het maar dat hij dan weet dat je het serieus meent. En als hij nog niet wil, tsja dan zit er helaas niets anders op dan wachten... Ik zou zelf (nu ik er toch al 1 heb en mn studie is gestrand...) wel graag voor een tweede willen gaan over een half jaartje, maar dat ziet mijn vriend helaas ook totaal niet zitten. Jammer maar helaas...
dank je cossy voor je reactie! leuk ja ik ga het hem toch snel sirieus vertellen. ik ben op dit moment niet bezig met een studie ik heb een fulltime baan. we zijn alleen op zoek naar een nieuw huisje ik woon bij hem en zijn ouders door omstandigheden wel erg gezellig kan het goed met mijn schoonouders vinden ben daar heel blij mee.. Gr. mij
p.s. ik zou het ook leuk vinden om jullie verhaal te horen over jullie moedergevoelens en verlangens.. Gr. mij
hey hey Wat erg van je miskraam ! Zo verschrikkelijk als je weet dat je zwanger bent geweest maar het helaas niet lang heeft mogen zijn... Ik had ook al redelijk vroeg moedergevoelens en heb altijd gezegd voor mijn 19de wil ik mijn eerste kindje als mijn relatie het toe laat. Ik had geen reden wat mij tegenhield en mijn vriend en ik wisten al heel snel dat we er voor wilde gaan.. Ik ben in eind okt. 2007 gestopt met de pil en ik ben in dec 2007 aangeteld , we teste positief op 12 januari 08 en ik was toen net 1wk 18. In september 08 ben ik bevallen van een prachtige gezonde dochter en we genieten er nog steeds intens van haar samen Bij mij begint het nu weer te kriebelen en ik zou net als Cossy er over een half jaartje weer voor willen gaan , ook mijn Hubje wil nog even wachten.We hebben nml nog 1 verhuizing dit jaar in de planning staan en zodra we die achter de rug hebben gaat in iedergeval mijn spiraaltje eruit.
Oooh als je al een fulltime baan hebt ben je toch al heel goed op weg! Dan krijg je ook betaald verlof enzo, ideaal! Nu alleen nog een huisje idd! En tsja, mannen he... heb er ook al een topic over, hahaha!
Heeii, wat erg van je miskraam! Je wou mijn ervaringen weten met moedergevoelens en verlangens. De eerste kwam geheel onverwachts maar toch welkom, hoor. Vanaf het moment dat ik het wist, toen begonnen pas de echte moedergevoelens. Wel wat gedonder geweest, maar het heeft zich allemaal uit zichzelf weer opgelost. En op 26 september 2007 is onze zoon 'Sil' geboren. Toen Sil 10 maanden was ging het toch weer een beetje kriebelen. We lieten de pil liggen en gingen gewoon kijken hoe het ging. Komt het dan komt het en als het nog even op zich laat wachten ook prima. Dat bleek de goede instelling te zijn want 2 maanden later alweer zwanger. Ooit willen we nog een derde maar ik denk dat die pas gaat komen als deze ongeveer 3/4 jaar is. Eerst deze 2 maar uit de luiers.
Ik was ook jong toen ik al zeker wist dat ik kinderen wilde. toen ik 20 was werden die gevoelens heel heftig. Gelukkig wilde mijn man ook wel. maar het kwam gewoon op dat moment niet goed uit. we woonden ergens waar we weg wilde en financieel was het allemaal maar krap krap. We vonden het allebei heel jammer.. manlief heeft zijn verstand "gelukkig" erbij gehouden. na 1,5 jaar hadden we de boel een stuk beter voor elkaar. leuk huisje. financieel meer vastigheid. toen zijn we er voor gegaan. na 5 maanden was ik zwanger. Ik was net 22. en 2 maanden voor mijn 23ste bevallen. Nu ben ik bijna 26 en komt nr 2. Praten. zorg dat hij iig weet dat het serieus is. en niet zomaar. je zult toch moeten overleggen hoe in de toekomst. En het is bij een vrouw die wil zo'n sterk verlangen. Liefs Jazzie
dank jullie wel voor de reactie's ! ja ik denk er sinds de afgelopen week zo erg aan gelijk als ik wakker wordt en de hele dag door met alles wat ik doe... niet over hoe word ik zwanger.. maar meer hoe zal het zijn. ik ga het hem snel vertellen en dan kijken wij verder, maar die verlangens pff echt alsof je een stukje van jezelf mist zeg maar.. jazzie gefeliciteerd met num. 2! hihi Gr. mij
hee meid wat erg van je miskraam ik ben ook 19 en al lang een kinderwens maar er nog niet mee bezig. zou deze week 11 weken zwanger zijn maar is met 9 weken fout gegaan. nu wil ik zo graag een kindje gewoon omdat je ook al klaar was om moeder te worden. ik was er al helemaal op ingesteld maar nu wil m'n vriend ook wachten. vind 't zo erg.. heb nog niet zo serieus net als jou zo gezegt maar dat moet ik ook nog doen. want ik snap precies wat je bedoelt. zit een beetje in hetzelfde schuitje groetjes
Hier nog een "bezige" jonge moeder! Ik ben 20 en m'n vriend 24... Mijn moeder gevoelens zijn er ook al héél lang, maar de situatie liet het niet toe. Geen "stabiel" relatie, eigen huisje etc.. Tot ik m'n huidige vriend leerde kennen en alles in één klap veranderde. Alleen hier was 't andersom. Ondanks dat mijn gevoelens zo heftig waren en zo sterk, wilde ik toch wachten met alles op een rijtje te hebben. Dat m'n vriend een vaste baan had, dat we een andere woning hadden, dat stond op nummer één! M'n vriend daar in tegen, wilde allang beginnen! In september 2008 is dan ook de pil hier de prullenbak in gegooit! We hadden sinds 6 maand eindelijk een betere woning, vriend had 6 maand al vast werk... Dus we gingen er voor! Nouja, toen raakte m'n vriend in november toch z'n baan kwijt.. toch heeft me dat niet weerhouden om weer te pil te slikken! Inmiddels heeft hij weer werk en zijn we nog niet zwanger na 8 maanden, maar dat terzijde. Je hebt nooit zekerheden in 't leven. Een stabiele relatie, financiele buffer e.d. is erg fijn en ook wel belangrijk, maar een kindje zal veel meer hebben aan de liefde van papa en mama en andere mensen, dan aan een bak met geld! ( Althans dit is mijn mening )
hallo wwonder09 ik denk idd dat we in het zelfde schuitje zitten het is wel moeilijk om het hem te vertellen want het zou voor mij een hele klap zijn als hij zou zeggen echt niet! ik zou dit heel erg vinden hij is ook zo lief met kleintjes een echte papa mijn zus heeft net een kindje van 8 maanden zij is 22 jaar nu ze word in mei 23 jaar en met hun gaat het super! het is nog even afwachten maar ik ben nu al aan het kijken van hoeveel gaat het mij kosten wat is er allemaal op marktplaats kwa wiegejes enzo want als je een houten wieg 2de hands koopt en je gaat hem zelf schuren en white wassen dat is echt heel mooi!! en super goedkoop! en veel veel stoerder leuker en zelfgemaakt dan een peper duur e baby kamer.. ja ja erg he zo ermee bezig zijn maar het is gewoon een deel nu geworden in mijn leven ik vind het gewoon erg leuk om er over na te denken het is geen opsessie ofzo hoor begrijp me niet verkeerd ik vind het gewoon zalig om zo de gehele dag te dag dromen!! **heel dikke knuffel ook voor jouw miskraam xxx ** hallo G89 bedankt ook voor jouw reactie ! ik denk er ook zo over hoor geld maakt niet gelukkig!!! maar aan de andere kant ja heel dubbel heb ik ook zoiets van maar het helpt wel een heleboel!! als wij maar gelukkig zijn en eigelijk zeg nou zelf word je ooit echt rijk?? antwoord.. nee... misschien een paar honderdtjes meer maar meer word het niet en trouwens ik ben gelukkig zo. Gr. mij
ja mijn vriend is ook heel lief met kleintjes.. vrienden van ons die we minimaal 2 x in de week zien hebben ook een kleine van 8 maanden en die vader en moeder zijn beide 22 jaar en zo zien we ook dat dat super is. zo jong. maar daarom snap ik niet waarom dat ie wil wachten. hij wou ons kindje super graag we waren er echt heel blij mee maar nu wil ie wachten... flauw zeg haha ik denk ook zo over geld hoor. ik heb havo gedaan en ben bijna klaar met kappersopleiding(daarom wil ie ook wel wachten zodat ik klaar ben met school) maar als ik rijk had willen worden had ik heus wel een hbo opleiding gedaan. ik leef niet voor m'n werk/cariere ik wil leven voor mijn kinderen! ik wil niet op m'n 35e pas beginnen met kinderen.. dat lijkt me echt niet fijn.. nou eeh ben blij dat je hetzelfde mee maakt als mij want je begrijpt het alleen als je er zelf zo voor staat he.. liefs en een dikke knuffel terug
hallo wwonder09, ja heel fijn om je berichtje te lezen dat we elkaar begrijpen dat is fijn, misschien heeft hij er nog wel veel verdriet van.. en ik heb precies het zelfde ik wil leven voor mijn kinderen en niet voor mijn carriere! het lijkt mij geweldig om thuismoeder te zijn maar dat denk ik niet dat dat weer kan... maar tis toch geweldig om je eigen kindje dingen te leren? niet de standaart dingen zoals lopen mama en papa zeggen maar meer inplaats van een oppas of crece? weet niet hoe je het goed typt. toch? Gr. mij p.s. ik ben vanavond er niet meer ben moe .. xx en knuffel .
Hoiii! ik herken het heel erg.. ik ben in juni 08 zwanger geraakt van mijn zoontje.. hij is in jan overleden..ik wil heel graag een brusje voor jaimy* maar mijn vriend wil er ook nog even meewachten snap het wel maar het gevoel is zo sterk.. ik snap je helemaal.. ik heb ook altijd gezegd dat ik heel jong mama wil zijn.. zou er inderdaad goed met hem overpraten!!heb ik ook gedaan en hoe dan ook het lucht wel op.. heb gevraagd wat hij precies wil .. en hij gaf ook aan dat hij niet zo lang wil wachten.. succes! liefsss
Hoihoi, Hier ook een jonge aanstaande mama. Ik was 22 toen we de pil de prullenbak in hebben gegooid en 8 maand later was ik zwanger. Ik studeer nog (hbo) en mijn vriend werkt fulltime. Ik had deze gevoelens heviger dan mijn vriend, hij wilde ook wel graag maar wilde liever dat ik klaar was met mijn studie (zit nu in het derde jaar). Ik heb alles uitgezocht en financieel is het de eerstkomende 1,5/2 jaar niet heel ruim, maar genoeg om van te leven zeg maar. Dat en het genot van een kindje telt voor mij zwaarder dan eerst een baan, een huis kopen enz enz. Ik ben op die manier opgevoed, maar dat stond mij best wel tegen dat ik nog zo lang zou moeten wachten. Ik hoop voor je dat je hubbie er snel voor wil gaan, mijn verlangen was ook heel sterk en ik ben echt blij dat onze wens in vervulling is gegaan. Ik kan niet wachten tot die kleine spruit zich aandient, word ook enorm ongeduldig nu Enneh...mijn vader die altijd riep dat ik eerst alles goed voor elkaar moest hebben (huis gekocht, dikke auto voor de deur enz enz) is nu maar wat blij dat hij nu al opa wordt. Het is echt aandoenlijk om te zien hoeveel zin hij erin heeft ) Succes!
Hoi, Heel herkenbaar je verhaal over moedergevoelens. Zelf ben ik mijn hele leven lang al met kinderen bezig. Ik studeer aan de pabo en dan is een kind krijgen niet heel makkelijk, maar toch heb ik daar voor gekozen. Toen ik 21 was werd ik zwanger en op mijn 22e werd ik mama. Ik vind het helemaal geweldig. Ik ben er een jaar tussenuitgegaan op de pabo. Studiefinanciering wordt gewoon doorbetaald en volgend jaar, ga ik mijn laatste studiejaar afmaken. Mijn man wilde eerst ook niet, maar toen ik uitlegde dat al mijn broers en zussen al kinderen hebben en vriendinnen ook en dat ik daardoor nog meer stimulans kreeg om voor kinderen te gaan, begreep hij het wel. Wel spraken we af, dat het niet moest. Dus we gaan niet express seks hebben om een kind te krijgen. Uiteindelijk was ik na 4 mnd. al zwanger! In februari 08 deed ik een test, positief. en in September is mijn zoon geboren, wel eeen maand te vroeg. Als je eenmaal de stap neemt op kinderen te krijgen, is het zo'n leuke tijd!
Wat erg van je miskraam... Ik wist ook al heel vroeg dat ik mama wilde worden. Als het aan mij had gelegen was het al ver voor mijn 25ste gebeurd. Maar ik had ook zoiets van, ik wil eerst alles voor elkaar hebben, mijn kindje echt iets kunnen bieden zeg maar. Maar aan de andere kant, als je het echt wil komt het wel goed. Alleen moet je het wel allebei willen. Succes! En ik hoop dat je je snel mama mag noemen!
Bij mij kwam het hele idee echt opzetten als poepen. Maar het was een sterk verlangen en het voelde supergoed. Een maand later was ik zwanger. Was toen 22 en 23 dus toen Yelena geboren werd. Ik wil zeker wel meer kindjes. Mijn vriend stond er al langer positief tegenover, die wachtte op mij. Hij is 29. Toen ik jonger was dacht ik: nou ik wacht lekker tot mijn 28e, dan kan ik nog even lekker leven enzo. Nou ik moet je eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo geleefd heb als nu. Ik doe nog steeds de dingen die ik altijd deed maar minder. En ik moet het meer plannen.