Eigenlijk hoop ik hier nog meer ooit-aanstaande-mama's te treffen die in dezelfde `situatie´zitten als ik. Mijn vriend en ik willen graag kinderen, maar vanwege het feit dat mijn vriend zijn laatste studiejaar nog niet heeft afgerond moet ik nog even geduld hebben. Bij hem speelt het ook nog iets minder dan bij mij. Ik ben 25 en de eierstokken beginnen inmiddels erg heftig te rammelen. Steeds meer zie ik dikke buiken om me heen, jonge moeders en vaders, en kleine wondertjes. Ik zeg t maar gewoon heel eerlijk: ik ben hartstikke ongeduldig!!! We hebben afgesproken dat we er volgend jaar voor gaan en dat ik rond het voorjaar vast stop met de pil (ivm eventueel ontpillen) en dan nog een paar maandjes 'klussen' met condoom. T liefst zou ik die rotpil nu al aan de kant gooien, maar het KAN gewoon nog niet. Mn vriend is er ook heel duidelijk in geweest dat het ook echt NIET eerder gaat gebeuren... ondertussen kan ik mijn gedachten nergens anders op richten en is het nu al een enorme obsessie aan t worden. Ik struin het hele internet af, ben al bezig met een eventuele andere woning (een bovenwoning op de 4e verdieping zonder lift en berging is niet echt ideaal ), lees me in over hoe ik het gezondst mogelijk kan leven en zo nog meer. Ook sta ik al wel eens stil bij de mogelijke mislukte pogingen die wellicht komen en heb ik geregeld de angst dat ik verminderd of onvruchtbaar blijk. Echt, hoe NEUROTISCH kan je zijn??!! Ik wordt gek van mezelf..probeer mn vriend er zo weinig mogelijk mee te belasten en mn obsessie ergens anders te 'dumpen' maar ohhhh wat zou ik graaaaag beginnen met zwanger proberen te worden!! Voor mn gevoel duurt een jaar nog een eeuwigheid.. zo..dat is eruit Iemand enige herkenning?
Ja hoor.. nou het 'moeten' wachten niet, gelukkig kwam vl zelf met de optie te stoppen met de pil, iets waar ik alleen maar van had kunnen dromen.. Maar het ermee bezig zijn, zorgen maken over dingen die nog lang niet aan de orde zijn, boeken bestellen en inlezen etc etc.. Hoort dat niet een beetje bij de kinderwens?? En zeker nu er een startdatum bekend is... .. Geen zorgen meid, da's normaal! Ze zeggen probeer er niet mee bezig te zijn, zeker de eerste maanden op z'n beloop laten, geloof me, dat lukt niet
lucky you! Zie ik hier nog niet gebeuren nu is vriendlief ook 2 jaar jonger dan mij dus dat zal wellicht wel meespelen (op deze leeftijd dan) hoewel hij wel aangeeft dat het anders was geweest als hij klaar was geweest met de studie. Gelukkig wel een baangarantie na zijn afstuderen, dus dat is een geruststelling pffieew hahaha ik voelde me al n btje een obsessiefreak.. en idd, hoezeer ik t ook wil en probeer, het lukt idd niet! Ik ben er iedere dag wel mee bezig..in ieder geval gaat er geen dag voorbij dat ik er niet aan denk! Sinds wanneer ben jij gestopt met de pil?? Ik zal voor je duimen!!
Dan zijn er een hoop obsessiefreaks haha!! .. Bedankt voor het duimen! Ik ben begin april (pas) gestopt met de pil.. nu in ronde 3.. zie banner, lang verhaal, late eisprong, had al ongi moeten zijn, nu spannend of mn LF lang genoeg is, geduld dus! (ook zo'n woord )
Spannend!!! nog even afwachten en anders testen! pff geduld idd..haha liefst zou je nu naar de drogist rennen voor een test wss ? als je eisprong later is geweest is je NOD idd ook weer later.. en ondertussen kan ik dan weer niet wachten totdat ik in de fase ben dat ik ook die berekeningen mag gaan maken .. maar goed..idd geduld.. een JAAR
ook hier zo'n ervaring gehad hoor! als het aan mij had gelegen hadden we vorig voorjaar al begonnen dat kon toen echter helemaal niet, want ik zat nogal met mezelf in de knoop, en bij de psych enzo (sinds begin maart dit jaar niet meer ), dus t had toen toch niet gelukt maar toen ook gesprekken met ml over wanneer wel enzo (ml doet nog een HBO avondopleiding naast zn werk, en als t goed a.s. september afstuderen!) dus van de zomer nog eens over gehad, ik had zoiets "nou anders na je afstuderen (dachten toen nog gewoon juli), gaan we in september eerst lekker lui op vakantie, en daarna de spiraal eruit", waarop ml eigenlijk al hele andere ideeen had , ik kreeg terug "nou..ik dacht eigenlijk aan maart volgend jaar...als alles er dan goed uit ziet met school, mag die spiraal er wat mij betreft uit" dus jeeej ik helemaal blij, maart gaat ie eruit! dus maart kwam dichterbij...ik er regelmatig over beginnen...haast geen reactie of "eerst school afwachten", of "eerst beoordeling volgend jaar afwachten" (dat is dus pas eind november ofzo!) school kon ik me nog iets bij voorstellen, maar zn beoordeling, nee die ging er niet in, dus daar heb ik ook gewoon simpelweg op gezegd "pleur op joh, dat is pas eind november volgend jaar, zo lang ga ik echt niet wachten" maaaar, uiteindelijk in maart gewoon die spiraal eruit, kon mn lijf alvast weer alles helemaal zelf gaan doen, konden we regelmatige cyclus afwachten enzo dus in april netjes met regenjasjes aan de gang (ondingen...) en vervolgens op koninginnedag staan we op de haven, vrienden van ons komen erbij met 2 kids (waarvan nog 1 babytje ) dus ik tegen ml "schattig he, zou je dat nou ook niet willen over zeg een maandje of 9?" want jaaaaa die eierstokken he, die rammelden behoorlijk toen nam ie me apart, en begon ie hele preek leek t "je weet dat ik dat wil, en je weet dat ik dat hartstikke leuk zou vinden, maar ik ben er nog niet klaar voor en blabla" en halverwege sloeg ie om... "maarja, wanneer ben ik er klaar voor, ben je er ooit wel echt klaar voor, ach fuck it, we gaan gewoon aan de gang, kan mij het schelen, ik denk dat ik er pas klaar voor ben als het zover is, die regenjasjes zijn ook niks" en ondanks dat ie toen al aardig wat biertjes op had is ie er nog niet op terug gekomen, en gaat ook hij er echt 100% voor! voor we aan de gang gingen altijd zo tegenstrijdig, altijd in winkels "oh kijk eens! dat is leuk om t je ouders te vertellen", en vervolgens "nee eerst ... afwachten", heel irritant maar nu mag van hem ook wel gaan gebeuren hoor, mn beste vriendinnetje is nu ook alweer 15 weekjes zwanger, en toen we het net wisten van haar (bij 8 weken), zei hij ook echt "ik zou het eigenlijk wel heel leuk vinden als je lekker lang met haar kan meezwangeren", vond ie dan wel weer zo gezellig voor ons en trouwens, ik ben 24 en mijn man is 31 en bijna 32... (en stiekem had hij bijna 4 jaar geleden al "ach, wat maakt t eigenlijk uit, hartstikke leuk!"...en toen besloot ie naar school te gaan en toen was ik er ook nog niet aan toe hoor al smolt ik wel bij baby's maar mijn punt was dus eigenlijk, er is nog hoop ik ben wel altijd heel eerlijk tegen ml geweest, dat als ik het er even moeilijk mee had (bijvoorbeeld op kraambezoek bij vrienden) dan zei ik dat ook gewoon eerlijk. en ik zuchtte wel eens. probeerde het ook weer niet dagelijks te doen hoor en als we dan hoorden dat de zoveelste in onze omgeving zwanger was....tja...dan zei ik het ook gewoon eerlijk tegen hem als je eerder wilt stoppen met de pil, leg dan aan je vriend uit dat het best wel eens heel lang kan duren voor je een stabiele cyclus hebt, ontpillen kan best een tijdje duren.. succes! en hoop dat je snel groen licht krijgt van hem!
Ik herken het heel goed! Ik heb ook meer last van rammelende eierstokken en van mijn vriend hoeft het ook niet zo op dit moment.. Hij wilt eerst dat het rond is met het huis wat we kopen en dan wilt hij alles verbouwen en daarna wilt hij erover verder praten.. Ben wel omdat hij zei je moet naar de gyn voor je bm afwijking om dat te laten onderzoeken alvast op zijn verzoek in gegaan. Ik dacht gelijk YES het is zover! Maar helaas... Alle onderzoeken gehad, ik mag nu zwanger worden maar meneer wilt eerst wachten... Ben wel gestopt met de pil omdat ik er gevoelig voor ben.. Ik snap je frustraties heel goed ik heb echt de nodige ruzies al gehad erover, Wilde zelfs Al een kinderwagen kopen... Ben er echt geobsedeerd door maar Ik probeer my nu op andere dingen te focussen want je moet je vriend niet onder druk zetten... Succes meid!
Mijne? Nee niet echt, allerlei kwaaltjes toch wel, en ik werd tot nu toe direct na mn eisprong ongesteld.. vreselijk, kansloos!.. voor deze maand is het dus afwachten of het wat stabieler is, zit nu op 2 dpo en cd 32 .. terwijl vorige cycli niet langer duurde dan 31/32 .. kan goed morgen of overmorgen alsnog ongi worden, 4 dagen na ei, maar we houden hoop
@babyfotograaf; haha jaaa herkenbaaarr!! Maar blijkbaar ligt het dus niet alleen aan de leeftijd aangezien jouw hubbie juist weer een paar jaartjes ouder is dan jou. Ik denk dat veel mannen ook gwn niet weten wat ze moeten verwachten..en het allemaal een beetje eng vinden. Haha wel mooi hoe ie is omgeslagen jij vast heullll blij!! De onderbouwing over dat het nog wel eens lang kan duren voordat je cycli op gang komt en dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is dat het allemaal gelijk lukt (per maand maar 15%kans op een zwangerschap natuulk) ALS het al lukt is niet goed genoeg voor vl...ofja, dat heeft hem iig geholpen om te beslissen om in maart de pil de deur uit te doen, anders was het pas ergens in juli volgend jaar geweest als het aan hem had gelegen. Zijn reactie: oh, als t ff kan duren, dan stoppen we in maart wel met de pil. Dan zal je in juli wel gelijk zwanger raken toch? ... tsja..mannen-naiviteit hahaha mag hopen dat hij gelijk heeft, anders krijgt ie t nog lang te horen Ook de huilbuien/doordrambuien/zielige-puppydog-eyes-buien (alsjebliefd schat? t duurt ook nog 9 maanden voor ie er echt is he!) mogen niet baten.. meneer zegt maart, dus het wordt maart.. Hou zielsveel van hem maar dr zit toch n eigenwijze kop op
Nee precies..onder druk zetten werkt ook averechts eigenlijk. Weet ik ook wel, maar soms kan ik mezelf toch weer niet helpen en MOET ik mn ongenoegen uiten of ff mn ongeduld spuien dat van een kinderwagen kopen e.d...ik herken t. Ik zoek regelmatig naar Maxi Cosi's..boxen, wiegjes.. hoe obsessief haha Maar waar ben je gevoelig voor? En wat is de reden dat je je BM hebt laten onderzoeken bij de gyn? klinkt allemaal niet zo fijn ..
Hmm..ja je hoort t echt maar weinig heh..gelijk n goeie cyclus. hehhh gelijk na je eisprong ongesteld? vaag! was ie niet ongemerkt toch al eerder dan, of heb je t echt bijgehouden? ik hoop met je mee iig! sowieso is 4 dagen na het ei dan al positief
Mijn vriend wilde ook persee wachten tot onze studie's klaar waren, voor ik mocht stoppen met de pil... Dat duurde nog zo een 3 a 4 maanden.. en ik wilde graag al stoppen inderdaad ook door het mogelijke "ontpillen". Maar hier was hij niet mee eens.. Iedereen om me heen leek ineens zwanger en ik was me ook als een gek aan het inlezen op internet en alles.. Achteraf was het maar goed dat ik niet gelijk gestopt was met de pil.... Ik ben 8 Januari gestopt met de pil en 10 Februari had ik een positieve test in handen.. Ondertussen alweer 26,5 week opweg
Shake hands!! Hier ongeveer vergelijkbaar... Manlief doet HBO naast werk, is in december klaar en ik doe ook HBO naast werk, ben in juni klaar straks. Hier leeft het ook erg en manlief wil graag rond zijn afstuderen beginnen. Ik weet zelf nog niet of ik het erop wil wagen zwanger te zijn terwijl ik afstudeer. In ieder geval ben ik wel gestopt met de pil (om andere reden). Ook ik lees alles wat los en vast zit en ik zit te vaak op zp Toch wel fijn dat er zoveel mensen in vergelijkbare situaties zijn!
Herkenbaar! Ik was 25 eb zat in mijn masterjaar. We besloten met de pil te stoppen en het maar te laten gebeuren. We gingen uit van een jaar proberen, n
Herkenbaar! Ik was 25 eb zat in mijn masterjaar. We besloten met de pil te stoppen, maandje condoom en het maar te laten gebeuren. We gingen uit van een jaar proberen, nooit gedacht dat het gelijk raak zou zijn. Dat was wel zo, want 13 dagen later besluit stond ik met een positieve test in mijn handen. blijkbaar heb ik direct een ei gehad. Ik was stomverbaasd. Als de sodemieter een huis gezocht en mijn studie afgemaakt. Toen ik mijn scriptie inleverde was ik 7,5 maand. Toen we nmr 2 wilden bleek het financieel Niet te kunnen. We besloren te wachten. Wederom 2 weken later een positieve test: condoom had zijn werk niet gedaan. We zijn erg blij met deze twee verrassingen maar weten nu dat het erg snel kan gaan. Succes en hopelijk mag je toch snel gaan proberen.
Haha, ik moet nu heel erg denken aan "zeg maar nee, dan krijg je er ..." Dit is inderdaad wel het andere uiterste, als je geen haast hebt en het maar laat gebeuren! Volgens mij heb je dat ook verteld in een topic wat ik eerder opende over studeren en zwanger zijn, ben erg blij met jouw verhaal, want je denkt daardoor wel extra na over dat het ook de eerste maand raak kan zijn. Daar moet je ook op voorbereid zijn inderdaad, het kán natuurlijk zomaar zo zijn!