Ik maak me druk om dingen die zo niet belangrijk zijn, gooi het maar even op de hormonen. Ben bezig met een lijst naar wie we een geboortekaartje gaan sturen en nu zit ik met een stuk of 8 waarvan ik denk doen of niet doen?! Het gaat om familie die ik eigenlijk 1x per jaar zie (broers en schoonzussen van mijn moeder) op bruiloften en begrafenissen. We komen niet bij elkaar op verjaardagen en eigenlijk vind ik het niet erg als ze niet op kraamvisite komen. Maar ik vind het ook weer onbeleefd om geen kaartje te sturen omdat ik mijn neven en nichten wel een kaart stuur (maar die spreek ik regelmatig en ook door fb is daar meer contact mee). Ik heb het net met mijn moeder besproken (omdat het familie van haar kant is) en die is heel nuchter en zegt lekker niet sturen als je ook niet op kraamvisite van ze zit te wachten maar toch blijft dat schuldgevoel knagen. Mijn man is heel simpel die zegt, jouw familie dus ook jouw keuze... Wat zouden jullie doen?!
Als je ze een kaartje stuurt wil toch niet zeggen dat ze ook op kraambezoek komen? Ik zou het uit beleefdheid wel doen. Ik stuur ook naar sommige familieleden een kaartje terwijl ik niet verwacht dat ze langskomen. Soms is een geboortekaartje ook gewoon een kennisgeving...
Ik zou het wel gewoon doen, wel zo netjes toch? Het wil ook niet gelijk zeggen dat ze op kraamvisite komen lijkt mij. Hier in ieder geval ALLE ooms en tantes wel een kaartje gedaan, ik ga niet de één wel sturen en de ander niet.
Wij hebben gewoon 1 lijn getrokken. Met sommige ooms en tantes/neefs en nichten hebben we goed contact, anderen zien we maar eens in het jaar. Toch hebben we ze allemaal een kaart gestuurd. Gewoon ter kennisgeving. Uiteindelijk zijn de mensen waar we weinig contact mee hebben ook niet op kraambezoek gekomen. Ze stuurden gewoon een kaartje. Ik zat ook niet op bezoek te wachten van half onbekenden maar het is wel zo netjes om even te laten weten dat je een kindje hebt gekregen vond ik.
Deze komen op visite na ontvangst van het kaartje dat weet ik zeker. Maar ach jullie hebben gelijk en een uurtje visite met weinig gespreksstof overleef ik ook wel weer en niemand kan dan achteraf zeggen dat ik onbeleefd ben geweest
Wij stuurden ook iedereen kaart en iedereen kwam langs. Ik vond de interesse wel heel lief maar je zit wel een uur met mensen die je gewoon niet zo vaak spreekt. Soms was het gezellig, soms ongemakkelijk. Dit keer organiseren we (waarschijnlijk) een kraamfeest voor de mensen die we niet zo vaak/eens per jaar zien.
Ik stuur mijn fam wel een kaart die ik nooit spreek. Blijven wel mijn oom en tantes en wij willen onze trots wel laten zien. Mijn nichtje is laatst bevallen en heb geen kaart gekregen maar daar sta ik boven en ik stuur gewoon. Vind het wel netjes, toch weer een nieuw familie lid.
Heel eerlijk bijmij krijgt alleen de familie die ik vaak zie of spreek een kaart. Zelfs toen bij mijn moeder vorig jaar borstkanker is gediagnosticeerd en dit wel bekend was nog geen telefoontje of sterke kaartje. Toen ik zelf een aantal jaar terug in het ziekenhuis lag en mijn oma 2 kamers verder keken ze en liepen ze verder. Voor mij dus echt alleen mensen met goed contact voor de rest gaat het gewoon online op facebook.
Wij hebben de ooms en tantes die we zo goed als nooit zien niks gestuurd. Alleen de mensen die dichtbij staan en die we op visite zouden willen hebben er een gekregen. Nu heb ik ook wel een extreem grote familie. Maar beide keren niks gestuurd en niemand die ermee zat
Wij hebben wel de kant van de familie die ik eigenlijk nooit spreek/zie een kaartje gestuurd (ooms en tantes, nichten alleen waar contact mee is). Niet met de verwachting dat ze langs zouden komen, maar echt als kennisgeving, en om een lijn te trekken met de andere kant van de familie. Ze zijn ook niet langs geweest, maar hebben wel allemaal iets van zich laten horen, wat nog een leuke verrassing was ook!
Ik ben ook aan het schrijven en kom mensen tegen die ik nog nooit heb gezien van mijn mans kant. Maar ze moeten een kaartje van hem! Prima ... Hopelijk komen ze niet op kraambezoek
Hier ook ooms en tantes en neven en nichten die we nooit zien. We horen alleen verhalen van hun viavia. Maar toch even voor het beeld sturen wij een kaartje. Hier krijgen wij ook altijd van iedereen en sturen dan uit beleefdheid een kaartje maar gaan eigenlijk ook nooit langs.
Wij sturen alleen een kaartje naar mensen/familie die we regelmatig spreken. Ga geen kaartje sturen naar mensen/familie maar we maar 1/2 keer per jaar iets van horen.
Snap je dilemma. Hebben wij ook mee gelopen. Hebben een erg grote familie. Ooms en tantes van mijn mans kant ken ik nauwelijks. Toch sturen wij iedereen een kaart. Wie er op bezoek komt of een kaartje terug sturen die krijgen bij een evt. Volgend kindje weer een kaartje. En de rest niet.. Tip van mijn schoonzus
Wij hebben toen wel iedereen een kaartje gestuurd. Er zijn twee tantes samen op kraamvisite gekomen een keer en de rest heeft een kaartje gestuurd. Helemaal prima. Ga het dit keer weer zo doen denk ik..
Zou wel een kaartje sturen. Dat wil zeker niet zeggen dat je bij jullie op kraambezoek komen hoor! ; )
Wij hebben groot deel van familie niets gestuurd, tja ik zie ze (haast) nooit. Dus als antwoord op je vraag ik zou het niet doen.
Hoe hebben jullie het gedaan bij de eerste? Hebben jullie toen iedereen een kaart gestuurd? En is iedereen toen gekomen?