Maar dan hoef je nog niet te zeggen dat het ligt aan het gezin waar dat ventje uit komt... En dat je dan als moeder dat gevoel van je zoontje ook nog begrijpt....
Ik zou toch proberen ervoor te zorgen dat je zoon het subtiel, maar duidelijk aan dat ventje kan maken dat spelen er niet in zal zitten. Dat niet met hem willen spelen heeft toch niets van doen met de ouders van dat ventje. Ik kan me heel goed voorstellen dat een 9-jarige niet met een 4-jarige wilt spelen, is toch een behoorlijk verschil. Het is heel sneu voor dat ventje dat ie uit zo'n gezin komt, hij is ook maar een product van zijn ouders... Maar hem onder je hoede nemen, je weet niet wat je je op de hals haalt. Een oogje in het zeil houden is wat anders. Gewoon je zoon eerlijk laten zijn in het niet willen spelen, en anders samen.
Dat is niet te wijten aan opvoeding, een jongen van 9 is niet gek. Die zal ook wel al het een en ander hebben gezien en gehoord (niet eens van huis uit). Niet gek dat het dan niet erg aantrekkelijk is voor hem om met dat ventje te spelen. Kinderen zijn niet gek, kinderen van 9 al helemaal niet. Mijn zoon van 5 weet ook precies welk gezin hier in het rijtje anders is, gewoon doordat hij ook ogen en oren heeft. Hij speelt dan ook niet graag met dat meisje, terwijl zij hier ook regelmatig aan de deur staat. Van mij hoeft het niet.
Als je zoon niet met hem wil spelen, dan moet ie het gewoon eerlijk tegen hem zeggen. Dat is de enige oplossing nl. Al heb ik wel een beetje medelijden met het jochie....hij is vast op zoek naar wat gezelschap/aandacht....ik zou mijn zoon wel aansporen om ff met hem te spelen. Verder hoeft het toch ook niet te gaan?
Ik weet niet wat er gaande is bij het jongetje thuis.. maar ik zou hem wel een beetje in de gaten houden als hij in mijn buurt zou wonen. Misschien zit hij wel heel erg om aandacht verlegen. Krijgt hij geen aandacht van de ouders ofzo.. Ik vind dat dan wel heel sneu en zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen hem aan zijn lot over te laten. Aan de andere kant snap ik dat een jongen van 9 niet met een jongetje van 4 wil spelen.
Ik zou het jongentje wel in de gaten houden maar persoonlijk snap ik de reacties niet van de meiden die vinden dat ts haar zoontje maar met dat jongentje moet spelen omdat het zielig voor hem is. Er zit 5! jaar tussen. Je verplicht een 15 jarige toch ook niet om met een 10 jarige te spelen omdat de 10 jarige "zielig" is.
Ts ik vind je reactie wel erg kortaf en bot. Ik heb zoiets hier ook weleens aan de hand gehad en heb het kind gewoon ontvangen. Ik merkte dat hij opleefde en ook ik wilde niks met zijn ouders te maken hebben, ik heb hun ook op afstand gehouden. Maar het knulletje kan er niks aan doen en was gewoon welkom. Hij kwam ook weleens hier als mijn oudste zoon niet thuis was. Gewoon even tot rust komen en genieten van de normale huishoudelijke dingen wat voor ons vanzelfsprekend was maar voor hem niet.
Wat lief!!! Dat doet een kind goed,een warm huis om even in binnen te glippen...even lekker kind zijn zonder zorgen
Lastig, ik vind t zelf moeilijk om een kind teleur te stellen. Mijn kinderen spelen ook wel eens met ons buurmeisje van 3,5 jaar en haar broer en zus ook. Ze klopt ook vaak op de deur of mijn ene dochter er al is daar is ze helemaal weg van. Zelf speelde ik ook met jonge kindjes toen ik 10/12 was. Ik vond dat altijd leuk. Mijn ouders en van hun vrienden vroeger, waren altijd van "het niet mogen spelen met elkaar want..." en dat wil ik niet voor mijn kinderen, tenzij ze echt gevaar lopen of andere kinderen slechte invloed hebben bijv. agressie etc. Als mijn kindjes zelf niet willen prima en ik zal ze nooit verplichten en eerlijkheid is het beste maar ook tegen zo'n jong kindje?
Was voor mij eigenlijk vanzelfsprekend. Je haalt er zelf toch ook voldoening uit als je een kind tot rust ziet komen. Zijn ouders zaten de hele dag in de kroeg.
Ik denk dat het inderdaad ook een roep om aandacht is. Je kan het kindje toch even binnen laten, glaasje limonade aanbieden koekje erbij en even kletsen? Of samen even tv kijken? Waarschijnlijk voelt hij zich veilig bij jullie...
Gelukkig niet anders heb ik er hier twee ziitten zo te zien aan jou onderschrift ach ze zijn welkom hoor ruimte genoeg.
Laat hem een keertje een halfuurtje spelen. Wie weet is het hartstikke leuk, hij kent hem niet maar dat is in t begin altijd zo, dus wat is de resen dat je zoon dit niet wilt naast t leeftijdsverschil?
Je zoon hoeft toch niet te zeggen dat ie niet met dat jongetje wil spelen? Ik als ouder zijnde zou het kindje vertellen, op een subtiele manier dan, dat ie beter vriendjes van zijn eigen leeftijd kan zoeken.
Het is inderdaad erg sneu voor dit kindje. Zit hij op dezelfde school als jouw zoon? Anders daar even aankaarten. Als er al meer speelt, kan de school meerder signalen misschien bundelen en (weer) aan de bel trekken. Ik vind niet dat je een jongen van 9 moet stimuleren (lees dwingen) om te gaan spelen met een jonge kleuter, alleen omdat dit kind zo zielig is. Kom op, een ventje van negen is ook nog maar een kind en hoeft niet met zo'n verantwoordelijkheid opgezadeld te worden. Als volwassene vind ik het om eerlijk te zijn een ander verhaal. Als je ziet dat een kind de dupe wordt van problemen binnen het gezin,vind ik dat je de morele verplichting hebt om hier iets mee te doen. Dat heft niet te betekenen dat jij je zelf ontferm over dit kind, zeker niet als je de angst hebt dat je eigen gezin zou kunnen lijden onder de reactie van moeder. Maar je kunt wel de school informeren of anoniem advies vragen / melding maken bij amk.
Apart. Mijn kind zou ook niet hoeven spelen met iemand waar ze dat niet mee wil. Of dat nou leeftijdsverschil is, of omdat hij uit een apart gezin komt. Ik ga toch ook niet af en toe op de koffie bij iemand waar ik zo over denk..? Waarom zou je dat doen? In mijn ogen help je daar niemand mee. Zou inderdaad zeggen dat dat jongetje naar andere kleinere kindjes moet zoeken dat dat leuker is voor hem.
Maargoed, weten jullie ook waarom vader vast zit? En of het kind überhaupt verwaarloosd word/mishandeld word oid? Ik lees termen als AMK etc. Natuurlijk helemaal voor als er echt iets aan de hand is, maar ik zou eerst goed kijken WAT er aan de hand is en of er al hulp in zit. In dit laatste geval doet het AMK namelijk helemaal niets want het gezin is al voorzien van de hulp.