Maar HSK is geen diagnose en bestaat volgens geen 1 psychiater/psychiatrische instelling Ik heb asperger en maak ook gewoon oogcontact en ben vrij sociaal. Niemand merkt iets van mijn asperger in de buitenwereld Nu wil ik helemaal niet zeggen dat jou dochter asperger heeft, maar het is wel heeeeeel makkelijk afgedaan met het feit " het is geen asperger, ze is veelte sociaal" goeie psych die dat zo zonder testen kan zien Er bestaan dus ook gradaties binnen het asperger. Je hebt aspergers zoals ik die getrouwd zijn, kinderen hebben, vrij sociaal zijn, maar je hebt ook aspergers die begeleid wonen en nooit buiten komen en "mensenschuw" zijn Maar 1 ding is zeker en is gewoon een feit en geen mening: HSK bestaat niet. Het is een term die men zelf heeft verzonnen maar waar geen 1 psychiater zich in kan vinden en geen officiële diagnose is en waar geen DSM IV etc voor bestaat Alle kenmerken van HSK komen niet 99,9 maar 100% overeen met autisme Ben benieuwd wat je behandelaar als antwoord geeft als je maar de verschillen tussen HSK en bijv asperger vraagt, want die zijn er niet. Dat is niet mijn mening, maar een keiharde feit. Als HSP/HSP echt zou bestaan zouden psychs zich er wel hard voor maken en was er wel een officiële diagnose en DSM IV voor, maar die is er niet en gaat er ook nooit komen. De DSM IV voor HSK zou dan hetzelfde zijn als die van autisme, want er zit geen verschil in. Zoals ik al zei: het is gewoon een andere naam voor autisme, niets meer niets minder. Wat voor behandelaar is het? Gewoon een psych van bijv een ggz instelling of een alternatief genezer? ( want die geloven er wel heilig in ook al is er geen enkel bewijs/feit voor)
als het een vorm van autisme is zal ze het wel zeggen! maar dat is het niet als hun zeggen dat het absoluut geen vorm van autisme is omdat ze dus allemaal testen heeft gehad met een kinderpsychiater een kinderpsycholoog en een kinderarts en ja ze gaat naar een instelling en die geloven er dus wel in, hun hebben ook geleerd maar ik heb deze topic niet geopend om een welles nietes spelletje te gaan spelen! maar om met andere moeders in contact te komen die het zelfde hebben als noa dus een regulatie stoornis met Hsk dat jou psych er niet in gelooft oke maar noa haar behandelaren wel de een erkent het wel de andere erkent het niet zoals het altijd in de wereld altijd gaat iedereeen krijgen weer andere dingen te horen en dat is hier ook zo
Ik zeg ook niet dat ze autisme heeft, ik zeg alleen dat je never nooit een diagnose HSP kan hebben, want er bestaan geen testen voor, en hier in Nederland mag het zelfs niet als diagnose gesteld worden omdat het niet bestaat Het enige wat ik zeg is dat HSP niet wetenschappelijk erkent is en volgens de wetenschap niet bestaat Zoals op iedere site/instelling te vinden is: HSP is niet opgenomen in het DSM-IV en dus geen geaccepteerde psychologische diagnose. Er bestaat geen harde criteria voor de diagnose HSP. En als je aan een psych vraagt wat het verschil tussen autisme en HSP is zal ook geen een arts je een verschil kunnen noemen Vind het raar dat een psych zegt dat je kindje HSP heeft terwijl dat niet eens bestaat. HSP is in 1996 bedacht door een vrouw en in die 15 jaar is er nog steeds geen bewijs voor dat het bestaat en mag dus nooit als diagnose afgegeven worden. Sta er dan ook van versteld dat ze gewoon zeggen dat je dochter HSP heeft terwijl dat nogineens gegeven mag worden Verder reageer ik hier niet meer, wou alleen duidelijk maken dat het gewoon een feit is dat HSP niet bestaat, net zo min als sinterklaas Zelfs websites over HSP gemaakt door zogenaamde hsp'ers staat zelfs dat het niet wetenschappelijk onderbouwd is en er geen officiële diagnose gegeven mag worden
@daantje maar hsk/hsp klinkt wel veel positiever. En uiteindelijk maakt het naampje niet uit. Als je maar de juiste handvatten hebt voor je kind en bovenal niet vergeet dat de grote boze wereld wellicht weleens minder zorgzaam/begripvol zal zijn voor andermans "andersheden". Zo omschreef manlief ons gister als "sociaal anders". Tja.. Ik kon mezelf er wel in vinden. Wij zijn niet van die sociale tijgers met veel vrienden. Tja daar zal de wereld het mee moeten doen maar vooral WIJ hebben er wel of geen last van. Dat vind ik het nadeel van alle labels.. De boze buitenwereld interesseert het gewoon niet. Enige is dat je jezelf zoveel mogelijk moet/kunt voorbereiden.
Klinkt misschien wel positiever, maar liever heb ik dan de naam autisme die wél bestaat ( en wel een officiele diagnose is) en waar je overal mee geholpen word. Als je het op een speciaal onderwijs over HSP hebt kijken ze je eerder raar aan als dat je het over autisme hebt, waar ze wel voor gestudeerd hebben en HSP slechts een verzinsel is van een vrouw die het bedacht heeft en het niet gebruikt mag worden Als je een diagnose autisme hebt word je veel meer geholpen dan met HSP wat geen diagnose is Stel werken zou niet lukken en je bent genoodzaakt op uitkeren wajong uitkering , no way dat je die met HSP krijgt, want de arts zal je in je gezicht uitlachen omdat het niet bestaat en krijgt dan noppes Autisme is erkent en is een officiële diagnose en daarvoor is veel meer hulp. Je hebt speciale scholen voor kinderen met autisme, verenigingen, thuishulp, logeerweekenden, echt vanalles Waarom wil iemand liever de term HSP wat NIET bestaat en slechts een mooi woord voor autisme is? Ik kan er met de pet niet bij. Liever de diagnose autisme en goed geholpen worden, dan de naam HSP wat niet bestaat ( en hetzelfde is als autisme) en half geholpen worden
Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook zoiets had van "het maakt niet uit hoe het genoemd wordt, zolang er maar gepast mee omgesprongen wordt", maar dit zijn zaken waar ik inderdaad geen rekening mee gehouden heb...
Een diagnose is zoooo belangrijk ( al is het maar een naam) en HSP is dus geen diagnose en kun je niet mee geholpen worden omdat HSP geen erkende aandoening is worden er ook geen leraren, jeugdzorg, UWV, CWI, kdv leidsters, zwemjuffen, werkgevers, etc voor opgeleid iedere overheidsinstantie weet wat autisme is en alle leraren, psz leidsters, kdv leidsters, etc zijn er voor opgeleid. Als hun weten dat je kindje autisme heeft krijgt je kindje zelfs bijv een rugzakje, PGB, TOG, etc. Als je zegt dat je kindje HSP heeft krijg je niks, want HSP bestaat niet zo dus ook met uitkeringen. Als ik naar het UWV zou gaan en zou zeggen dat ik HSP heb kijken ze me allereerst vreemd aan, want waar tover ik die diagnose vandaan?? ( mag oficieel niet eens gegeven worden in NL omdat het niet bestaat) en ten tweede krijg ik die uitkering niet want HSP bestaat niet en dus kun je gerust gaan werken, want "gevoelig" zijn we allemaal wel ga je met diezelfde klachten naar het UWV maar mét de diagnose autisme is het ineens een ander verhaal en krijg je die uitkering wél! ( zelfde klachten als HSP, maar dan wél een officiële erkende diagnose) zo ook met psz en kdv. Een leidster zal je raar aankijken als je het over HSP hebt, en hebben er óf niet van gehoord, óf hun denken in hun achterhoofd ook wel dat het een mooi woord voor autisme is HSP word echt als 'zweverig' gezien omdat het geen diagnose is en maar is verzonnen door iemand wiens standpunten geeneens feiten zijn maar meningen kortom, of je kindje nu de naam HSP'er of autist heeft, je kindje verandert er NIET door, het is allemaal 1 pot nat, alleen met een diagnose autisme gaan wel alle deuren voor je open op bijv school, zwemles, UWV, psz, kdv, etc en bij HSP niet. Als je een zwemleraar bijv zou zeggen of ze een beetje rekening willen houden met je kindje vanwege zijn of haar autisme zal iedere zwemleraar het snappe en de juiste aanpak zoeken, maar als je zou zeggen dat je kindje HSP heeft niet ( terwijl de aanpak echt prècies hetzelfde is) zo heb je speciale bureaus voor thuisbegeleiding van kindjes met autisme, logeerweekenden, PGB, TOG, echt vanalles wat je maar kan bedenken aan hulp, zelfs woonvormen voor mensen met autisme Maar als je kindje volwassen word en niet zelfstandig zou kunnen wonen of werken, kom je met een diagnose HSP nergens, en dat terwijl het even erg is als autisme, alleen de naam is anders
@ Daantje ik begrijp jou goed hoor, en ik begrijp ook dat je het alleen maar goed bedoeld en TS goed wilt voorlichten. Alleen heb ik het idee dat TS eigenlijk niet dit allemaal wil weten Weet je , uit ervaring weet ik ( en dat geld natuurlijk niet voor iedereen ) dat mensen soms moeite hebben met bepaalde diagnoses, en sommige termen klinken beter en minder ernstig ook al is het net zo erg. Ook is het uiteraard zo dat een ieder denkt dat ze goed behandeld worden door de behandelaar, en dat het dan best confronterend is als iemand aan je stoelpoten staat te zagen met een ander idee Wat jij zegt is overigens helemaal waar ziekten die niet officieel erkend zijn, zijn zeker in een later tijdstip als er mogelijk hulp voor nodig is niet fijn om dat stempel te hebben want je hebt idd nergens recht op omdat het niet officieel is... Ik zou TS zelf wel eens laten navragen aan de behandelaar van haar dochtertje wat dan volgens de behandelaar het verschil is tussen autisme en HSK maar gewoon omdat ik persoonlijk benieuwd ben naar het antwoord.
@daantje: maar dan ben je wel weer terug bij de genoemde boze buitenwereld die het niet interesseert of je hsp bent of niet. En bij de handvatten die je nodig hebt om toch te overleen in diezelfde boze buitenwereld. Dat ze met een andere benaming makkelijker te verkrijgen zijn staat daar min of meer los van.
@anas: je verwoord precies wat ik bedoel! @saskia; ik heb "schijt" aan de boze buitenwereld Ik ben ik. Ook al zou ik geen diagnose hebben ( het welbekende stempeltje zoals iedereen het noemt) dan ben ik toch nog Danielle? Ik snap niet wat een stempel eraan verandert Ik heb structuur nodig, ben snel overprikkeld, gevoelig voor licht en geluid, heb duidelijkheid nodig, vat veel dingen letterlijk op, ben sociaal soms onhandig, maar dat ben ik OOK zónder stempel!! De stempel maakt het alleen maar 100x makkelijker omdat je daan wél hulp krijgt!!! En wat andere mensen van mij of mijn zoon denken heb ik echt lak aan. Ik handel liever in mijn eigen belang en die van mijn zoon (met stempeltjes dus) dan zonder stempel en dat we geen hulp krijgen Zonder stempel zat mijn zoontje nu niet op een speciaal KDV, zonder stempel had ikzelf geen PGB, zonder stempel bestaat er geen uitkering voor mensen die niet kunnen werken door hun aandoening, zonder stempel kom je niet zomaar op speciaal onderwijs ook al is het hard nodig, zonder stempel krijg je op een normale basisschool geen rugzakje of TOG of PGB Kortom: zonder stempel ben je prècies hetzelfde, alleen word je nergens geholpen en met stempel wel. Ik kies dus liever voor mezelf en mijn zoon, en we krijgen dis alle hulp die nodig is. Beter zo leven dan zonder hulp. Als de buitenwereld niet om kan gaan met mijn stempel of die van mijn zoon, wat voor familie/vrienden zijn het dan?? Juist.. Ze zijn mijn vriendschap dan echt niet waard. Beter geen vrienden/familie als familie en vrienden die je met de nek aankijken om een stempeltje
En de handvaten krijg je met de term HSP'er echt vele malen minder aangereikt dan met de diagnose autisme hoor, ook al zijn ze hetzelfde Je kan immers geen uitkering, TOG, PGB, awbz indicatie, rugzakje etc aanvragen met de "diagnose" HSP'er. HSP bestaat niet, en voor iets wat niet bestaat krijg je geen hulp. Je krijgt met de term HSP hooguit hulp bij een of andere kwakzalver die wel in HSP geloofd. Geen 1 gerenommeerde psych of GGZ instelling zal je de term HSP geven omdat dat gewoonweg niet mag Er bestaat ook geen bureau voor thuishulp of logeerweekenden voor kinderen met HSP, wel voor kinderen met autisme De aanpak is precies hetzelfde omdat HSP hetzelfde is als autisme, maar er zijn geen speciale HSP clubjes etc, wel voor autisme en dat word dan dus wel vergoed omdat het erkent is Dus ik kies liever voor de term autisme zodat ik geholpen word, beter dan de iets mooiere naam HSP'er en niet geholpen worden Snap niet waarom mensen liever de "diagnose" HSP willen, puur en alleen omdat het mooier klinkt en de buitenwereld daar positiever tegenover staat als tegenover autisme. Je leeft toch voor jezelf en niet voor anderen? Ik hecht meer aan mijn eigenbelang dan aan wat een ander van mij denkt
Zou zoontje ook lieer z'n leven doorbrengen zonder vrienden dan? Waarschijnlijk niet.. Dus doe jij nu je Est om alles zo makkelijk mogelijk te maken. Jij kiest voor de bestempelde weg... Maar een ander denkt dat hij/zij het zelf beter kan. Ik zeg heel niet dat je ongelijk hebt hoor (zeker niet zelfs) maar je streeft echt hetzelfde na als bijv TS. Namelijk een zo leuk mogelijk leven voor je zoontje. Alleen zijn mensen zonder stempelervaring altijd erg huiverig voor stempeltjes.. Alsof je dan slechter zou zijn. In mijn beleving ben je dan gewoon anders dan standaard. En daar moet je het maar mee doen en is het zeker niet perse slecht. Alleen in onze kudde heb je het als gemiddelde soms net makkelijker. Dat noemen ze kuddegedrag..
Dus ik kies liever voor de term autisme zodat ik geholpen word, beter dan de iets mooiere naam HSP'er en niet geholpen worden moet je nou eens horen wat je zegt: dus ik kies liever... hallo ik kies liever jij drukt onderhand jezelf gewoon een diagnose op! ik heb een dochter van bijna 4 waar wel degelijk een diagnose hs is gesteld en dat gewoon via doorsturing van de huisarts naar orthopedagoog enz. zelfs op papier vastgesteld om straks rugzakje enz aan te vragen... dus liever iets minder snel oordelen graag, je houd je zo erg vast aan je eigen mening dat je je eigen er helemaal in vast bijt, ik denk dat je hier mensen wel pijn mee kan doen en beter maar een toppic over autisme op kunt zoeken, het grote verschil tussen autisme en hs is dat mensen met hs socialer zijn en ze beter contact kunnen en willen maken als mensen met autisme! en je hoeft me niet weer het tegendeel te bewijzen, want ik heb hier de feiten op papier staan!
daantje en an ten eerste wil ik er heus wel wat van weten maar ik geloof eerder noa haar behanderlaarsters dan jullie meer ga ik er niet op in en wil ik jullie vragen om niet mijn topic te vervuilen want ben alleen opzoek naar moeders met hetzelfde en dus niet opzoek naar jullie start dan jullie eigen topic over dat hsk niet bestaat mier thanks en ik sluit me er bij aan de psz leidster hier begon zelf ook over een rugzakje
? Ik geloof niet dat ik iets heb gezegd over HSK en dat het wel of niet bestaat , en volgens mij heb ik zelfs gezegd dat ik t wel herken? Prima hoor, maar vind het een beetje een bijzondere reactie gezien het feit dat ik ook niets inhoudelijks over HSK gezegd heb, alleen over officiele diagnoses en de vraag of je niet eens met je behandelaar om te vragen wat het verschil wel is, omdat ik daar benieuwd naar was
Als hsp-er zonder gediagnosticeerd te zijn, lees ik hier tot nu toe mee. Ik wil graag reageren op het HSK zijn (en dus hsp zijn). Hoog sensitief heb je niet, dat ben je. Het is ook bijna niet uit te leggen aan een niet HS-iemand wat dat kán betekenen. Zin in discussies of hoog sensitiviteit wel of niet bestaat, heb ik dus totaal niet. Ik ben het, ik ervaar en en dat is het. Meer ook niet meestal. Het is wel handig om zelf ervaring te hebben, omdat (inderdaad) onze dochter van beide kanten dus "erfelijk" belast is. Dat kunnen we niet vaststellen. De huisarts niet, een psycholoog niet, een psychiater niet, mijn omgeving niet en zelfs ik niet. Omdat ze nog heel jong is. Maar uit haar gedrag en reacties kan ik wel redelijk goed inschatten dat Esmae sterk prikkel gevoelig is. Op verschillende momenten en dagen. Er zit geen vaste regelmaat in. Bij mezelf ook niet. Dat is ook niet van belang. Waar het om gaat is dat je een manier gaat vinden voor én jezelf én voor je kindje om je leven zo te leven dat je zo min mogelijk last hebt van je gevoeligheid. Leren je energie dusdanig te doseren en dat je dus balans kunt vinden en elke dag een beetje gelijk is aan energiestroom. Want dat is het lastige. Het talent om van de ene piek naar de andere piek te schieten, wat dus ongekend veel energie kost. Het heeft mij een hele tijd gekost om mijn hooggevoeligheid te accepteren ook. En nog kan ik het erg vervelend vinden en vermoeiend. Ik voel me dan bezwaard, omdat ik zo vreselijk op mijn grenzen moet letten en nu dus ook die van Esmae moet bewaken. Toch kun je het niet voorkomen. Als hsp-er moet je gewoon mee de wereld in, de maatschappij en zul je dus moeten leren. Je kind ook. Je kunt hem/haar niet voor eeuwig beschermen. Maar wel leren hoe hij zich staande kan houden. Je hoeft niet overal te vertellen over je hooggevoeligheid of dat van je kind; veel mensen begrijpen het niet. Dat is vaak geen onwil, maar een gebrek aan herkenning. En dat is niet erg. Je moet ook geen labels willen plakken. Je bent wie je bent met die ene kwaliteit. De andere kant is wel dat het dus belangrijk is dat de omgeving respectvol hiermee om kan gaan. Juist door die gevoeligheid is (geweldloze)communicatie zo belangrijk en veel mensen zijn daar dus totaal niet bewust mee bezig. Volgend jaar wil ik beginnen met het aanbieding van trainingsprogramma's voor zowel ouders als kinderen volgens de "ik ben oké" methode. Mocht je meer willen weten en dit niet hier openbaar willen doen, mag je me altijd een pb sturen. Vergelijkingen met autisme, asperger, adhd, add, pdd-nos etc.etc. wil ik n.a.v. mijn posting graag achterwege laten. Daar gaat het in dit topic niet om en inderdaad; wil je dit ter discussie stellen, doe dit dan in een ander topic.
Ik heb dit toch ook even gevolgd... maar wat ik nergens kan vinden (en dat is offtopic) is wat nu de "overeenkomsten zou zijn" ik denk dan zo dat misschien wel elke autist hsp symptomen heeft. maar niet iedereen die hsp (k) symptomen heeft is autist. ik herken ook veel in de HSP symptomen. last... hm tja weet niet. Ik weet wel dat ik vaak erg op moet letten omdat ik werkelijk voel als iemand niet lekker in zijn vel zit. en ipv t opmerken en die persoon ondersteunen raak ik van slag. denk dat het aan mij ligt. voel me erg ongemakkelijk. (1 voorbeeld) maar ik heb nu niet t idee dat ik iets autistisch heb... kan nu ook wel blind zijn voor mezelf natuurlijk... Ja eigenlijk soms best veel last van. maar t maakt me ook tot wie ik ben. als ik t niet zou hebben dan was ik mezelf niet. maar goed al met al gaat t daar niet om verder. ik was wel de info aan t zoeken. dat HSP niet een erkend iets is weet ik en snap ik aan 1 kant ook wel. Denk dat je als mens gewoon verschillende gradaties van gevoeligheid bezit en je gewoon zo BENT. voor mij hoeft er geen label. Ik ben gewoon gevoelig. Kan me voorstellen dat als je de diagnose hebt dat t je helpt. maar goed aan de andere kant weet je zelf ook wel dat je gevoelig bent. en idd je bent oke zoals je bent. met of zonder naampje. Maar om dan gelijk te zeggen dat als je erg (hoog) gevoelig bent te melden dat je autist bent vind ik (mijn mening) erg kort door de bocht. (kan misschien niet zo bedoeld zijn maar zo komt t wel over) net als zeggen dat omdat bijv spierreuma niet erkend is het niet bestaat.... die mensen verzinnen hun pijn en ontstekingen zeker tja.... misschien dat degene die de diagnose autistisch krijgen wel iets meer andere dingen nog hebben dan alleen hooggevoelig en prikkelgevoelig zijn. ach lekker boeiend ook allemaal. gewoon doen waar je jezelf goed bij voelt.