@ ana ik zeg niet dat jij het niet gelooft het gin mij er alleen om dat jij daantje gelijk gaf dat ik er niks van wil weten en dat is niet zo en tegen daantje zei ik gewoon dat ik de behandelaren van noa geloof en niet iemand die even het autisme wil opleggen pipi je bent welkom hoor als je wat wil weten vraag maar!
ow en ik heb het gevraagd en ze beginnen dus gauw met autisme op het moment dat een kindje die zicht terug trekt omdat het de prikkels niet aan kan en zeggen dus gauw dat kindje heeft autisme terwijl op alle andere vakken bij noa het geen symptomen zijn van autisme alleen maar omdat het op het moment van z'n heftige bui of what else noa zicht terug zou trekken dat er dan gezegt zou worden dat ze autisme heeft terwijl het super goed gaat op de psz en ze echt super makkelijk contact legt met iedereen ze zien zelfs vooruit gang op de psz !
de feiten kunnen niet op papier staan, want het is een feit dat HSP niet bestaat volgens heel nederland en elke psycholoog en psychiater. zelfs HSP sites zeggen dat HSP NIET erkend is, er MAG dus nogineens een diagnose gegeven worden. ik weet zeker dat als je met de ''diagnose'' papieren van je dochter naar een erkende arts gaat van bijv het GGZ dat ze zeggen dat er geen mogelijkheid is dat je dochter HSK heeft, want hoe kun je in godsnaam iets hebben wat niet bestaat? erg knap dat de psych van je dochter de diagnose HSK heeft gesteld. hoe kan je een diagnose stellen zonder dat er een DSM IV is? dat gaat dus niet. en ik ben benieuwd of je het rugzakje gaat krijgen voor je kindje, want hoe kan je het aanvragen door te zeggen '' mijn dochter heeft HSK'' het is geen officiële diagnose, en vaak krijg je dan helaas niks ook al is het hard nodig HSK valt niet te testen omdat er geen test voor bestaan, en waarom bestaan er geen tests voor? juist ja, omdat HSK niet bestaat. dit is echt geen mening dit is gewoon een feit. Hoe kan je een diagnose krijgen van iets wat niet bestaat?? dat snap ik dus niet. Net zoals pipi zegt, alternatieve geneeswijzen geloven misschien wel is HSK, maar het is dus niet erkend door de officiële weg en mag dus niet eens gegeven worden En waar lees jij het verschil tussen autisme en HSK? het verschil is er gewoonweg niet omdat HSK niet bestaat wat een keihard feit is. Je zult ook op geen 1 website van een erkende arts ( dus geen natuurarts of alternatieve arts) vinden wat het verschil is want het verschil bestaat niet! iemand kan best hooggevoelig zijn etc, maar een diagnose HSK/HSP bestaat dus niet, en dat is mijn probleem in dit hele verhaal. Je kan je eigen best hooggevoelig noemen, maar je kan gewoonweg geen diagnose krijgen. en nou reageer ik hier echt niet meer, want sommige mensen lijken het niet te WILLEN snappen dat HSK gewoon niet bestaat. zelfs op alle sites op HSP/HSK lees je dat het GEEN erkende aandoening is omdat het feitelijk niet bestaat Het valt me ook op dat tenminste 2 van jullie zijn ''getest'' bij dezelfde instelling, ben benieuwd of de instelling waarover jullie het op pagina 1 hebben gewoon een erkende instelling is of een alternatieve weg, kan me gewoon niet voorstellen dat een gewone psych dit diagnostiseert terwijl het niet eens mag En sorry als ik mensen heb gekwetst, maar dit is echt niet bewust Ik vind het gewoon ''not done'' dat jullie behandelaars jullie de ''diagnose'' HSK geven terwijl het niet bestaat, dat mag feitelijk nog ineens. Ik hoop dat jullie kindjes allemaal de hulp krijgen die ze verdienen, en gun het iedereen van harte, alleen weet ik uit ervaring ( ook in mijn werk wat ik deed) dat kindjes met een diagnose die niet bestaat niet voldoende hulp krijgen dan dat ze nodig hebben nogmaals ik wil niemand kwetsen, ik noem alleen feiten op
@daantje: ik persoonlijk... denk ook niet dat je het slecht bedoeld maar ik zie wel wat er gebeurd.. jij zegt "het bestaat niet die diagnose" en de TS leest: "je stelt je aan want het bestaat niet dat je dochter hooggevoelig is" dus jullie lezen een beetje langs elkaar heen persoonlijk geloof ik wel dat sommige mensen extremer gevoelig zijn dan anderen... maar in NL vallen alle psychische afwijkingen die OFFICIEEL bestaan onder de DSM IV. En Daantje zegt dus niet.. je stelt je aan, je bent voorgelogen of wat dan ook.. ze merkt alleen op dat HSP niet voorkomt in de DSM IV. Maar dat het wel veel kenmerken heeft van bepaalde afwijkinginen in het autistisch spectrum. En overigens.. het is niet alsof ALLE autisten geen sociale contacten maken hoor. Vandaar dat ze inmiddels op DSM IV zitten... het is moeilijk om 1 algemene regel per diagnose te maken. En natuurlijk heeft daantje wel een punt dat sommige deuren makkelijker open gaan als je de juiste ingang danwel het juiste "toegangslabel" hebben. en opde plekken dat je overeenkomsten ziet.. kun je natuurlijk praten over de oplossingen die de ander al heeft gevonden. wellicht werken ze voor de ander ook.. of niet. Dat is nou net de lol van alle verschillende mensen.
Je verwoord idd precies wat ik bedoel! En idd, niet alle autisten maken geen contact Ik ben vrij sociaal, als ik "overprikkeld" ben ga ik ook heus niet in mijn eentje in een hoekje zitten wiegen hoor ik maak ook gewoon oogcontact, en ben getrouwd en heb een kind. Zoals ik al zei bestaan er zoveel gradaties in. In mijn omgeving wist niemand van mijn autisme af en niemand merkte het aan mij. Zelfs toen ze wisten van mijn asperger verbaasde het hun En idd zoals je zegt: tuurlijk geloof ik dat het kindje van ts gevoeliger is dan andere, tuurlijk! Maar ik zeg alleen dat je kind nooit een diagnose hsp kan hebben omdat het niet bestaat! Zelfs sites die zijn opgericht door mensen met zogenaamd "HSP" zeggen en beamen zelf dat de diagnose HSP niet bestaat. Waarom zouden HSP'ers en oprichters van grote HSP sites zélf aangeven dat de diagnose HSP niet bestaat? Ik en mijn zoontje maken ook super contact met andere mensen/kinderen, Giorgio speelt ook goed met andere kindjes,maakt ook oogcontact, maar dat neemt niet weg dat hij en ik geen autisme hebben! Hij heeft veel behoefte aan structuur, gevoelig voor licht en geluid, raakt snel overprikkeld, woedeuitbarstingen, dagen op alles voorbereiden,etc. Veel mensen hebben écht een heeeeeel verkeerd beeld bij autisme en vele psychs zijn er niet voor opgeleid, vandaar dat je nu ook bij veel ggz's speciale autisme afdelingen hebt en bij ADHD afdelingen (ADHD is ook een regulatiestoornis) Veel mensen zien autisten alleen als mensenschuwe asociale mensen die heel de dag in een hoekje heen en weer wiegen en dat vooroordeel is echt niet waar. Ik heb ook gewoon een mbo 4 opleiding gevolgd en gewerkt in een hbo functie, veel vrienden,ook gewoon op stap gaan, getrouwd, huisje boompje beestje, etc
tjee zeg, heb even gelezen wat hier allemaal staat en moet zeggen dat er een wereld voor me open gaat. Voor mezelf maar ook over mijn zoontje van 2!! Ik heb werkelijk een brok in mijn keel!! Ik wist zelf wel dat ik overgevoelig was en zelf wel wat paranormaal om het zo te noemen. Maar doe er niets mee omdat ik daar doodsbang voor ben. Er stonden wat links van site's in deze topic en het is net alsof ik het zelf heb geschreven!!! Ik ben ontzettend lang onder controle geweest van een pysoloog etc.. maar heb nooit daar een antwoord op gekregen. En ook dat verhaal van dat kindje wat als hij 2 min. te laat zijn voeding kreeg ontzettend begon te gillen... nou hier zo bekend met mijn zoon! gewoon alles wat je omschrijft. Voorlopen op zijn ontwikkeling en als iets niet lukt zo ontzettend moeilijk voor zichzelf!! Tja er zijn te veel kenmerken die exact hetzelfde zijn. Heb zelf wel eens ooit gedacht dat ikzelf ligt autistisch was ofzo maar heb daar nooit een diagnose over gehad. Ik was gewoon een gevoelig persoon, als kind al!! Lees ook op die site "ook zo gevoelig" over die angsten! nou dat is echt een struikelblok van mij!! pfff heb er mee leren leven maar is niet altijd makkelijk. Ik ga me er iets meer in verdiepen want het komt me allemaal te bekend voor!!!!
@rensje: dat ligt ook aan onze leeftijd denk ik toen wij klein waren kreeg je een dergelijk odnerzoek pas als je echt heel erg vastliep...
Hier in huis 1 hsp papa, 1 hsp mama, en 2 hsk- kids. Omdat wij beiden weten hoe het is kunnen we denk ik onze kinderen aardig de weg wijzen in het gevoelig zijn. Straffen is iets wat niet meestal werkt. Maar soms moet het wel! Een milde straf komt hard aan bij onze meiden. Dus goed opletten hoe we straffen of hoe we een conflict oplossen. Soms is het wel een grote chaos in huis. Als de meiden dol zijn, vervelend, overprikkeld enz. raken papa en mama ook snel vol en dan is het heel moeilijk om rustig te blijven en om in de situatie te blijven. We zouden er dan allemaal wel uit willen. Weglopen, onszelf beschermen tegen alle drukte en prikkels, maar vaak gaat het dan niet. Dan meoten we naar een andere oplossing zoeken, wat vaak wel moeilijk is. Wat ik wel gemerkt heb is dat het voor de meiden het beste werkt als je alle dingen goed uitlegt en van te voren afspraken maakt. Over bv. 4 minuten gaan we in bad. Over 5 minuten ga ik je een zetpil toedienen omdat je heel erg ziek bent en je anders niet lekker kunt slapen en slaap heb je nodig om weer beter te worden..... Niet teveel dingen op 1 dag plannen, maar een beetje doseren (als het mogelijk is natuurlijk, wan tsoms ontkom je er gewoon niet aan). Veel creatieve dingen doen zodat ze iets van zichzelf kwijt kunnen op papier of wat dan ook. Hier werkt dat wel rustgevend voor ze. Tja en verder.....het blijft altijd kijken naar je kind en de situatie zo goed mogelijk blijven inschatten. Ook omgaan met je kind op een meer volwassen manier. Als ik hier in kindertaal praat dan kijken ze me raar aan. Ze begrijpen gewoon veel meer dan wij denken (alle kinderen ongeacht hsk of niet) Ik probeer wel het spelen met andere kinderen te stimuleren, maar dat komt omdat ik zelf nooit veel vrienden heb gehad en dat wel graag had gewild. Hier wil ik mijn kids bij helpen.
Ik heb niet alles gelezen, maar vind het onderwerp wel interresant, vandaar dat ik toch even wil reageren. Bij ons in het gezin komen een aantal dingen voor (man met autisme, niet erkend, omdat hij wel sociaal is(lijkt), zijn werk prima doet, en de buitenwereld dus alleen maar een wat bijzondere man ziet. Hij bekijkt de dingen vanuit zichzelf. Ik mis gevoeligheid en empathie naar mij (zijn vrouw) toe. Ik heb altijd het gevoel dat hij op een weg zit van A naar B. en de zijwegen vergeet, die kan ik dus nemen en oplossen. Ik heb ADD en HSP, voel stemmingen en sfeer feilloos aan, alle geluid komt even hard binnen, ik ben heel creatief in mijn hoofd, maar kan dit niet gestructureerd krijgen, waardoor het regelmatig een chaos is in mijn hoofd en daarbuiten. ben daarnaast heel perfectionistisch, waardoor ik vaak gefrustreerd ben dat de dingen niet gaan, zoals ik graag zou willen, dit wordt nog versterkt door een man met autisme, omdat hij van mij 'verwacht"dat ik alles in huis netjes en schoon heb (en dan bedoel ik ook echt alles.!)en dat alles geregeld is. Dochterlief van 6 is HSP, is vanaf pasgeboren baby heel erg gevoelig voor prikkels, ze wilde meer dan ze kon, waardoor ze een hele gefrustreerde baby was, die veel huilde en woedeaanvallen had (als 8 maanden oude baby kreeg ik de orthopedagoog al op bezoek, omdat ik het niet meer wist. Ze zit nu op school, en dankzij haar geweldige meester waar ze binnen mag komen als de school begonnen is, zodat de eerste drukte al geweest is, en ze die prikkels niet meer hoeft te handelen. Ze is heeel erg creatief, tekent heel gedetaileerde tekeningen, heeft ontzettend diepzinnige vragen voor haar leeftijd. Als ik gewerkt heb 's avonds (in de zorg) wordt ze wakker rond de tijd dat ik vrij ben. Zij wilde ook absoluut geen zetpil, op 2 jarige leeftijd, en ik heb haar toen duidelijk en kort de keus gegeven, en dit kon ze toen al heel goed (ze koos het tabletje!) Maar ik kan haar nu dingen kort en duidelijk uitleggen, soms tot in detail zodat ze minder angst en meer rust ervaart. Zoonlief is 3, en is zeer ws. HSP, en ik heb zelf een vermoeden dat hij ook een vorm van autisme heeft. Ze hebben allebei heel snel last van angsten, en kunnen allebei heel emotioneel worden van harde en/of boze geluiden. Ik ken je dochter niet, maar ik vind het meer klinken als autisme, dan als HSP. Zeker ook door de ervaringen in ons gezin, en in mijn werk. Ik heb gemerkt dat voor heel goed werkt om: * Te zorgen dat ze genoeg rust krijgt, 1 activiteit op een dag is genoeg. 's avonds vroeg naar bed (dochter van 6 ligt om 18.30 in bed, met 3 tabletjes melatonine, omdat ze anders echt niet in slaap komt) * heel duidelijk uitleggen wat er gaat gebeuren, en hoe (bijv. zoonlief wil ik graag in het winkelkarretje hebben bij het boodschappen doen, dan bespreek ik dit thuis of in de auto erheen al en complimenteer hem als het goed gegaan is. *Weest conseqeunt, ja is ja, nee is nee. Negeer driftaanvallen, laat maar even uitrazen, en benoem later de boosheid (je was boos, he, ik zag het, kun je vertellen waarom?) * Kijk naar de voeding, niet teveel suiker, en zoetigheid.