Zo meiden, sorry dat ik jullie zo verwaarloos, ik kom er gewoon niet aan toe... Ik begin een beetje de wanhoop nabij te raken wat het slapen van Onze dochter betreft. Ze weigert op een normale manier te gaan slapen 's avonds. Eerst ritueel van even spelen na het eten, naar boven, pyama en slaapzak aan, op schoot een flesje melk en dan valt ze langzaam op schoot in slaap... Vervolgens wachten tot ze echt diep slaapt en dan heel voorzichtig weg leggen. Vaak gaat het mis, circus van zitten en wachten begint dan weer op nieuw. Meestal rond 22.00 weer een fles en dan maar hopen dat ze weer verder slaapt. Soms komt ze pas tegen 0.00 maar vaak ook al voor 21.00 maar dan is ze echt klaarwakker. De meeste nachten verhuist ze naar ons bed, door de vermoeidheid en omdat er verder ook nog het een en ander gebeuren moet en pure gemakszucht... Daar slaapt ze namelijk wel redelijk. Wel liefst tegen een van ons aan, maar ze is stil en maakt Haar broer van 4 niet wakker. 'S middags gelukkig weinig gevechten voor het slapen. Loopt min of meer hetzelfderitueel door, al gaat ze dan wel vlot slapen. Geen aandacht dan gilt ze echt de hele boel bij elkaar, broer wakker en ligt met zijn handen over zijn oren. Ik weet echt niet meer wat ik moet proberen, we hand een tijdje voor elkaar dat ze slaperig in bed ging en daar in slaap viel, maar dat lukt nu ook niet meer. Tandjes, oorontsteking, sprongetje, karakter het maakt me niet meer uit ik ben het beu en er moet een oplossing komen, we verliezen echt ons verstand zo langzamerhand! Alle advies is welkom, al hebben we wel heel veel geprobeerd vrees ik.
Misschien zou je haar nog in bad/onder de douche kunnen doen, voor het slapen? Hier drinkt onze dochter, 2 maanden ouder, haar melk in bed en daarna tanden poetsen en slapen. Ik ben zelf wel van de 10min methode, maar ik weet dat er voor en tegenstanders van zijn. Ik weet niet hoe jij hier tegenover staat.. Ik denk dat je dochtertje nu wel gewend is, dat ze bij jullie mag slapen en dat dit patroon doorbroken moet worden. Dit zal de eerste dagen misschien erger worden, maar als het goed is, gaat het dan beter...
Ja zonder slag of stoot zal het niet gaan! Jammer genoeg huilt ze zich echt volledig overstuur, en om haar van uitputting in slaap te laten vallen gaat me te ver. Troosten in bed werkt helaas niet... Fles in bed is natuurlijk nog wel een handige move.
Ons kind sliep ook pas een beetje met 16 maanden, daarvoor drama's gehad. (nu helaas weer, maar dat is mijn eigen schuld, ik leg haar niet met dezelfde tijden in bed). Wat ons heeft geholpen is er net zolang naast blijven zitten tot ze sliep. Met een handje op haar buik. Ze ging vreselijk huilen, maar ik pakte haar niet op, liet haar huilen, maar bleef bij haar. Zachtjes fluisteren: Mama is hier, ga maar lekker slapen. Na anderhalf uur huilen ging ze slapen. Dit heb ik 3 dagen gedaan en het was over. Ik vond het wel zielig, maar ik liet haar niet alleen en ze moest toch in het bedje in slaap vallen. Misschien heb je er wat aan...succes!!!
Mja, wij hebben dr uiteindelijk wel laten huilen, na uuuuuuuuren en uuuuuuuren ernaast zitten etcetcetc, wat t alleen maar erger maakte. Ze was ook heel erg verslaafd aan bv, enige manier om dr steeds weer rustig te krijgen. Slaaptraining was met 11 maanden, hielp enorm (om de zoveel minuten kort troosten). Maar tot 2jr was ze een slechte slaper. Toen middagslaap afgeschaft en sindsdien slaapt ze -over t algemeen- als een roosje.
Ik heb veel gehad trouwens aan de babyslaapgids, een ebook, daarin worden beide methodes uitvoerig uitgelegd. (dus de 5 minuten methode zeg maar en de methode om bij haar bij te blijven). Het is een beetje wat je zelf prettig vindt.
hmm lekker een slaapzacht badje van zwitsal proberen misschien? durf niet te beloven dat het werk hoor... maar wellicht is ze er gewoon aan gewend dat jullie bij haar zijn als ze slaapt. waardoor ze in paniek raakt als jullie ineens weg blijken te zijn als ze per ongeluk wakker word? want tja.. voordat je ging slapen was je er nog.. en als ze je niet ZIET kun je dus overal zijn. beneden op de bank.. maar ook op de fiets naar de supermarkt. (en ja.. sluitingstijden beseffen ze ook nog niet) en kom je dan nog wel terug? *paniek*
Verlatingsangst is so wie so wel een dingetje bij haar... ook overdag scharrelt ze het liefst in je buurt. We zijn al druk met kiekeboe en verstopspelletjes bezig in de hoop dat het wat meer rust geeft voor haar. Maar waarschijnlijk heeft het verhuizen bij 3 maanden er ook flink ingehakt bij haar. de bv verslaving zijn we vanaf, maar ze valt dus nu wel meestal na de fles in slaap. Laten huilen betekent paniek en liggen gaat ze echt niet meer, staan en brullen. Jammer genoeg gebeurt hetzelfde als je haar in je armen hebt laten inslapen en dan weglegt en ze schikt wakker. meteen staan en brullen. dus van in bed troosten komt het dan ook niet omdat ze letterlijk zich omhoog vecht! Vanavond eens de fles in bed geven, misschien dat ze dan met geduld daar wel in slaap valt. en misschien nog weer eens 's avonds badderen, al wil ik dat niet echt wennen omdat haar huidje dat niet trekt iedere dag. Bovendien wordt ze helemaal hyper van het badje meestal! Ik hoop al lang niet meer op de quick fix, maar ben ook een beetje door mijn mogelijkheden heen. Babyslaapgids ook gelezen. Maar ons Roosje (what's in a name?!) weet altijd weer een nieuwe draai er aan te geven. Bedankt voor het mee denken!
hmm mja.. tip van ons cb was om gewoon te oefenen als ze wakker was.. eerst steeds verder weg terwijl ze je nog wel kan zien.. en dan eens heel kort om het hoekje van de keuken en weer terug. en dat op die manier opbouwen... maar toen was dochterlief nog kleiner en liep dus niet doodleuk achter je aan Toen ze een jaar of 2 was stak het probleem weer de kop op... en (na veel gepruts.. ) vertel ik dus elke avond wat ik nog ga doen. meestal komt het neer "ik ga nu naar beneden, dan ga ik op de bank koffie drinken met papa en nog even televisie kijken". en dat scheelde wel... weet echter niet of jullie Roosje daar al oud genoeg voor is... al kun je het op zich proberen natuurlijk En wat ik hier ook vaak lees is als ze op bed ligt nog een beetje in de buurt van dr kamertje rommelen bijv strijken of de was... (al kun je het weglopen op die manier natuurlijk ook wel oefenen.. eerst met de deur open zodat ze kan zien dat jij op de gang bezig bent.. later steeds een stukje verder dicht ) maar wij bleven ook niet zitten tot ze sliep.. want dan ging ze zeker niet slapen en al met al.. zaten we bijna 4 jaar met onderbroken nachten en dan kun je toch niet steeds erbij blijven zitten tot ze sliep 4x per nacht uit bed en zsm weer terug was heftig genoeg
Je hoeft natuurlijk niet er voor altijd naast te blijven zitten. Alleen de eerste 3 dagen. Dan verhuis je naar het midden van de kamer, na weer 3 nachten naar de deur. Dan zou ze echt wel zover moeten zijn om zelf te gaan slapen. Het is echt een kwestie van volhouden! Mijn kindje bleef trouwens ook staan in haar bedje. Eerst ging ik haar steeds neerleggen, maar dat werd alleen maar strijd. Dus dat deed ik toen anders. Ik klopte op het matras, zo van, ga maar lekker liggen. Na een tijd werd ze toch echt heel moe, en ging ze vanzelf liggen. De eerste 2 dagen zijn het zwaarst, ze moeten opeens wat anders doen, ze worden daarom heel erg boos en gefrustreerd. Ik vond het een heel fijn idee om haar hierin vooral niet alleen te laten. Ze mocht boos zijn, huilen, maar ze voelde zich veilig omdat mama bij haar was.