Mijn dochter wordt volgende week 2. Slimme meid, wil graag alles meemaken, drukte maker. In november zoontje gekregen die nog niet doorslaapt. Sinds vorige week ben ik weer begonnen met werken. En gaan de kinderen 2 dagen naar de opvang en 1 dag oma. Voordat ik begon met werken ging het slapen smiddags steeds moeilijk. Ze krijst en schreeuwt alles bij elkaar waardoor ze dan toch niet gaat slapen..... Maar toen ging dat opzich nog wel hield ze het overdag nog wel vol maar nu ze naar de opvang gaat is ze Weerd doodmoe en wordt het drama alleen maar erger. Daar komt bij dat m'n zoontje vorige week erg ziek was en we daar ook erg druk meer waren. Overdag is ze erg aan het testen en vraagt ze echt om duidelijkheid. Prima! Die geef ik graag! Het probleem ligt het in snachts! Ze wordt snachts wakker en valt niet in slaap zonder drama. Gillen schreeuwen slaan op de deuren! Noem maar op! Ik ga naar haar toe eerste keer geef ik haar wat meer aandacht. Even uitleggen het si nog nacht we moeten slapen zodat we morgen uitgerust zijn etc etc....lamp en muziekje aan kus en wegwezen. Tweede keer vertellen we gaan slapen, onderstoppen, muziek eventueel kus en wegwezen ook vertellen dat we in bed blijven.... Ze houdt dit al zo lang vol. Uiteindelijk werd ze vannacht na 3 kwartier rustiger nadat ik erg boos werd toen ze op de deuren ging slaan. Aangegeven dat dit de grens is. Ze was erg ondersteboven en ging uiteindelijk rustig slapen. Maar 2 uur later weer wakker om 6.00. Totaal nog niet moe maar vanaf 6.00 mag ze altijd bij ons slapen. Dit doen ze nu dan ook. Maar doordat haar broertje ook nog wakker wordt (regelmatige) wisselen ze elkaar af en krijgen we geen slaap en zijn er helemaal doorheen. Komt het slechte slapen door peuterpuberteit? Komt het door drukte? Hoelang gaat dit nog duren? Hoe kunnen we haar het beste helpen? Ze heeft trouwens ook kiezen die door komen. Is bezig met zindelijk worden (uit zichzelf).... Kortom ze is met veel bezig! Arme stakker! Ik moet wel zeggen vanaf het moment dat ze een dikker kussen had om op te slapen (die ze nu niet meer heeft) en een paracetamol kreeghet slapen beter ging. Ze werd wel wakker maar een kus was voldoende. Maar toen ging ze nog niet 2 dagen naar de opvang...... Is het erg om smiddags samen bij mij in bed te gaan slapen als dat lukt? Hopelijk is het verhaal en probleem duidelijk! Ik en mijn man zitten er momenteel helemaal doorheen en we willen graag onze dochter helpen zodat we zelf ook weer beter slapen. Nog even een vraagje: zou een slaaptrainer helpen? Zijn er moeders die hun kinderen iets homeopatische geven om rustig te kunnen slapen? (Geen idee of dat er is ook hoor) kortom help