Ken je dat, dat je soms bedenkt dat het "toen" niet op kon qua geluk? Voor mij was het een paar jaar geleden. Ik was net uit een "vriendinnen"groep gestapt, net begonnen met een nieuwe hobby en kwam daardoor heel veel mooie nieuwe mensen tegen, een vriend van mij werd onverwachts (ik was al langer verliefd, maar had nooit wat gezegd en de hoop opgegeven) toch mijn vriendje, ik woonde nog in mijn studentenhuis met allemaal leuke mensen.... heerlijk! Echt een tijd waarin ik blaakte van zelfvertrouwen en geluk . En jullie?
Tijdens mijn stage in Zwitserland, zoveel leuke en lieve mensen leren kennen. En het eerste jaar van mijn relatie, toen mijn man nog in het buitenland woonde. Vaak daar naartoe, altijd weer die spanningen enzo....heerlijk. Achteraf gezien, want toen vond ik het helemaal niet leuk dat hij zo ver weg woonde. En vanzelfsprekend is het leven nu prachtig met onze 2 meiden maar we hebben toch wel veel meer zorgen en hebben oa allebei onze vader verloren, dat maakt alles toch wel een stuk minder zorgeloos.
Eigenlijk nu. Heerlijke lieve man, leuk huis, meest grappige hond ever, top baan en volop in verwachting. Ik geniet momenteel eigenlijk met volle teugen!
Ik heb een paar jaar bij mijn tante op zolder gewoond ( tijdens mijn studie ) in Santpoort-zuid. Dat heeft altijd zo als thuis gevoeld... Als ik er aan terugdenk heb ik me alle dagen in die jaren gelukkig gevoeld. Heel bijzonder. Nu krijgen we dadelijk een kleine... Iets waar ik ontzettend naar uitkijk! Een omslag van heb ik jou daar natuurlijk, maar ik ben er helemaal klaar voor om alle liefde die ik heb te geven, maar ook te ontvangen!
Nu. 7 jaar gelukkig met mijn man, dieren om me heen, eigen huisje en ons kindje is onderweg. Voor het eerst sinds 16 jaar noem ik mezelf gelukkig.
Een paar weken geleden. Ik realiseerde me dat ik het getroffen had. De verbouwing van ons eigen huis ging langzaam, maar we hadden geduld en het word prachtig, ik geniet van iedere kleine vooruitgang die we boeken. Mijn vriend was begonnen met een geweldige goede en leuke baan, en had al snel een vast contract gekregen. Ik had een goede baan, en had er vertrouwen in dat ik me er in de toekomst thuis zou voelen. Ik was zwanger, gezond, alles ging volgens het boekje.
Nu, zonder twijfel! Heb net een zoontje met wie het geweldig gaat, een schat van een man, en mag weer beginnen bij mn oude werkgever, waar ik een geweldig leuke baan had (en nu dus weer krijg). Het gaat goed met onszelf maar ook met de belangrijkste mensen om ons heen. Krijg ook steeds te horen hoe goed ik eruit zie, en zo voel ik me ook echt. Heb meer zelfvertrouwen dan ooit. Hoe vreemd het ook klinkt, ben nooit blijer geweest met mijn lijf als nu, ondanks de extra kilo's en zwangerschapsstrepen. Dit lijf heeft een zwangerschap en bevalling doorstaan en het nog prima gedaan ook. Ben daar trots op!
Mijn jeugd....onbezorgd en schijt aan alles. Veel lol en leuke dingen. Heb echt een fanastische jeugd gehad.
ik vind zoveel tijden mooi om verschillende redenen, en elke periode heeft ook weer wat moois eigenlijk, kan niet gewoon 1 kiezen, misschien als ik 80 ben haha
De eerste week, de kraamweek, van mijn eerste kindje. Echt het was zo bijzonder. Ik had een top van een kraamhulp! Het was zo'n bijzondere week, nou ja tien dagen! Ik was al helemaal in de zevende hemel met ons mannetje en ik werd verzorgd, verwend en vertroeteld! Ik hoefde alleen maar heel de dag naar mijn kindje te kijken meer niet! Oja even weken voor de ontstoken hechtingen (dat was dan even een minpuntje van die week). Moet zeggen dat 12 weken voor mijn kindje kwam mijn vader plotseling is overleden dus we hadden een hele verdrietige tijd achter de rug dus ik denk ook vandaar het ongelooflijke gelukzalige gevoel Bij de tweede was het toch allemaal drukker. Had de eerste dagen een andere kraamhulp, na 4 dagen kwam de oude vertrouwde weer terug. Was zo happy! Mooiste tijd van mijn leven tot nu toe!
Eerder zou ik hebben gezegd: mijn jeugd tot mijn 7e, toen mijn oma nog leefde. Daarna kwam mijn stiefvader in beeld en werd mijn moeder ook een stuk minder aardig. Nu zou ik zeggen: mijn zwangerschap tot nu toe! Ik voel me zo gezegend dat ik dit wondertje in me mag dragen en dat ze het verder zo goed doet. Ben heel benieuwd hoe het verder zal verlopen.
Hmm.. ik denk zo tussen 15 en 20. Al waren er ook echt wel mindere dingen natuurlijk. Heerlijk onbezorgd (achteraf gezien ), lekker veel stappen, jongens. De eerste paar jaar met mijn huidige vriend waren ook heel erg leuk. En het eerste jaar met mijn dochter (daarna werd ik ziek). Na een vreselijke zwangerschap (HG) heb ik bewust zo enorm genoten. Van haar, maar vooral ook het besef dat ik me goed voelde en weer alles kon eten. Ondanks dat zij best veel huilde en het verwerken van de zwangerschap behoorlijk heftig was af en toe.
Vroegah, de gabbertijd! Damn 4x per week hakkuh en zaguh. En nu ik tegenwoordig een gezin heb, machtig wat prachtig!! Time flies!
Paar weken terug gingen mn vriend en ik met mijn dochterje naar Ballorig in Houten. En op een gegeven moment zat ik toe te kijken hoe hij met haar aan het spelen was en hoe gek ze in die korte tijd (ruim 3 maanden samen nu) op elkaar zijn... Dit is zoals ik een vader & dochter altijd voor me heb geziel en na alle ellende die ik al gehad heb maakte dit me echt gelukkig!
mijn mooiste tijd, bijna 11 jr geleden, rond reis australie en nieuw zeeland. en (ondanks dat het toen thuis k*t ging) 6 jr geleden, singel, 2 mooie honden waar ik shows mee liep en veel trainde, 2 paarden tot mijn beschikking had, en een zeer goed lopend bedrijf.