Ik zou graag jullie ideeën horen bij de situatie die ons monstertje nu heeft gecreëerd. Hij is altijd een prima slaper geweest tot hij een maand of 7 was. Toen begon de tanden ellende en daarop sprong en hup weer tanden. Toen gingen we op vakantie en was daar ook ineens de verlatingsangst. Maar eigenlijk waren de nachten nog wel te doen en was ik uiteindelijk in control. Maar nu!!!!!!! Pffff ik weet het gewoon niet mee. Sinds 3 dagen speelt dit nu. De situatie is nu zo. De lieverd gaat lief naar z'n bedje om rond 19 uur, ligt aan de hoeveelheid slaap overdag. Hij slaapt overdag meestal 2x en dan totaal 3 uur. Hij slaapt altijd direct als ik hem in bed leg. Dan ineens word hij gillend wakker rond 22 uur en is er geen beginnen aan. Hij wil met geen mogelijkheid in z'n bed om te slapen. Nou vooruit, hij mag bij ons in bed. Maar slapen ho maar. Hij ligt lief, maar blijft wakker . Gedurende de nacht valt hij wel een aantal keer in slaap, maar voor een uurtje of 2. Waar haalt hij de energie vandaan. Geprobeerd om hem terug te leggen als hij slaapt, geen succes! Nu weet ik het dus niet meer! Heb echt alles geprobeerd denk ik. Behalve laten huilen en dat is ook geen optie. Zou dit verlatingsangst zijn of sprong en of tanden? Of misschien wel alles tegelijk. Pfff Misschien handig voor jullie om te weten voor een eventuele tip. Hij heeft al 6 tanden. Had de eerste nacht dat dit begon 40 koorts, maar was na dag weg en hij is volgende week 11 maanden. Wie o wie heeft er nog een tip die ik over het hoofd zie.
Hier net hetzelfde. Hij was altijd zo'n flinke slaper en 2 maanden geleden is het ook omgeslaan. Hij wil overdag niet meer gaan slapen in zijn bedje en 's nachts wordt hij krijsend wakker. Het is verschrikkelijk en ik kan er niet meer mee omgaan, omdat ik ook gewoon zo moe ben. In het begin bleek hij een keelontsteking te hebben, maar door de antibiotica was hij terug beter en bleef hij toch krijsen. Hij gaat dan ook recht gaan staan in zijn bed, het is echt verschrikkelijk. Dus wij dachten dat we hem met zijn keelontsteking teveel hadden verwend en hebben hem laten huilen, zo sterk zelfs dat hij op het einde die week hees was van het gekrijs. Toen ben ik er toch maar mee naar de huisarts geweest en bleek hij een blaasontsteking te hebben. Ik had me echt nog nooit zo schuldig gevoeld. Nu krijgt hij nog het laatste beetje antibiotica voor zijn blaasontsteking maar het is nog steeds een hel. Hij heeft wel nog steeds verhoging (37,7° - 38°) dus vermoed ik dat er een tand komt maar op den duur hebben we er ook echt het gissen naar. Hij komt niet bij ons in bed, dus wij wisselen 's nachts af maar we houden dit echt niet vol. We gaan zo meteen een kleiner slaapzak kopen zodat hij niet meer kan rechtstaan in bed en ik denk dat ik hem vanavond maar een zetpil ga geven tegen de pijn (want dat heeft hij volgens mij wel als je zijn gekrijs hoort) en dan hopelijk komen wij ook aan een beetje slaap toe. Pff, nou mijn zin om een brusje te maken is echt meteen weg hoor met dit. Verschrikkelijk vind ik het!
Een schrale troost; Hier precies zo. S'avonds naar bed en wordt huilend wakker in de loop van de avond en soms s'nachts. Krijgt momenteel een voeding rond 5.00. Hij zit veel met zijn vingers in zijn mond, want tand 5 en 6 komen eraan. Wij nemen hem (bijna) nooit bij ons in bed. Ik wil er niet aan beginnen liever. Bij hoge uitzondering wel. We gaan om en om naar hem toe. En knuffelen hem, en gaan in de schommelstoel zitten tot hij weer rustig is. Dit ritueel om de 10 min herhalen totdat hij slaapt. doordat we steeds terugkomen weet hij dat we hem niet in de steek laten. Soms geef ik hem wat thee of melk, word hij ook weleens rustig van. Huilen klinkt snachts ook zoo hard. Voor tandjes geven wij wel een zetpil, werkt vaak wel. Het is trouwens per week heel wisselend. Maar het is heel vermoeiend. Zeker als er overdag ook niet word geslapen
Oooh ik ben blij dat ik niet de enige ben...hier sinds drie dagen ook totaal ander kind. Gisteravond voor het eerst een zetpil gegeven. Krijsen lijkt alsof ze pijn heeft, maar aangezien ik zoveel lees over de 8/9 maanden sprong twijfel ik of het wel pijn is. Nog geen tandjes en ik zie/voel verder ook niets. Dus ts sorry ik kan je ook geen tip geven...ben er zelf ook uren mee in de weer... Ik lees mee of iemand er wel 1 heeft!
Hier hetzelfde. Het is op je tanden bijten en hopen dat die fase zo snel mogelijk over is. Hier is het inmiddels om de nacht, dus we boeken vooruitgang
Hier ook hetzelfde sinds 3 weken. Onze dochter wordt sinds die tijd standaard rond 22 uur wakker. Ze krijgt dan bv. op bed. Alleen daarna wil ze gaan spelen. Ik vind dat het tijd is om te slapen en laat het licht uit, maar dan krijst ze alles bij elkaar. Ze slaapt altijd bij ons in bed trouwens. Voor ons allemaal de beste oplossing.
Ik heb nu nieuwe speentjes gehaald (hij wil geen speen meer maar misschien kan het 's nachts toch een troost zijn), heb zijn reisbed opgezet op een andere plek in zijn kamer, dan kan hij zich niet meer omhoog trekken en misschien helpt het ook dat zijn bed ergens anders staat (heeft bij mij toch al eens geholpen). Verder ben ik ook even ten einde raad. Hij bijt wel op alles en altijd aan dezelfde kant dus ik denk toch echt wel een tand maar heb er nog steeds het raden naar want ik zie of voel er niets. Hij krijgt ook weer zijn inbakerdoek aan met de armpjes vrij, hopen dat dat weer iets doet. Ja we gaan full power ertegenaan
Fijn om te horen dat we niet de enige zijn, maar o wat is het zwaar. We zijn met moeite de 8 maanden sprong door gekomen en nu deze, hopelijk is die kort, maar krachtig. Slapen gaat hier btw wel goed overdag.
Hier precies hetzelfde.. ik zit al met een schuin oog naar de klok te kijken en denk: over een uur begint het feest weer! Hier duurt het nu al 5 weken en ik ben echt dood op. Hij heeft al 8 tanden, maar zit nu weer vreselijk te kwijlen en heel de dag met zijn handje in zijn mond, dus er zit vast een tandje of kiesje aan te komen. sterkte allemaal! Laten we hopen dat het gauw over is!