Zoon heeft echt een heel misplaatste surprise gehad, van de juf nota bene. En ik ben nu in twijfel of ik haar daar op ga aanspreken of niet
Hij kreeg een voetbalshirt van de “verkeerde “ club, en dat was gewoon grappig, Maar….. daarop heel groot een foto geplakt van zijn vriendinnetje uit de klas waar hij “ stiekem” verkering mee heeft ( ze doen heel hard hun best om het stiekem te houden) en heel groot erop hun namen geschreven met een hartje ertussen. Dus de hele klas was daarop ingegaan. Vind het echt ongepast van een leerkracht, bijna soort pesten. Op die leeftijd dat kinderen net te maken krijgen met hormonen etc. Of stel ik me aan? Hij was zelf helemaal verdrietig, vond het echt niet leuk want ze gingen hem nu uitlachen omdat hij verliefd is
Dat vind ik wel echt misplaatst, heel gek dat een juf dacht dat dit een goed idee was. Ik zou zeker aan haar laten weten wat voor impact dit heeft gehad op jou zoontje!
Pfff... ik heb buikpijn.... Mijn dochter is al een aantal dagen niet fit. Enorm verkouden en hoesten. Vanavond ging ze ook 2 keer naar de wc, ze moest poepen. Dus ik vroeg of ze diarree had. Ze dacht van niet. Dan is mijn volgende vraag standaard...ben je misselijk? Nee, zegt ze gelijk! Ik heb emetofobie, heb daar al een aantal behandelingen emdr voor gehad. Dat weet ze ook. Ik voel gelijk paniek als ze zegt dat ze buikpijn heeft, want dat zei ze wel. Ik vroeg of ik een emmer bij haar bed moest zetten maar dat was niet nodig. Maar ik voel nu zoooo veel onrust! Weet nu al dat ik vannacht slecht slaap omdat ik bang ben dat ze moet spugen. Dit is zo verschrikkelijk......
Ik zou zeker een gesprek aangaan met de juf. Sws om haar te laten weten wat voor impact dit heeft op je zoontje. Ik zou dit ook echt niet tof vinden.
Wat lief dat je het vraagt! Ze heeft geslapen als een roosje! Nog wel verkouden en hoesten, maar verder niks Ik ben gelukkig redelijk snel in slaap gevallen. Om 5u schrok ik wakker. Ze stootte iets om uit de vensterbank (in haar slaap), maar ik dacht dat ik de emmer hoorde. Pffff!
Ik ga dit nog een keer posten. Niet om aandacht. Oh nee. Maar puur omdat ik echt even niet weet wat ik moet doen. Fuck zeg. Nooit gedacht dat ik in deze situatie zou belanden. Waarschijnlijk hebben mensen te oordelen, maar boeien. Ik weet hoe het zit. Man weet hoe het zit. En ik ben kapot. Man is gelukkig begripvol. Dit is wat ik postte in een ander topic: “Ik ga even offline. Ik ben kapot. Zojuist vernomen dat een bekende (een vroegere bekende) is overleden. We waren een tijd close (te close ) toen man en ik even uit elkaar waren. Ik was toen 18. Nu 32. Lang geleden dus. Man is mega begripvol, maar ik ga kapot. Hij heeft me verdomme geholpen om even over man heen te komen. Naar wie ik later weer terug ging. Niks aan de hand. Het moest zo zijn. Iedereen gelukkig. No hard feelings. Maar gvd wat ben ik verdrietig. Nu weten jullie zo onderhand bijna alles van me maar ik ben even offline. Ik ben echt kapot van dit nieuws.” Wat moet ik nou in hemelsnaam? Alles was gewoon prima. Maar dit wens ik toch niemand toe. Zo lang geleden dus ik doe niemand kwaad of verdriet toe. Maar dit voelt wel echt als een verlies ondanks dat niemand fout zit. Ondanks dat alles oké is. Bah. Ik heb nog nooit hoeven rouwen.. ik denk dat dat verschil maakt. Ik heb nog nooit verlies hoeven te verwerken dus dit voelt voor mij als de hel. Op een hele aparte manier.
Nacht 2 dat R lekker bezig is. Gaan geloof ik maar eens kijken naar de slaapjes overdag. Is de ene nachtterrorist een keer fatsoenlijk aan t slapen begint de ander te keten. Zolang t lol is is t niet erg maar t gaat ook nog wel eens mis en dan is t een mini alarmpje. Zit sowieso in een sprong ik hoor nu ineens maaahmoaaaaah dat was nog niet.
@Nina Sanders sterkte gewenst. Het is toch normaal als je verdrietig bent? Een voor jou waardevol persoon is overleden. Ik kan me voorstellen dat je even van slag bent. Probeer het mooi af te sluiten, kun je naar de uitvaart? Fijn dat jouw man je steunt en begrip heeft voor jouw verdriet
Merci hoor. Dat gaat helaas niet, maar ik vind het zó onwerkelijk. Maargoed. Gelukkig wel goed geslapen, anders was ik niks waard geweest vandaag denk ik.
Zal nog wel een tijd onwerkelijk voelen. Dichterbij je (in t dagelijkse leven een persoon die je treft) wordt je er alleen meer mee geconfronteerd. Vriend van ons, op leeftijd, zagen we niet vaak omdat die aan de andere kant van t land zat. Bijzonder persoon, gouden hart, fantastische humor en nog steeds bij tijden gemist en nog steeds "vreemd" dat die er niet meer is. Waren wel bij de uitvaart, zijn zoon geholpen met huis leeg halen etc maar toch. Sommige mensen bewandelen een pad in je leven, groot of klein, en laten sporen achter. Sterkte in elk geval.
@Nina Sanders veel sterkte! Maar begrijpelijk hoe je je voelt, was toch een waardevol persoon voor jou. Neem de tijd om verdrietig te zijn, dat mag ook. Mijn ex is 6 jaar geleden overleden, ik was toen ook echt even van slag. Was toen ook al wat jaren samen met mijn man en hij met zijn vrouw. Maar het is ineens een persoon die er niet meer is, waarmee je veel gedeeld hebt.. dat doet pijn.