Heel eerlijk? Ik ben echt blij meer van dit soort geluiden te lezen (net als in het berichtje van @Nummer4 net boven jou o.a.). Ik vind het erger als iedereen altijd maar de schijn op houdt en vind het echt duizend keer fijner te lezen dat er mensen zijn die net als ik het ook bij tijd en wijle t*fuszwaar vinden/ gefrustreerd zijn/ zich machteloos voelen/ vul maar in… Volgens mij doen we altijd allemaal maar alsof kinderen hartstikke leuk zijn, maar valt het in de praktijk gewoon vies vaak en vaak vies tegen. Opvoeden is echt een Kunst met een hele grote K! Dikke knuffel voor jou (en de anderen die met hetzelfde kampen) X
Ik wil sowieso even zeggen dat ik dit topic heel fijn vind. Ik voel mezelf zo vaak een 'zeur' als iets me zwaar valt. Tis fijn te lezen dat andere mensen precies dezelfde dingen zwaar vinden
ik vind baby's niet leuk. drinken, plassen, verschonen, poepen, verschonen, slapen en weer opnieuw... niks aan. de peuterfase is loodzwaar! de koppigheid, de nee-fase, oh man.... ik leef met je mee. mijn peuter logeert nu een paar dagen bij oma. heerlijk! de oudste is naar mijn schoonouders, ook heerlijk... da's een pubertje in wording, ook al zo'n leuke fase. Nee, kinderen, super leuk! dolle pret! (soms wel hoor, maar meestal..... is het gewoon loodzwaar.)
Dat de persoon die over de vacature terug is….en ik nog steeds niks gehoord heb. Had ik al gezegd dat ik geen geduld heb?
Ik heb een mantra in mijn hoofd nog 3.5week vakantie en dan mag ze weer naar school, nog 3.5week vakantie en dan mag ze weer naar school, vrijdag mag ik uitrusten op mijn werk, nog 3.5 week vakantie en dan mag ze weer naar school maar die zweverig spray klinkt ook interessant
Ik heb ook geen geduld.... Heb 18 juli examen gedaan. Kan tot 15 augustus duren voor de uitslag bekend is. Maar ik wil NU mijn cijfer weten!!!! En ik kijk nu dus 5x per dag op de website
We zijn nu 2 dagen op vakantie en mijn man is ziek... En ik vind het niet leuk van mezelf, maar ik erger me dood. Het is namelijk ALTIJD hetzelfde liedje: hij is een enorme workaholic, dus het hele jaar door gaat werk regelmatig voor op het gezin. De weken voordat ie vakantie heeft nóg meer stress want dan moet er vanalles af, dus komt alles nog meer op mijn schouders. En dan het moment dat ie echt vrij heeft en we weg zijn, wordt ie ziek. Ligt 2-3 dagen alleen maar in bed, terwijl ik alweer degene ben die alles regelt en de kinderen entertaint. (Die overigens in een moeilijke periode zitten, elkaar continue in de haren vliegen en de middelste die nét zindelijk is maar sinds we op vakantie zijn al 3 poepbroeken gehad heeft.) Dit jaar geprobeerd om hier op in te spelen: hij had al 1,5 week vrij voordat we vertrokken. In die 1,5 week heeft ie alsnog grotendeels gewerkt, want er moest van alles af gemaakt volgens hem. Dat is ook precies de reden dat we echt wég gaan op vakantie, anders blijft ie werken. Ja, er is meer aan de hand, dit is een symptoom. We gaan in september beginnen met gesprekken samen bij de POH om beter om te gaan met zijn ASS en de belasting eerlijker te verdelen omdat ik dit niet meer trek... Maar op dit moment ben ik gewoon boos dat ik er wéér alleen voor sta. En dat is natuurlijk vreselijk gemeen van mij, want hij is ziek en daar kan ie niks aan doen en ik hoor hem te vertroetelen
Ja dat is ook weer erg. Waarom moet het zolang duren….. Als we erover nadenken relativeren we het wel maar we willen het allemaal nu
Uiteraard geen like omdat ik het leuk voor je vind, maar (helaas...) veel herkenning... Ik snap je frustratie en irritatie goed, momenteel loopt het hier ook (echt) niet goed, vriend zit in therapie en is nog meer met zichzelf bezig dan anders en dat breekt mij ook op.. Heb hem dat ook heel duidelijk verteld, als begrip continu maar 1 kant op werkt, dat het uiteindelijk de relatie heel scheef laat zijn én ik de zorg voor de Kids en mezelf dan ook echt de boventoon ga laten voeren...
Jij vond het toch zo fijn als er zomervakantie was? Jouw kinderen vermaakte zich altijd zo goed. Ik was maar een zeur dat ik het zo zag.
hier ook, ik wordt er helemaal gestoord van. Sinds gister codeine van de huisarts maar het hielp niks, leek wel of ik er harder en meer van ging hoesten
Precies En dan gooi ik meteen ook even m’n frustratie moment eruit die ik heb als het om m’n moeder gaat: die kan alleen maar bagatelliseren. Precies waar ik vanbinnen witheet van wordt op het moment dat ik alleen maar even m’n frustraties kwijt wil. Halleluja, hulde aan ZP!
Dat oudste dochter vannacht oorpijn had (en maandagnacht ook al). En nu het logeren bij oma niet doorgaat vandaag, terwijl wij voor het eerst in tijden weer eens met zn 2en zouden gaan uiteten.
Onze mannen zijn één en dezelfde, ik heb het al vaker gezegd.. ik irriteer me hierdoor ook altijd BLAUW als hij ziek is, want het gaat hier altijd precies hetzelfde. Dikke knuffel, veel sterkte, hou vol! Goed dat jullie hulp hebben gezocht. Wees lief voor jezelf ♥️
Wat goed van je dat je die gesprekken bij de POH hebt geregeld! Ik lees vaak heel herkenbare dingen bij jou, bij ons is de belasting ook heel scheef (man met ASS). Ik weet ook zo geen oplossing. Hopelijk helpen de gesprekken jou iets.
Ohh nee! Dat is vervelend zeg, beide kanten op! Hopelijk komt er gauw weer een nieuwe kans voor jullie én knapt jullie dochter snel op.