Zit alleen op kantoor, helemaal niks te doen hier, maar wacht op een telefoontje van boekhouder. Hopelijk belt hij snel en kan ik snel weg hier. Thuis is het niet leuker, een van de kinderen heeft Chromebook van zoon gemold, hebben een nichtje logeren en zowel dochter als nichtje ontkennen er ook maar iets mee te maken hebben, zij hadden wel de Chromebook voor het laatst en zij hebben ‘ontdekt’ dat die helemaal stuk is. Ik wil gewoon weer vakantie, lekker op het strand liggen en nergens aan hoeven te denken.
Dat ik graag op kantoor had willen werken vandaag in de airco, maar helaas vanmorgen een positieve zelftest. Dat werd dus werken in een warme slaapkamer. Bij de buurvrouw werd een overkapping geplaatst. Dus het was heel fijn om thuis te zijn. En morgen heb ik vrij, maar kan dus het huis niet uit. In de tuin gaan zitten is even geen optie omdat de aannemer morgen buiten met voorbereidende werkzaamheden begint.
Dat je je al weken niet goed voelt vanwege bloeddrukprobemen tijdens de zwangerschap. En dat je dan met je moeder aan het bellen bent en verteld dat het vanmiddag/nu beter gaat omdat kinderen logeren zijn en hitte beetje uit het huis is. Krijg je als antwoord; heb je daar zo’n last van dan? Ik had toen ik hoogzwanger van jou was ook jouw broer en zus van 2 en 3 rondlopen en het was de hele zomer heet. Ik had nergens last van. Ben er niet op ingegaan en gesprek afgekapt. Ben zo klaar met dat ze altijd een mening over andere mensen heeft en iedereen te min is. Begrijp me niet verkeerd hoor, ze is echt niet constant zo. Maar dit soort opmerkingen zijn zoooooooo onnodig en ik krijg er niet perse een beter gevoel van.
Mijn oudste is ook 13 en hij moet aanstaande maandag weer school, hij wil het woord school nog steeds niet horen! School is en blijft stom.
Die zijn zo irritant. Mijn schoonzus stond met 37 weken nog in het ruim te spuiten, kreeg ik commentaar dat ik halve zwangerschap zoveel mogelijk plat moest om mn bekken te sparen He miep, als we kunnen kiezen hoe het verloopt heeft niemand klachten he
Mijn oudste was vorige week na 10 maanden thuis zitten boos dat haar broertje 2 weken eerder mocht beginnen dan zij Hij heeft er overigens nog niet veel zin is, alles is anders in groep 4 en moet wennen dus is alles stom
Je zou voor de grap eens de temperaturen van die zomer op moeten zoeken. Hier een vader die altijd zegt dat augustus in zijn geboortejaar zo bloedheet was (+35 graden), nu eindelijk eens opgezocht… viel reuze mee Los daarvan zou ze dat niet moeten zeggen. Gelukkig is het nu flink afgekoeld! Sterkte nog even!
Met die takkeherrie is dat wel een bewonderingswaardige prestatie. Moest jaren geleden er een van mn knie hebben, ding maakte zoveel herrie dat ik dacht dat ie instortte met mij er in.
Waarom bestaan er app-groepen.. Eigenlijk meer, waarom lezen mensen niet en snappen ze niet dat ze niet overal op hoeven te reageren.. Net weer: Er wordt een vraag aan iemand gesteld of iets gedaan is, daar wordt op geantwoord dat dat gedaan is. En 5 minuten later gaat er iemand reageren dat ze niet weet of dat gedaan is . Zie dit zo vaak gebeuren (in verschillende groepen).
Ik zit in de app groep van de kleuterklas van onze jongste. Er is daar 1 moeder die zelf veel te veel deelt ( dingen die totaal niets met school te maken hebben) en enorm veel vragen stelt. Welke boekentas hebben jullie kindjes ? Paar ouders reageren ( ik trouwens niet ). Er komt geen reactie van haar uit. Dag later : Hey oudertjes, heeft iemand ervaring met deze boekentas ? MOSSEL er staan tussen de gedeelde foto's 2 boekentassen zoals jij aankocht, enkel met een andere print.
Ik vond het ook knap van mezelf En dan lag ik ook nog met mijn hoofd helemaal strak in zo'n ding met ook nog een koptelefoon ertussen gepropt
Hier op school hebben we als ouders geen appgroep De leerkrachten delen alles via Parro. Daar kunnen wij als ouders geen algemeen gesprek in beginnen, top dus.
Even klagen. Na zes jaar immens trots te zijn geweest op de verstandhouding die wij met de moeder van mijn stiefkindjes hadden, ligt die hele relatie om zeep. Het is kapot. Op. En ze begint echt gekke dingen te doen, zeiken om geld (terwijl wij reeds het dubbele van de tremaberekening betalen), zeiken omdat wij onze eigen keuzes maken hier (ze wil één van de kinderen op een Sonja Bakker dieet hebben en wij gaan dat hier niet doen omdat we sowieso altijd al supergezond koken en eten, behalve eens een keertje in de vakantie en dat moet ook gewoon kunnen) en dan lopen schelden en sneren dat wij ‘altijd alleen maar tegenwerken’ en haar tekort doen omdat ‘wij inmiddels hartstikke rijk zijn’. Echt, ik weet niet wat er in haar gevaren is. Maar ik ben er zó verdrietig om. Ik beschouwde haar als m’n beste vriendin…
Wij hebben idd van school een app (geen whatsapp) waarin de communicatie vanuit school komt, maar in de klassenapp (wel whatsapp dus) wordt door de klassenouders begeleiding gevraagd voor schoolreisje of de biebbus. En kan je dan ook weer vragen stellen bij onduidelijkheid over een bericht vanuit school. Maar er zitten hier soms ook moeders tussen die denken dat ze overal op moeten reageren enzo.
Dat is idd best irritant. Steeds weer een melding op je telefoon en allemaal overbodig.... Wij hebben geen klassenouders. Alleen de app van school. En daar stelt de leerkracht dus ook de vraag of er ouders zijn die kunnen helpen bij activiteiten oid. Ik vind het prima zo!
Zij heeft een relatie met een man die amper tot geen inkomen heeft (plus een klap schulden: meer dan vijf nullen). Die man blowt de hele dag en houdt er rare ideeën op na. Een complotdenker/flat earther… Zij hebben al jarenlang knallende ruzies en vorig jaar oktober was het (wederom) dusdanig geëscaleerd dat zij het huis ontvlucht was met de kinderen. Wij hebben ze toen dus naar ons huis gehaald ter bescherming. Veel gepraat en haar bijgestaan in het loskomen van hem. Daarbij hebben wij natuurlijk, ondanks dat we dat alle voorgaande jaren voor ons hadden gehouden (immers, wie zijn wij om ons te bemoeien met haar partnerkeuze), ook onze mening gegeven over hem. Dat we hem geen goede invloed vinden op de kinderen en dat we ons zorgen maken over zijn invloed op haar - normaal echt goede - moederschap. Hij vertrok en de ellende doofde langzaam uit. Maar twee maanden later maakten ze doodleuk een doorstart alsof er niks gebeurd was… En toen waren wij natuurlijk de boemannen. We hebben er alles aan gedaan om het harmonieus te houden, maar een vriendschap of zelfs maar een goede verstandhouding onderhouden waar we hem dus buiten moesten zien te houden, is gewoon echt onmogelijk gebleken. Hij draagt in niks bij in haar huishouden en in plaats van hem daarin de verantwoordelijkheid toe te spelen, moeten wij het ineens allemaal maar oplossen want ‘wij verdienen toch zoveel’. Met andere woorden in haar ogen zijn wij (of eigenlijk zelfs: ben IK) meer aansprakelijk voor het onderhouden van de kinderen dan de vent die onder haar dak parasiteert. Er zijn grenzen in wat wij hierin redelijkerwijs kunnen en willen accepteren… En op dat punt zitten we nu dus. Het is doodzonde, maar we hebben inmiddels een vijftal advocaten aangeschreven over het herberekenen van de alimentatie. We zijn niet langer genegen om meer dan het dubbele van de tremanorm te betalen iedere maand, wetende dat het for the most part naar die klaploper gaat. Echt, mijn hart huilt. We hebben dit nooit zo gewild. Ik heb (eenzijdig) in de WSNP gezeten en zelfs tóén hebben we nooit aan die alimentatieafspraak willen tornen. Ze was mijn vriendin. We gingen met z’n tweeën uit, uit eten, naar de sauna. Dagjes weg met de kinderen. En nu dit. Alles kapot.