hier ook BI :x Echt lastig hé. Ben blij dat ik ons kleintje lekker voel stampen dat ik tenminste weet waarom ik zoveel pijn heb. En dan zelfde klachtje als hierboven: door die BI moet ik veel rusten, krijg dan ook veel te horen: laat de afwas maar staan, rust maar. Maar ja, zelf de afwas doen, doet hij niet hoor Gelukkig is hij voor de rest wel heel lief
Pfoe Kat en Es, jullie mogen vandaag een baaldag nemen hoor, hm...denk dat ik er dan ook 1 neem, waggelde net ook mijn kamer uit, maar mag straks naar de fysio.
Mag ik ook even klagen over mijn man!? Sinds ik met verlof ben (nu 1,5 wk), weigert hij om nog maar iets in het huishouden te doen. Hij vindt dat ik dat maar moet doen, omdat ik toch de hele dag thuis zit. Terwijl ik bijvoorbeeld over de afwas al een hele ochtend doe, omdat ik niet meer zo lang kan bij het aanrecht kan staan. En al dat schoonmaakwerk trek ik echt niet in mijn eentje (hier is helaas geen enkele vorm van nesteldrang te bekennen). Gisteren was ik er niet tijdens het eten. Maar toen ik thuis kwam, stond alle zooi er nog. Hij had wel voor zichzelf gekookt, maar had vervolgens niet eens de moeite genomen om de tafel af te ruimen of het aanrecht leeg te maken. En ja, ik ga vandaag toch ook niet de hele dag in de zooi zitten, dus ik ruim het wel weer op :x Als we bezoek hebben, is hij trouwens wél ineens het toonbeeld van behulpzame man. Dat maakt het extra frustrerend, want mijn vriendinnen vinden daardoor dat ik me vreselijk aanstel als ik over hem loop te mopperen!
Weet je wat helemaal verschrikkelijk is.. BI EN nesteldrang.. ARGG!!! Ik moet mezelf echt dwingen om niet overdreven te gaan poetsen of schoon maken, maar als ik eenmaal bezig ben ben ik niet te stoppen.. want daar is het vies, en daar is het vies, en daar zie ik nog wat.. En dan 's avonds helemaal naar de kl*te op de bank.. en ik weet het, het is zooo dom van mezelf!! Als die vent van mij nou eens wat meer deed in huis! :x Mja die werkt ook weer veel.. dus kan het hem ook weer niet helemaal kwalijk nemen.. Alleen als hij dan thuis is, bv in het weekend zal die ook niet eens even wat doen.. en als ik het vraag doet ie het wel, maar hij moet het ook zelf zien.. maar nee hoor, meneer ziet niks! of wil niks zien! Nou ik ga mezelf tot het avondeten op de bank vastketenen
Dat vind ik wel heel erg hoor Jola, die van mij is ook een stuk behulpzamer als er visite is, maar zoals die van jou, gewoon zijn zooi laten staan na het koken dus echt niet. Hij zou ook echt een ramp aan mij hebben want al kost het mijn laatste energie hij zal echt de wind van voren krijgen, is die nou helemaal gek, hij wou toch ook een kindje? Jezelf niet voorbij rennen hoor, je zit thuis met verlof van je werk omdat je nu even rustig aan moet doen, je zit niet thuis om daar even hard te werken (en dus niet te rusten) als op je werk, dan zou je blijven werken Oei Es...ik heb geen ernstige nesteldrang, maar wel de neiging iedere keer net iets te lang door te gaan, ik heb niet eens BI en als ik blijf staan voel ik het steeds erger worden maar dan toch nog even dat laatste dingetje. Oppassen hoor.
Ik moet ook even lekker klagen. Ik zit al ruim 12 weken thuis door BI, maar t wordt nu wel echt heel erg erg. Alles deed al pijn maar heb t idee dat het nu niet meer uit te houden is. Heb een paar weken geleden al een slaappil gehad omdat ik al heel erg lang niet langer dan 2 uur per nacht kon slapen doordat ik steeds wakker werd van de pijn. Nu heb ik gister de tweede pil gepakt omdat het weer echt niet ging, wat denk je, lig ik weer heel de nacht wakker. Wel de hele tijd zo'n suf gevoel, maar wel wakker.. En ik wil zo graag nog van alles doen. Vind het ook echt super irri om te zien en te horen hoeveel mensen alleen maar wat misselijk zijn of alleen wat bandenpijn hebben, niet dat ik iemand dit gun hoor. Ik weet ff echt niet meer wat ik moet doen. De verloskundige heeft het de vorige keer al over gehad om te kijken of ze met 37 weken gaan inleiden, maar vind dat zo dubbel. In principe wil ik gewoon wachten tot de bevalling vanzelf opgang komt, maar aan de andere kant denk ik niet dat ik dit nog tot week 42 trek. Maar vind dat dan wel weer heel erg egoistisch want ik wil zelf graag een kindje, daar heeft de baby niet om gevraagd dus ik moet het er maar voor over hebben. Gelukkig heb ik wel een super lieve man die heel veel voor me doet, maar dan voel ik me ook weer schuldig dat hij zo veel moet doen... Sorry voor dit lange klaag verhaal, maar moest er echt even vanaf. En ik weet ook wel dat blij moet zijn dat ik zwanger ben, want er zijn heel veel mensen waarbij het niet lukt. Maar soms is het echt niet makkelijk om daarbij stil te staan..