Gewoon uit nieuwsgierigheid, proberen jullie al je dromen/wensen uit te laten komen? Of blijf je liever dromen omdat je het toch de moeite niet waard vind / te duur vind / onnodig, etc. Zo wil ik bijvoorbeeld naar een planetarium om daar naar de sterren kijken. En leren piano spelen. Dat vind ik haalbare doelen, ik denk dat dit ook verrijkend is. Maar ik wil ook skydiven. En dan vraag ik mij af of het wel 300 euro waard is voor die paar minuten, want ja.. wat heb ik daar eigenlijk aan? Mijn grote droom is om op noordpoolexpeditie te gaan. Dat is ontzettend duur en iedereen verklaart mij voor gek dat ik daar heen wil. Maar wat lijkt dat mij geweldig! Benieuwd naar jullie dromen en hoe jullie hier in staan!
Als je wensen enigszins haalbaar/reëel zijn dan moet je er vooral voor gaan! Maar het hoeft toch niet één collega wens te zijn die voor langere tijd een functie heeft? Ik heb geskydived in Amerika. Grote droom. Je staat binnen n kwartier weer op de grond maar één ervaring om nooooit te vergeten. Wil heel graag nog een keer! . Mijn wens is om als de kinderen groter zijn, zo rond de pubertijd, een rondreis te maken door Amerika. Hen de mooie plekken laten zien waar wij zo gek op waren. Dat is haalbaar mits het geld het toelaat. We zijn nu al maandelijks geld weg aan het leggen hiervoor. Als wensen makkelijker realiseerbaar zijn dan gaan wij er meestal vol voor
Ik heb wel wat dromen/wensen die ik wel wil proberen in vervulling te laten gaan. Hoewel ik iemand ben die van stabiliteit en zekerheid houdt, wil ik wel graag bepaalde dingen doen/kopen. Lijkt me saai als ik straks terug moet kijken op een leven zonder risico's.
Ik wil graag een keer op safari in zuid Afrika maar heb t geld nu niet en kan mijn kindjes niet te lang missen. Want als je naar zuid Afrika gaat moet je wel voor 2/ 3 weken gaan vind ik. Verder heb ik nu niet veel dromen / doelen. Althans kan ze niet zo op noemen haha En skydiven ts.....echt doen. Op Texel kun springen voor 200 dacht ik. Mijn man heeft 2 weken terug dat nog gedaan. Ikzelf ben echt een schijtbak wat dat betreft
Nee. Simpelweg omdat mijn dromen elkaar bijten. Het leek me heel leuk vol voor mijn carriere te gaan. Steeds meer leren en nieuwe dingen implementeren. Maar de waarheid is dat je in mijn vak dan meer dan 60 uur per week moet draaien. Ik heb dus besloten mijn kinderwens voor te laten gaan. Geen spijt van gehad. Maar soms is het nog wel even slikken als een jongere collega dan beter wordt dan ik.
Ik (wij) hebben maar 1 grote droom.... een 2e kindje mogen krijgen.... Ik zal er alles aan doen wat ik kan doen om het te laten lukken.
Ik heb geen dromen of wensen. Tenminste niet waar ik invloed op heb; ik wens dat ik gezond en gelukkig blijf met mijn dierbaren en hoop dat dat lukt.
Ik heb ook geen echte droom die ik najaag. Als wensen haalbaar zijn doen we ze meestal ook. Ik hoop verder op gezond blijven, voor mijn gezin en mijn dierbaren, en dat heb je zelf niet helemaal in de hand.
Mijn grote droom is een kindje krijgen, en ben nu 12 weken zwanger. Verder zou ik graag nog trouwen met mijn vriend
Mwah, niet echt. Ik heb niet het gevoel dat ik het me kan veroorloven. Zo wilde ik graag een groot gezin en lekker aan zo'n lange en volle tafel zitten met kerst en als ik oud ben heel veel kleinkinderen om me heen enzo. Ik ben nu bijna 34 en ik ben constant overvraagd terwijl ik maar 1 kind heb (dat hopelijk niet voor kleinkinderen gaat zorgen), dus die droom van een groot nageslacht laat ik varen. Ik had ook de droom om romanschrijver te worden, maar ik kan me a. niet concentreren en b. ik ben zo kritisch dat ik iedere passage tot in den treuren herschrijf er er bijna niets overblijft. Misschien dat ik ooit het doorzettingsvermogen heb om door te schrijven (zonder te herlezen) maar nu is dat nog niet zo. Ik denk dat het ook te maken heeft met zelfvertrouwen. Daar werk ik wel aan, dus indirect ook aan deze droom realiseer ik me nu. Verder zou ik graag een tijdje, zonder man en zonder kind, in New York wonen. Dat ga ik nog doen. Dat gaat sowieso gebeuren. Die droom pakt niemand me af
Ik had maar 1 droom. Mama worden. Daar heb ik mega hard voor gevochten en het is goddank gelukt. Verder heb ik eigenlijk geen echte dromen.. dus nee..
Ja in principe wel, maar ik vind dromen ook wel dingen die kunnen veranderen of transformeren. Maar als ik iets graag wil, bijvoorbeeld iets leren, dan ga ik daar voor 100% voor (soms iets te obsessief). Maar ik had ook dromen waar ik nu niet aan toe kom omdat ik zo graag moeder wil zijn dat alle andere dromen me op dit moment even niks kunnen schelen. Maar die komen vanzelf weer terug en dan ga ik daar iets mee doen
Ja absoluut. Je leeft maar 1 keer en je moet geluk hebben dat je gezond 90 mag worden. Waarom uitstellen als heel veel nu haalbaar is. Onze droom was ooit om in NY te wonen. 5 jaar later is dit gelukt. Nu willen we misschien weer ergens anders gaan wonen en zijn daar stappen voor aan het zetten. Ik vind het ook heel gaaf om de wereld over te reizen en probeer dit zoveel mogelijk als budget het toe laat te doen. Verder vind ik dit ook een voorbeeld voor onze zoon en proberen we hem mee te geven dat je alles kan worden, bereiken en doen in het leven als je maar wil
Ja! Ik wilde docent worden en besloot na jaren van twijfelen ervoor te gaan toen onze dochter overleed. Je beseft je door zo’n ingrijpende gebeurtenis ineens des te meer dat je het leven maar 1x kunt doen (voor zover we weten ) mijn man en ik hebben elkaar plechtig beloofd dat we weer gelukkig gingen worden en dat houdt voor ons in dat we onze dromen na zijn gaan jagen. In eerste plaats op het gebied van werk/carrière, op de tweede plaats willen we graag nog een kindje en op de derde plaats (langere termijn) is dat reizen en (voor mij) schrijven. Er is zo veel te zien en te doen en er is veel meer mogelijk dan je op het eerste gezicht denkt. Doe hetgeen waar je gelukkig van wordt! Ook al moeten er andere dingen voor wijken. Het is het sowieso waard.
Ik ben een echte dromer en probeer mijn dromen zoveel mogelijk waar te maken, zo heb ik al een parachutesprong gedaan, m'n motorrijbewijs gehaald en toen op een Harley Route 66 gereden en de GR-5 gelopen. Moeder worden was ook een grote droom die uitgekomen is. Door het moederschap heb ik nu wel twijfels over het najagen van een andere grote droom: het beklimmen van de Seven Summits. Ik heb de Kilimanjaro en Mount Elbrus al beklommen en een poging gedaan om de top van Denali te bereiken maar het klimmen staat nu even op een laag pitje. Ik hoop ook ooit nog naar Santiago de Compostela te wandelen, ambulanceverpleegkundige te worden, terug naar Spanje te emigreren en een kookboek uit te brengen
Nee, niet meer. Het afgelopen jaar staat voor mij vooral in het teken van accepteren dat bepaalde dromen niet mogelijk zijn en mijn verwachtingen bij te stellen aan de situatie zoals hij is. Ik probeer nu meer te focussen op wat er wel is, en te genieten van eventuele verrassingen. Er zijn echt wel dingen die ik graag zou willen (trouwen, boek schrijven, 3e kindje) maar ik probeer het nu meer te zien als iets wat fijn is als dat ooit mogelijk zou zijn, dan mezelf voorbij te rennen om dat te bereiken. Mijn gezondheid en kinderen gaan boven alles.
Wij wilden een bepaalde reis maken en die hebben we gemaakt. Nu zou ik best nog een wereldreis willen maken maar met kids en een man die dat niet wil wat minder haalbaar. Idee is nu een rondreis door Amerika ofzo als de kinderen ouder zijn. En verder weet ik nooit zo goed wat ik nou wil haha. En heb ik heus wensen zoals een nieuw huis of een dakkapel maar dat vindt ik geen dromen. Die gaan we uitvoeren als we erover uit zijn