Mijn jongste is de laatste weken een heel ander kind dan ik gewend ben. Natuurlijk had hij altijd al dagen dat hij minder goed in zijn hum was maar vooral de laatste week is het een stuk erger. Hij is hele dagen boos en aan het huilen. En als hij rustig is is hij 9 van de 10 keer iets aan het doen wat niet mag. Soms speelt hij een paar minuten lief en dan smijt hij het ook ineens weer weg. Zelfs als hij bij mij zit is hij aan het jammeren en miepen. Ik heb zelf het idee dat hij aan voelt komen dat er wat gaat veranderen. Ik ben hoogzwanger, kan niet veel meer. En hele dagen dat gejammer en boze gedoe begint me best een beetje op te breken. Ik probeer hem extra aandacht te geven. Wat meer samen te spelen, maar dat is hij na een paar minuten ook alweer zat. Iemand tips hoe ik hem (en daardoor ook z'n broer en mezelf) door deze periode kan helpen? Hoe kan ik hem de veiligheid bieden die hij nodig heeft?
Ach meis toch, je bent waarschijnlijk moe, daardoor meer geprikkeld en dat voelt je mannetje perfect aan. Daarbij zal hij weten dat er een verandering aankomt en hij zijn geliefde mama zal moeten gaan delen en misschien zelfs nog even wat minder aandacht zal gaan krijgen. Hier werkte het negeren van slecht gedrag en ondanks alles is het dan toch nog ff doorbijten...het komt goed! Heel veel succes de laatste weekjes en met de bevalling!
Ja klopt. Ik ben ook echt wel moe. Maar ik vind het ook gewoon zo sneu voor hem. En ik heb er gewoon geen geduld meer voor dan wordt ik weer boos en erna heb ik weer spijt Nou ja, hopelijk duurt het niet heel lang meer. Dankjewel!!
Super herkenbaar. Hier is het iets minder nu ik het negatieve gedrag een paar dagen heb genegeerd, maar dan nog heeft ze haar buien en heeft ze goed door dat ik haar fysiek niet meer aan kan. Het is denk ik echt even doorbijten helaas.. Succes met de laatste loodjes!
Ik zit (gelukkig) niet in jouw situatie, maar misschien helpt het om lekker veel naar buiten te gaan zodat hij zijn energie kwijt kan? Als mijn dreumes gaat jammeren en met spullen gaat smijten, dan merk ik dat hij even wat buitenlucht nodig heeft. Dan gaan we naar het bos of strand, of naar een speeltuin waar hij lekker kan rennen, en dan is hij weer een engeltje En jij kan daar dan lekker met een thermosfles koffie/thee op een bankje neerploffen
Ja dat is hier ook vaak zo. En bij de oudste merk ik het ook. Alleen kan ik haast niet meer lopen, zelfs naar het speeltuintje verderop in de straat lukt haast niet meer. Ik probeer wel regelmatig even naar mijn ouders of schoonouders te gaan. Dan hebben ze in elk geval even wat anders.
Oh ja dan is het lastig inderdaad. Hopelijk besluit je kleine spruit dan om snel te komen! Sterkte met de laatste loodjes!