Na 10 maanden proberen en 11 rondes had ik maandag een licht positieve test in handen. Vreugde, tranen en gejuig! Maar daar bleef het bij, de testen blijven licht en lopen totaal niet op. Clearbleu met weken indicator geeft aan zwanger 1-2 maar mijn action test van vanmorgen is net zo licht als die van afgelopen maandag. Gister was mijn NOD en tot op heden nog geen menstruatie te bekennen of voelen. Ik heb er geen goed gevoel bij, mijn vriend zegt dat ik niet zo'n doemdenker moet zijn maar ik zie het somber in. Bij mijn eerste 2 zwangerschappen liepen de testen mooi op. Deze keer is anders en zit echt te wachten op bloed. Wat is nu wijsheid, door blijven testen, bloed laten prikken of iemand nog andere suggesties? En iemand een zelfde ervaring en wat was de afloop?
Wat naar dat je er geen goed gevoel over hebt... Ik vrees dat er niet veel anders op zit dan voorlopig even afwachten, en misschien zondag of maandag nog een keer testen als je dan nog niet ongesteld bent geworden. Ik duim in ieder geval voor je!
Ik heb twee keer hetzelfde gehad en de eerste keer werd ik na een dag ongesteld. De tweede keer na 3 dagen. De clearblue bleef bij mij 1-2 weken aangeven terwijl het 2-3 weken moet zijn. Op de één of andere manier voelde ik ook dat het niet goed zat. Maar goed, ieder geval is anders en het kan ook net zo goed bij jou wat langer duren voordat je HCG verdubbelt. Ik ben nu in ieder geval 21 weken zwanger, dus hoe dan ook komt het echt wel goed hoor! Succes!
Dit heb ik ook twee keer gehad. Toen werd met een paar dagen overtijd ongesteld. Ik zou er sterk rekening mee houden dat dit bij jou ook gaat gebeuren. Hcg dat niet oploopt is eindelijk nooit een goed teken (op wat wonder scenario's na). Sterkte!
Dank je dames! Ik voel ook gewoon dat het niet goed zit, heb ook totaal niet de behoefte om te delen met mensen dat ik "zwanger " ben. Terwijl bij mijn vorige 2 zwangerschappen liep ik over met het gevoel om het van de daken te schreeuwen. Ik test zondag nog een keer en als die niet donkerder is dan ga ik denk ik bellen om bloed te laten prikken. Dan weet ik het iig zeker
Gisterochtend tijdens een uitstapje brak mn menstruatie toch door. Ook al voelde ik aan alles dat het niet goed was, toch ben ik er aardig kapot van. Wat was heeft nooit iets mogen worden. Ik ben kwaad dat mn lijf niet heeft afgemaakt waar het aan is begonnen en toch vol overgave alle symptomen heeft getoond. Kwaad dat ik mn gedachten toch de hoopvolle kant op heb laten gaan en al dagdromend het bestaan heb opgebouwd van hetgeen wat had kunnen zijn. Maar voornamelijk ben ik in en in verdrietig om iets wat in zo'n korte tijd al zo'n grote betekenis heeft gekregen in mijn hart en in mijn hoofd!
Heel veel sterkte! Het is verschrikkelijk om er zo lang op te moeten wachten - en nog erger als het dan mis gaat. Hopelijk kun je het snel een plekje geven want de realiteit is helaas dat dit erbij hoort. Ook ik heb na een miskraam bij 8 weken nagenoeg 2 jaar moeten wachten op een nieuwe zwangerschap. Het is gemeen en oneerlijk. Maar in retrospect liever een miskraam dan een erge genetische afwijking ofzo.
Sterkte ermee! Hoop dat je snel weer een positieve test hebt. Snap je gevoel na zo een lange tijd ermee bezig te zijn.