Ik ben even radeloos en weet niet echt hoe we door moeten gaan, misschien kan iemand me advies geven, iemand die ongeveer hetzelfde heeft meegemaakt? Ik heb pcos en we zijn sinds juni 2010 actief bezig met zwanger worden. Ik heb 6 maanden clomid gebruikt, geen zwangerschap, daarna een hsg en kijkoperatie gehad om te kijken of alles goed was zodat ik mocht beginnen met puregon spuiten. Na 4 cycli ben ik zwanger geworden in juli 2011 maar heb helaas een miskraam gehad met 5,5 weken. Daarna heb ik nog in januari 2012, maart 2012 een vmk gehad. Dit betekent een positieve test op dag 12 na ovulatie en daarna toch ongesteld geworden. We hebben een stollings- en chromosomen onderzoek gehad en de resultaten waren goed, dit was in mei 2012. Daarna ben ik begonnen met utrogestan en we hebben besloten om IUI behandelingen te starten. In september had ik positief getest op dag 11 of 12 na de eerste iui, daarna negatief getest en ongesteld geworden. Tweede IUI in oktober was niet gelukt en toen hebben we een second opinion aangevraagd bij een ander ziekenhuis. Uitslagen waren prima. Tijdens de "pauze" ben ik in januari 2013 even zwanger geweest, positief getest maar weer hetzelfde verhaal. IUI3 en IUI4 weer hetzelfde verhaal. Even zwanger geweest maar toch weer misgegaan. De positieve testen kunnen trouwens niet van de pregnyl zijn, ze waren echt heel positief. Ik kan met niet voorstellen dat dit normaal is en pech is. Mijn partner en ik denken eraan om nog tweemaal IUI te proberen en daarna voor IVF te gaan, zou dat ons helpen ook al is het zo vaak misgegaan? Ik bedoel, dan kunnen ze misschien wel zien of het embryootje zich goed deelt voordat ze het terugplaatsen. Zou dat eventueel een optie voor ons kunnen zijn? ML heeft trouwens telkens 2 mln zaadjes, niet echt veel, maar voldoende voor IUI en de kwaliteit is prima, dat zeggen ze in ieder geval.
Wat een verhaal meid... Is je schildklier uitgebreid getest? Herhaalde miskramen kunnen daar ook mee te maken hebben... Als je verder onderzocht wilt worden, Dr. Pf.eiffer in DD misschien een optie, hij checkt het volledige immuunsysteem. Ook het UZ Gent is goed met herhaalde miskramen. Succes meid...
Ze hebben mijn schildklier ook getest, dat was goed. Ik heb echt alles aangekaart wat ook frustrerend is dat het ziekenhuis dit niet erkent als miskramen, maar volgens mij is dit toch niet normaal? Wij zitten inderdaad te denken aan Gent, maar we willen alles proberen voordat we overstappen naar het buitenland. Vandaar misschien IVF proberen en als dat niet werkt.... dit is toch ook de normale procedure ivm verzekering etc? Ik zie dat jij ook veel hebt meegemaakt, gefeliciteerd met je zwangerschap! Jij bent uiteindelijk in Duitsland geholpen zie ik?
Het is een strijd hè, zeker als je het gevoel hebt dat er niks aan gedaan wordt. Ik weet niet of het normaal is. Ik hen geen ervaring met miskramen. Maar ik heb wel ooit gehoord dat er wel vaker positief getest kan worden voor NOD en dat je gewoon ongesteld wordt. Heb je al contact gehad met meiden met herhaalde miskramen? Ik zou bij jou denken dat het mis gaat bij het innestelen. Misschien kan je Pf.eiffer eens mailen met jouw verhaal. Hij adviseert trouwens standaard min 2000ie vit D per dag en Omega 3 (min 500 EPA + DHA samen) per dag. Dat zou je al standaard kunnen gaan slikken. Het buitenland adviseer ik omdat ze daar echt verder zijn dan in Nederland. Ik ben idd in Gent en Dusseldorf geweest. Uiteindelijk was DD voor ons de plek.
Bedankt, ik had al eerder gehoord dat een hogere dosis vitamine D kan helpen dus ik ga dat maar alvast innemen. Bedankt voor je tips!
Ik heb er niet heel veel verstand van(er is hier wel een topic over herhaalde miskramen waar wel veel meiden veel ervaring hebben....helaas...misschien kun je daar eens kijken?)maar klinkt wel een beetje alsof je lichaam het embryo steeds afstoot.Zou iets met je immuunsysteem te maken kunnen hebben misschien....Dr Pfeiffer is daar idd in gespecialiseerd.
Jeetje meid, wat balen Ik lees je verhaal, en het eerste wat idd bij mij ook opkomt is je auto-immuun systeem. Ik geloof dat Gent daar ook in is gespecialiseerd, maar Pfeiffer kan ook helpen denk ik.
Je kan hem idd gewoon mailen. Heb het adres niet zo snel bij de hand, maar google eens op Labor Benrath.
Wanneer hebben jullie besloten om naar het buitenland te gaan? Hebben jullie al het mogelijke geprobeerd in Nederland of hadden jullie al snel geen vetrouwen? Ze hebben mijn antistoffen getest, schildklier etc en bij beide ziekenhuizen waren de resultaten goed. Kan het echt zijn dat ze iets gemist hebben, iets dat zo belangrijk is?
Wij zijn naar het buitenland gegaan op het moment dat onze verzoeken voor verdere onderzoeken gewoon van tafel werden geveegd, en wij ons zeer onbegrepen voelden. Achteraf spijt als haren op mijn hoofd dat wij dat niet veeeel eerder hadden gedaan.
Wij zijn niet in Nederland onder behandeling geweest. We hebben er wel een intake voor IVF gehad. Enkel mijn man was het probleem (weinig zaadcellen), ik ben niet eens onderzocht. Ik kreeg het met de gyn over de punctie en vroeg naar de verdoving: 2 paracetamol. Toen ik vroeg of dat ook anders kon, kreeg ik als antwoord: mevrouw, u bent een vrouw. Wij doen dit altijd zo en u bent echt niet anders dan een andere vrouw. Ik heb nog ja en amen gezegd en buiten de kamer besloten om naar Gent te gaan. Goed ook, want man moest een TESE en in Gent bleek dat ik een veel groter probleem was voor de pogingen dan mijn man. In Nederland hadden wij geen kans gehad. Dus hier meteen vertrokken eigenlijk...
Wat erg dat het allemaal zo moet Wat zeiden ze uiteindelijk in het buitenland? Ik zie in je onderschrift dat jullie spontaan zwanger zijn geworden uiteindelijk....wow wat een wonder zeg
Raar dat ze jou niet hebben onderzocht trouwens, volgens mij is dat een standaard procedure! En wat een reactie, 2 paracetamol, dat is echt geen normale verdoving. Ik snap dat je er geen vertrouwen in had
Pas in het buitenland kwamen wij erachter dat ik al richting overgang ging. Had een AMH van 0,18 (overgang start bij 0,1 en lager). Ze hadden ons in NL gewoon rustig een 3e ronde in laten gaan, die van te voren al gedoemd wat te mislukken. mijn eicellen waren er al niet veel en waren ook nog van slechte kwaliteit, terwijl ons bij beide voorgaande IVF's verzekerd was dat het echt top emmy's waren ... achteraf toen ik het dossier opvroeg voor DD kwamen we erachter dat het C en B- kwaliteit waren ... Wss ook de reden waarom we geen cryo's ook hadden in beide pogingen. Daar ben ik overigens nog steeds het kwaadst over .. dat ze ons zo hebben voorgelogen in DD is het ook niet gelukt, onze 3e poging produceerde niet eens een bevruchting, maar iig wisten nu wel waar dat aan lag. Oh ... en ook niet onbelangrijk ... punctie onder NARCOSE ... wat een verademing zeg!! Dat ik nu opeens zwanger ben, is niets meer dan een wonder maar ik durf nog steeds niet 100% blij te zijn, omdat we bang zijn dat het alsnog mis gaat .... hopelijk na wk 12 gaat dat over ...
Wow ik snap echt niet waarom ze dat doen, waarom niet gewoon eerlijk zodat je weet waar je aan toe bent :x Het is echt een wonder, ik snap heel goed dat je bang bent, maar je wondertje is niet zomaar gekomen na 11 jaar, dit zit vast goed, dat hoop ik in ieder geval