Tja, ik ben zwanger, overduidelijk, mijn borsten staan op ontploffen, doen echt pijn, zeker in de nacht als ik me omdraai en mijn borst wordt bijna geplet... De test was overduidelijk positief. Ik wist het al maar mijn man wilde zekerheid. Tj, en veel last van mijn buik en extreem moe. Maarja, in okt heb ik een miskraam gehad na 6 weken. Spontaan zwanger vier jaar na laatste IVF Nu zit ik weer op de 6 weken en vind het allemaal erg spannend. Morgen ga ik een afspraak maken voor een echo. Pfff, zenuwslopend dit...
Succes, hopelijk kan je snel terecht voor de echo! Ik denk dat veel vrouwen in het begin van hun. Zwangerschap onzeker zijn, dat had ik ook. Mij hielp het om te denken dat ik er niets aan veranderde hoe het zou lopen met de zwangerschap. Of ik nu onzeker en bang was of genoot van elke dag langer dat ik zwanger ben, en dan is de laatste opie het leukst dus daar heb ik voor gekozen (ten minste, geprobeerd om voor te kiezen en in ca 90% van de gevallen lukte dat aardig)
Mooi gezegd. Dat doe ik ook. Heb me zo'n zorgen gemaakt. Probeer anders een vroege echo (desnoods betaal je m zelf) en dan weet je of het hartje klopt. Misschien stelt dat een beetje gerust.
Aankomende dinsdag heb ik een afspraak bij de verloskundige. Dar zal ik de eerste maanden heen gaan, daarna onder controle in ziekenhuis (ik heb factor V Leiden). Pfff, elke keer als ik wa afscheiding verlies ga ik naar de wc en nog steeds geen bloed..... ik leef er eigenlijk op. Gelukkig kan ik wel redelijk alles van me afzetten op werk enzo, maar thuis wordt het moeilijker. daar heb ik weinig afleiding en word ik extra misselijk.... En een uurtje niet misselijk, dan gaan er gelijk weer alarmbellen rinkelen. Het voelt gewoon vertrouwd om misselijk te zijn, liever misslijk dan nergens last van hebben.