Hoe leg je uit dat papa/mama ziek is?

Jeetje wat heftig. Heeft je vriend een goede genezingskans?
Er zijn vast boekjes om voor te lezen. Maakt het misschien gemakkelijker.
Sterkte!

 

Toen er bij mijn man teelbalkanker werd geconstateerd was onze dochter 5 jaar.
Ze merkte natuurlijk heel goed dat wij behoorlijk van de kaart waren en in onzekerheid zaten tijdens het wachten op de uitslagen.
Wij zijn eerlijk geweest tegen haar. Ik heb haar verteld dat ieder mens cellen in zijn lichaam heeft, die zijn goed en zorgen er voor dat een mens gezond is, bij papa heeft de dokter verkeerde/boze cellen gevonden, deze maken mensen ziek. Wij moesten afwachten of papa heel erg boze cellen had of een klein beetje boze cellen had. En dat we het spannend vonden wat de uitslag zou zijn omdat als de cellen heel erg boos zouden zijn papa nog medicijnen zou moeten, en medicijnen voor heel boze cellen zijn niet fijn om te nemen. Als de cellen maar een klein beetje boos zouden zijn was de operatie voldoende om papa beter te maken.

Wat ik vooral erg vond was dat onze dochter met verhalen uit school kwam over dood gaan aan kanker, wij beschermde haar tegen te veel informatie waar ze niets mee zou kunnen en op school werd het haar ,door andere kinderen die er thuis met hun ouders over spraken, voor de voeten gegooid. Daar ontkom je niet aan maar ik was er behoorlijk ondersteboven van....

Heel veel sterkte....

 

misschien heb je hier wat aan? Kankerspoken - Intro - vragen, onderzoek, behandelingen, informatie, forum, prikbord

 

Oef, sterkte. Ik zou gewoon eerlijk zijn en zeggen dat je het niet weet (maar dat je natuurlijk hoopt dat hij snel weer beter is.)

Ritme zou ik wel weer terugbrengen, desnoods met hulp van buitenaf (opa/oma/oppas).

 

Heel veel sterkte, hoop op een snelle genezing. Wat betreft tegen de kinderen zou ik zo eerlijk mogelijk zijn.

 

Ik heb geen tips, maar ik wil jullie heel veel sterkte wensen.

 

hier hebben we toen mijn man kanker had bewust het woordje niet benoemd gehad.
papa was ziek is geopereerd en moet regelmatig naar het ziekenhuis om beter te worden.
papa heeft daarna psygisch volledig in de knoei gelegen met alles en iedereen en heeft daarna hulp gekregen en is het een lang traject geworden maar hier gelukkig wel tot nu toe schoon.
achteraf zijn we heel blij geweest dat we het beestje niet bij de naam hebben genoemd meerdere mensen in de oudste haar omgeving overleden door kanker en ik wilde niet dat ze constand rondliep met het idee dat papa dood ging.
dat wij dat wisten dat dat kon gebeuren was al erg genoeg.

 

Geen advies maar wil je wel ontzettend veel sterkte wensen, Pepijnn! Als je hier in de buurt woont kom ik je graag helpen. Maar die kans is waarschijnlijk klein omdat ik nogal in een uithoek woon.

 

Eerlijk zeggen dat jij het ook niet weet..... En hoe jij je daar bij voelt.onze dochter reageerde toen mijn man terug was uit het ziekenhuis heel heftig tegen mij, boos, schreeuwen en dwars liggen.
We zijn met z'n drietjes op ons bed gaan liggen en hebben alle drie verteld hoe we ons voelden. Uitspreken dat je bang bent omdat je niet weet wat er komen gaat, dat je boos en verdrietig bent dat dit jullie overkomt.
Mijn dochter zei dat ze boos was dat ze MOEST logeren toen wij in het ziekenhuis waren(man werd plotseling geopereerd en dochter ging bij mijn ouders slapen) ze had bij ons willen zijn.... Ze wilde niet dat kinderen op school er iets over zeiden tegen haar want dan werd ze op school ook verdrietig. Hier kon ik wat mee, haar uitleggen dat ze er niet bij kon zijn in het ziekenhuis en opa en oma voor haar hebben gezorgd zodat ze niet alleen was, en op school vragen haar te helpen het af te kappen als kinderen er over begonnen.
We hebben toen ook afgesproken elkaar te helpen, als een team, en daar hoort bij, vertellen als je je rot voelt, omdat praten kan helpen je beter te voelen....

 

Wij ontkwamen er ook niet aan dat onze dochter iedereen verdrietig en bang zag, en ook hier was het ritme even verste zoeken.
Ik ben een schema gaan maken voor haar, wie brengt en haalt je naar en van school, daar schreef ik ook haar "agenda" bij op en ik vertelde bij het Naar bed brengen wat ze de volgende dag kon verwachten.
4 dagen na mijn man ben ik zelf geopereerd dus wij waren helemaal afhankelijk van anderen. Hier is zelfs de juf haar s'morgens een keer op komen halen, dat was wel heel bijzonder voor haar.
Ook voor mijn eigen rust werkte dat schema heel goed.
En..... Vraag hulp! Van familie, maar ook van vrienden, ouders van vriendjes van de oudste. Een keer voor jullie koken, iets leuks doen met de kinderen, wat dan ook.....

 

hoi pepijnn, hoe gaat het met jullie?

 

Ik zou zo eerlijk mogelijk zijn. Het in jip en janneke taal uit leggen. Eerlijk antwoorden dat je het zelf ook niet weet en inderdaad zoals al aan gegeven: praten over gevoelens.
Hier hebben de kinderen het mee gemaakt met opa. Wij hebben het wel gewoon bij de naam genoemd. Ook simpel uit gelegd wat kanker is. Benoemd dat sommige mensen beter worden en sommige niet. Als voorbeeld hun oma gegeven, die "genezen" is van kanker.
In het begin benoemd dat we niet wisten of opa beter werd. Toen we wisten dat dit niet het geval was, hebben we dit ook eerlijk verteld. We hebben ze tevens veel ruimte gegeven om hun gevoelens te uiten. Ook mijn gevoelens naar hun uitgelegd en waarom ik zoveel in het ziekenhuis was en ze even niet zo vaak konden afspreken met vriendjes.

Ik zou het niet zo zien dat je in alle kanten te kort ziet. Je doet wat in je macht ligt!
Veel sterkte en succes morgen. Hoop op positief nieuws voor jullie.

 

Meis, je schiet niet te kort, je doet wat je kunt en je bent en blijft maar 1 persoon en geen duizendpoot....

Op zo'n schema kun je bijvoorbeeld met foto's of pictogrammen werken om het voor de kinderen duidelijk te maken. Pictogrammen zijn op internet zo gevonden opa en oma, school, kdV, Bso, mama, zienhuis, enz,enz
Als je van alle pictos een paar uitprint kun je zo bij elke dag invullen wie wanneer wie komt ophalen of wegbrengt of waar er gegeten wordt die dag.

Over de vragen die je oudste heeft, als mijn dochter een vraag stelde vroeg ik aan haar " wat denk je zelf?" Soms halen ze zich dingen in hun hoofd en maken het erger dan het is, op deze manier kom je er een beetje achter wat er in hun koppie om gaat en kunnen dingen afzwakken of makkelijker inspelen op waar ze over na denken zonder te veel te vertellen.

Heel veel succes morgen.... Laat je even weten hoe het ging? (Als jij het er naar hebt natuurlijk. )

 

wat een heftige tijd. iig veel sterkte.

mijn situatie is wat anders omdat ik chronisch ziek ben.
de kinderen hebben wij tot afgelopen december nooit iets verteld.
(zijn nu 5,5 en 3)
vaak als het thuis niet ging zette ik een filmpje op en vertelde dat mama wat moe was.
maar afgelopen januari moest ik voor een operatie toch het zkh in.
heb ze idd zoals iemand al vertelde in jip en janneke taal uitgelegd wat er aan de hand was. dat mama naar de dokter moest in het zkh en dat die ging proberen mama beter te maken.
zoontje van 3 luisterde wel maar ging daarna meteen weer spelen.
dochter van 5 was er wel meer mee bezig.
heel simpel uitleg gegeven dat mama haar hartje het niet meer goed deed en dat mama een andere batterij kreeg en dat mama dan weer lang mee ging.

zou het luchtig houden en alles op een kinder manier benoemen.
probeer geen te zware woorden te gebruiken of iets wat ze zwaar kunnen opnemen, ivm dromen/nachtmerries enzo.

nogmaals veel sterkte

 

Lieve Pepijnn,

Heel veel sterkte in deze vreselijk moeilijke periode.

Toen mijn vriend ziek was, was hij ervan overtuigd dat hij beter zou worden (overlevingstechniek). volgens mij hebben we nooit gezegd dat hij beter zou worden maar dat de artsen er alles aan deden om te proberen om papa beter te maken (dochters waren destijds 4 en 2). We hebben niet verteld dat hij kon overlijden. Dit omdat mijn vriend zelf daar niets van wilde weten. Maar ik weet ook niet of we dat wel gedaan zouden hebben als hij er anders over dacht, ze waren nog zo jong.
Wel vertelden we dat papa kanker had.

Is het misschien mogelijk om langdurend zorgverlof op te nemen zodat je meer tijd voor je vriend, je kinderen en ook zeker voor jezelf hebt?

 

he pepijnn, hoe is het gesprek in het ziekenhuis gegaan?