Hoi allemaal, Ons zoontje is van begin september en momenteel precies 4,5 maand oud. Vanaf zijn geboorte was hij een slechte slaper. Hij wilde alleen maar op de arm slapen en deed korte slaapjes van 10 of 20 minuten. De eerste 6 weken van zijn leven was hij een echte huilbaby. Toen constateerde de kinderarts verborgen reflux en zagen wij hem met medicijnen langzaam aan veranderen in een opgewekte baby. Doordat wij de eerste 8 weken van zijn leven hem alleen inslaap kregen al wiegend op de arm (vanwege zijn reflux), wilde hij niet alleen in bed slapen. Rond 8 weken zijn wij rustig begonnen met het opbouwen van een ritme. Eerst regelmaat in de voedingen (fles) en tussendoor proberen te werken aan de slaapjes. Rond 10 weken hadden wij een redelijk ritme erin, maar nog steeds kon hij alleen maar inslaap vallen bij ons op de arm. Die tijd erna hebben manlief en ik geprobeerd om hem steeds iets sneller in bed te leggen. Rond 3 maanden hadden wij een slaapritueel als volgt: slaapsignalen? Dan slaapzak aan, gordijntjes dichtdoen, op de stoel in zijn kamer zitten met hem op de arm, zodra zijn ogen dichtvielen direct op bed. Hij was zich er dan van bewust dat hij in bed gelegd werd en viel rustig in een diepe slaap. Ook begon hij rond die tijd steeds makkelijker slaapcycli aan elkaar te plakken, hoewel hij standaard na de eerste cyclus wakker wordt. Dan moeten wij hem opnieuw in slaap brengen, en dan tukt hij vaak wat langer door. Tot voor kort zag zijn slaapschema er zo uit: 7.30 uur wakker worden 9.00 uur naar bed slaapje van 45 minuten 12.00 uur naar bed wakker om 12.45 uur, weer in slaap om 13.00 uur 14.30 uur / 15.00 uur wakker worden 17.00 uur slaapje van 30 minuutjes 19.30 uur naar bed 23.30 uur wakker maken voor laatste fles Wij hadden het geluk dat meneer al vrij snel na de laatste fles doorsliep tot de volgende ochtend. Helaas, sinds 3 weken is het een en al drama. Alles wat wij opgebouwd hebben, lijkt verdwenen. Zoonlief slaap niet meer door, maar wordt standaard om 03.00 uur s nachts huilend wakker. Hij wil dan geen fles (bieden wij ook niet aan), en gaat lachen als je zijn kamer in komt. Het duurt ongeveer 30 minuten voordat hij weer slaapt. En dat slapen gebeurt bij ons op de kamer in het campingbedje of tussen ons in, want ik krijg hem s nachts met geen mogelijkheid weer in slaap in zijn eigen kamer. Overdag wil hij ook niet slapen. Voor ieder slaapje begint hij hysterisch te huilen. Wij laten hem niet huilen in bed, dus zit ik gerust 10 minuten met een krijsende baby op de arm. Omdat hij toch heel moe is, valt hij daarna direct in slaap op mijn arm. Maar zodra hij het matras raakt, schieten zijn ogen open en begint hij weer te huilen. De middagslaap is tegenwoordig ook geen slaapje van 2,5 uur meer, maar slaapjes van 45 minuten waarna hij klaarwakker is (of lijkt). Ook dan wil hij spelen, maar niet slapen. Toch is hij duidelijk moe (ogen wrijven, jengelen). Ik begin onderhand wat wanhopig te worden. We hebben diverse dingen geprobeerd om hem beter/ makkelijker te laten slapen. Wij zijn tegen het laten huilen, maar toch hebben wij eerder een week lang geprobeerd om hem wakker in bed te leggen en eventjes te laten huilen. We gingen dan telkens na 5 minuten even zijn kamer in, gaven hem een aai over zijn bol en zijn speentje en liepen weer weg. Resultaat: na 30 minuten een krijsende en hysterische baby die we pas na een uur (!!) weer rustig kregen. Dat doen we dus niet meer. We hebben ook geprobeerd om naast hem te blijven zitten totdat hij slaapt. Resultaat: 1 uur verder en nog steeds een spelende baby in bed. Zodra je hem dan oppakt, slaapt ie meteen op je arm. Draagdoek ook geprobeerd: heeft ie een hekel aan. Wordt gewoon boos als je hem erin doet. Warmer aangekleed voor de nacht: geen resultaat. Temperatuur gemeten (i.v.m. doorkomend tandje): geen verhoging. Nu helpt het ook niet mee dat de oppas opa en oppas oma hem s middags mee naar beneden nemen als hij niet wil slapen. Daardoor heb ik twee dagen per week een oververmoeid ventje s avonds. Ik weet dat er rond 4,5 een sprong plaatsvindt en hij laat wel typisch dat gedrag zien. Maar vanwege zijn geschiedenis met slecht slapen, word ik er nu echt moedeloos van. Ik hoop echt dat dit een fase is. Komt dit ooit nog goed? Hebben jullie nog tips?
Het 's nachts wakker worden op die leeftijd herken ik, mijn zoontje heeft 6 weken lang gespookt. 's Nachts meerdere malen huilend wakker worden, maar hij sliep weer verder als we hem zijn speentje gaven. Ik heb hem nooit uit bed gehaald, tenzij er iets was (overstuur, vieze luier ed) en het licht uit gelaten. En zomaar opeens was het weer voorbij... Niet lang daarna kwam trouwens zijn eerste tandje door. Of het met het tandje te maken heeft gehad, met een ontwikkelingssprongetje, of iets anders: Joost mag het weten! Mijn zoontje slaapt overdag altijd prima, dus daar kan ik je helaas niet bij helpen. Ik denk dat het wel goed is dat opa en oma dezelfde aanpak hanteren als jullie, dat zou ik toch even aankaarten.
Wij zitten ook al een maand te klooien met slaapjes. Het begon overdag en daarna 'snacht ook bal. Verkoudheid helpt ook niet echt mee. Ik rommel ook maar wat aan nu. Al lijkt het nu wel beter te gaan sinds een paar dagen..
Hier ook een meisje van begin september, maar zij is in d'r leventje meer onrustig dan rustig geweest. Beetje hetzelfde verhaal als bij jou! Ze sliep wel wat uren door, maar dat is sinds een week of 3 ook over. Ze vroeg om meer voeding en bleef erna uren wakker Vannacht ging het beter. Het gaat echt weer over!
Hier een meisje van bijna 5 maanden en in de eerste weken van haar leventje hetzelfde verhaal als bij jou zoontje (alleen heeft mijn dochtertje geen reflux, maar was een huilbaby zonder oorzaak). Bij ons was er pas echt verandering in het huilgedrag gekomen door met haar naar de osteopaat te gaan. Mocht je hier nog niet geweest zijn dat zal ik je dat zeker aanraden. Verder heeft heel goed geholpen :regelmaat en inbakeren (al moeten we nu langzaam aan het inbakeren gaan afbouwen). Niet uit bed halen wanneer ze snachts wakker is (alleen voor voeding, maar dan hou ik het donker en praat niet tegen haar. Verschonen doe ik snachts alleen wanneer ze gepoept heeft. En als ze huilt terwijl ze geen honger heeft, dan laat ik haar eerst een tijdje piepen, valt ze niet meer in slaap en gaat het piepen over in echt huilen, dan geef ik haar een speentje) Als mijn meisje bij de oppas/opa & oma is, hanteer ik dezelfde regels: bij eerste tekenen van vermoeidheid: inbakeren en naar bed. Als ze na een kort slaapje wakker word, niet eruit halen maar speentje aanbieden (desnoods 100 x heen en weer lopen) en verder laten slapen. Jij bent de moeder en jij bepaald hoor! Gelukkig heeft mijn dochter weinig last van deze sprong. Maar ik hoor van meer meiden van hier waar ik mee klets dat deze sprong echt terror is!
Bedankt voor jullie reacties! Toch fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die hiermee worstelt. Regelmaat en rust bieden wij ons zoontje eigenlijk al vanaf dat hij 5 weken oud is. We zien ook dat hij daar baat bij heeft, hij is rustiger en vrolijker. Soms leidt dit tot onbegrip of vervelende opmerkingen van familie en vrienden. Zij zeggen dan: "Je moet hem niet zo betuttelen en gewoon overal mee naar toenemen, dan kan hij wennen aan drukte'. Werkte het maar zo simpel. En ik vind het ook lastig dat diezelfde personen dan ook toevoegen: "Ons dochtertje/zoontje konden wij gewoon wakker wegleggen, dan sliep hij/zij gewoon door. Je moet hem niet op de arm in slaap brengen, dan went hij daar teveel aan". Dat is natuurlijk makkelijk gezegd als je een baby hebt die makkelijk slaapt. Ik vermoed dat dit echt door de sprong komt, omdat hij tot 3 weken geleden het heel goed deed en we bijna zover waren dat hij half wakker in bed gelegd kon worden. Toch frustreert het wel, word er ook af en toe onzeker van. Over 's nachts niet uit bed halen: dit hebben wij ook geprobeerd. Hij huilt al best hard zodra hij wakker wordt, dus wij geven dan meteen zijn speen (langer laten huilen = nog meer overstuur). Hij gaat dan vaak driftig met zijn beentjes trappelen en uiteindelijk, met speen in zijn mond, huilen. De enige troost die lijkt te helpen, is hem bij ons nemen. Pff... hopelijk gaat deze fase snel voorbij. En hopelijk durft hij het binnenkort ook aan om alleen in slaap te vallen.
Hier ook een mannetje van begin september en afgelopen maand ook ruk snachts. Soms wel 10 keer eruit voor z'n speen. Maar laatste week is hij ook zomaar paar uur stil dus lijkt weer goede kant op te gaan. Tja rond 4.5 maand is dit normaal, is weer zo'n fase. Snachts vooral niet uit bed halen is het allerbeste
Wat ik zelf altijd doe bij goed bedoelde adviezen van vrienden/familie :het ene oor in, het andere uit! Ik kon daar namelijk ook vreselijk onzeker van worden. Iedere ouder doet het op zijn eigen manier, dus lekker laten gaan Hopelijk gaat het sprongetje snel voorbij en kunnen jullie weer lekker slapen.