Ik weet even niet meer wat ik moet het meehuilen van mijn zoontje van 3 jaar en 7 maanden. Hij gaat sinds hij 3 jaar is naar de psz en op het begin altijd met plezier en soms even wat moeilijker bij weg brengen maar dan bleef ik even meespelen en dan kon ik zo gaan. Na de zomervakantie is het hele gedrag gedraaid en vind hij het verschrikkelijk daar. Als ik zeg dat we gaan spelen bij de kindjes zegt hij niet te willen en zodra we daar zijn is hij intens verdrietig. Daar komt bij dat hij meehuilt met andere kindjes. Zodra er een kindje gaat huilen, valt of veel lawaai maakt begint hij te snikken of te huilen. inmiddels gaat het buitenshuis beter en huilt hij niet altijd meer mee met andere kindjes maar hij klimt wel meteen op schoot. We leggen hem natuurlijk uit dat kindjes ook verdrietig kunnen zijn en dat dat ook mag en dat hij niet ook hoeft te huilen maar helaas het maakt nog geen verschil op de psz. Nu heb ik hem op gym gedaan elke zaterdagochtend en niet verwacht maar hij doet het super!! Maakt plezier en heeft geen oog voor ons meer als hij daar is. Vraagt ook heel vaak of we daar naar toe gaan. Ook ga ik sinds kort 1 keer in de week met allebei mijn kinderen naar een speelochtend in een soort buurthuis wat hij helemaal leuk vind. Nu ben ik aan het twijfelen of ik hem misschien van de psz moet halen om geen slechte ervaring te blijven houden. Hij zegt inmiddels straks ook niet naar school te willen die naast de psz ligt. hij gaat 2 keer in de ochtend naar de psz en dan gymt hij op zaterdag. Als hij eraf zou gaan is hij alle dagen bij mij en zijn broertje thuis. hij hangt al heel erg aan mij dus weet dat hij het eigenlijk nodig heeft zijn energie kwijt te kunnen en even zonder mij te zijn En daarbij het geeft mij ook veel meer ruimte even met 1 kindje. Heel verhaal maar het komt er dus op neer.. Wat moet ik met het meehuilen en wat te doen met de psz..
Die van mij huilt nu ook elke keer als we gaan en als ik hem op kom halen. Hij zegt ook thuis al niet te willen gaan. Onderweg is hij verdrietig. Maar eenmaal ik daar weg ben stopt het en speelt ie gewoon en doet hij mee. Ik spiek weleens door het raam of bel de leidster. En dan zie ik ook dat als ik uit beeld ben hij het naar zijn zin heeft. Omdat hij bijna naar school moet (en ook niet wil helaas) laat ik hem er zeker wel op. Hij zal er aan moeten wennen en is ook een echte mama's kindje dus juist daarom is het goed dat hij ook los van mij is. Al is het dus echt drama de weg erheen en bij het afscheid. En ook thuis is het gelijk huilen als ik zeg dat hij morgen of straks naar de psz gaat. Weet ook niet wat ik kan doen om het te veranderen helaas dus geen tips.
Is helemaal ons verhaal Altijd met veel plezier gegaan...na de zomer ineens niet meer willen en huilen. Ook het meehuilen herken ik. Zodra er een kindje gaat huilen gaat hij ook Ik weet het ook niet....
Ahh wat vervelend dat jullie precies hetzelfde hebben zeg.. Ik heb mijn zoontje net opgehaald en Juf zei meteen dat het super wat gegaan!! Maar dat komt echt alleen omdat de hele groep het heel goed had gedaan. Ze neemt hem ook echt veel bij de hand en laat hem in kleine groepjes mee doen wat hij erg fijn vind. Ben blij dat de juf het heel serieus neemt en hem goed begeleid. hoe reageren jullie op het meegehuil??
O dat is inderdaad heel fijn. Hier is het huilen vaak ook na 5 minuten over volgens de juf en hij komt er altijd weer vrolijk vandaan. Onze dochter wilde al vanaf het begin niet dus dat waren we op een gegeven moment wel gewend. Maar van de jongste stonden we wel even te kijken.