Hallo dames, Gewoon nieuwsgierig wat jullie zouden doen en wat jullie mening hierover is. Een van mijn beste vriendinnen is gisteren getrouwd. Hartstikke leuk natuurlijk zou je zeggen denken Maaar ze zijn dus in het geheim getrouwd. Ik kreeg gisteren een kaartje in de bus. Met wij zijn getrouwd erop! Ik voel me best wel gekwetst hierdoor. We zijn al 15 jaar vriendinnen, zien elkaar regelmatig en hebben lief en leed gedeeld. Zij is ook bij mijn bevallingen geweest. En we blijven ook regelmatig een keer bij elkaar slapen. Dat zij trouwen is hun zaak natuurlijk en ook op welke manier zij dat invullen. Maar juist omdat we altijd alles gedeeld hebben samen en ik dan via een kaartje(net als alle bekenden en vage kennissen) te weten krijg dat ze getrouwd is vind ik erg moeilijk. Of stel ik mij nu aan? Als ze me nou daarna het persoonlijk was komen vertellen had ik er minder moeite mee gehad. Ik heb ze nog niet gebeld want ik wil graag blij voor hun zijn.
mijn eerste idee? waar maak je je druk om.... zoals je zegt, het is hun zaak. en dat ze getrouwd zijn is hartstikke leuk voor ze. wees gewoon blij voor ze. blijkbaar hadden hun geen behoefte aan een groot uitgemeten ontzettend duur "feestje". en hoezo alleen aan alle bekenden en vage kennissen, je hebt ze dus nog niet gesproken en weet dus ook niet wie er wel/niet bij aanwezig waren? misschien wel alleen hun ouders ofzo weet jij veel maar nogmaals, waar maak je je druk om
Ik zou het misschien ook wel lastig vinden om het op deze manier te horen maar het is een keuze die ze samen gemaakt hebben. Ik zou zo snel mogelijk contact opnemen om ze te feliciteren en dan kun je altijd vragen wat de reden was. Dan kun je daarna erover nadenken of dat een reden is wat je kunt accepteren of niet.
Ik zou mijn vriendin bellen -of beter nog: opzoeken met een grote bos bloemen- en haar hartelijk feliciteren. Super toch, dat ze het op hun eigen manier hebben gedaan? Het heeft niks met jou te maken, probeer het je niet persoonlijk aan te trekken.
Tja, lastig. Kan me voorstellen dat je je een beetje gekwetst voelt. Ik zou het nog even de tijd geven. Ten slotte is het haar goed recht haar huwelijk in te vullen zoals ze zelf wil, hoe vreemd/vervelend het voor anderen ook is, net zoals jij je bevalling invulde zoals jij het wilde met haar erbij. Misschien gaat ze vandaag wel eerst bij familie langs om het persoonlijk bij hen ook nog mee te delen en komt ze daarna naar jou? Begrijp me niet verkeerd, ik snap dat het rot voelt maar de enige tip die ik heb is proberen het vanuit haar te bekijken. Misschien samen nog "vieren" met een leuke avond op stap?
Ik begrijp je wel. Zo zou ik me denk ook voelen. Denk wel dat je het bespreekbaar moet maken anders blijft het aan je knagen. Geen verwijten, maar het bij jezelf houden. Zo van: ik had het fijner gevonden om het persoonlijk van je te horen.
Ik zou het ook niet heel leuk vinden en snap best dat je je wat gekwetst voelt. Wel denk ik: als dit is wat zij echt willen... Zoals eerder gezegd heeft dit niets met jou te maken, maar toch snap ik je gevoel wel. Je had gehoopt dat je net even iets specialer was dan die tante die ze 3x per jaar ziet en het op dezelfde manier te horen krijgt als jij. Toch zou ik proberen blij voor haar te zijn.
Ieder zijn eigen keuze denk ik. Ik zou gewoon even bellen of een bloemetje sturen of zo. Ze krijgen waarschijnlijk nog genoeg boze reacties van andere mensen. Ik heb een hele hoop gezeik gehad omdat ik geen groot feest gaf, dus ik denk dat stiekem trouwen nog meer gedoe geeft. Probeer in ieder geval gewoon blij te zijn, hoeft (nog) niet helemaal gemeend.
Ik ben ook stiekem getrouwd, mijn vriendin heeft mij dit nooit kwalijk genomen waarschijnlijk omdat ze wist hoe ik me er aan irriteerde dat mijn familie mij altijd vroeg wanneer we nu eindelijk gingen trouwen omdat ze zin in een feest hadden. En het feit dat wij beiden geen mensen zijn die graag in de belangstelling staan ( dus zo'n groot trouwfeest waarin je de hele dag in de belangstelling staan vinden wij gewoon niet leuk) Wij zijn dus tijdens onze vakantie in Amerika getrouwd (mijn zus woont daar dus die was er wel bij met haar man en zoon) en hebben toen kaartjes gestuurd. Ondertussen waren mijn ouders wel op de hoogte en die stonden met een bos bloemen op schiphol. En ja die vonden het jammer maar konden het ook wel naast zich neerleggen
' Ik sluit me hier bij aan. Waarschijnlijk komt het wel een keer te sprake en kun je dan ook heus aangeven dat je schrok toen je het kaartje las. Dat klaart vaak de lucht ook wel.
Ik heb ze een taart gestuurd met grappig kaartje met tekst hierbij de bruidstaart. Gefeliciteerd met jullie huwelijk.. Tuurlijk ben ik blij voor ze, maar ja inderdaad ook een beetje teleurgesteld dat ze het niet een dag vantevoren verteld heeft of dat ze niet persoonlijk is langskomen om het te vertellen
Het kan altijd nog 'erger' hoor. Wij zijn op 2okt getrouwd en met de geboorte van onze dochter op 6-1 hebben we het kenbaar gemaakt door onder op de geboortekaart 2ringen en de trouwdatum te laten drukken. En echt helemaal niemand wist dat we gingen trouwen en dus wist iedereen het pas vanaf 7-1. Ouders waren wel een beetje teleurgesteld, maar verder vond iedereen het echt iets voor ons. En nog steeds zeggen mensen dat ze nog een feestje van ons te goed hebben.😄 Dus je kan wel over een tijdje vragen naar de reden om het zo te doen, maar het is hun keuze en die moet je respecteren.
Ik respecteer hun keus ook, ben ook blij voor ze, dat zeg ik ook nergens. Ik vind het alleen jammer dat ze het niet persoonlijk is komen vertellen of dat ze het een dag vantevoren gezegd heeft.
Ik zou met een grote bos bloemen naar mijn vriendin gaan en haar ontzettend bedanken dat ik niet naar haar feest hoefde. Ik vind bruiloften over het algemeen heel erg verschrikkelijk. Je bent weken/maanden van tevoren al bezig met een outfit uit te zoeken waarbij je je prettig voelt en geen modeflater slaat (voor iemand met mijn gevoel voor mode is dat een big deal), om vervolgens van 's morgens vroeg tot 's avonds laat en diep in de nacht op de been te zijn (met kind overigens, dat ook nog tussendoor verzorgd moet worden, in ons geval!!!) voor vervelende ceremonies, nasleep, recepties en feesten waarvoor je hoogstwaarschijnlijk ook nog een vrije dag hebt moeten scoren én een hoop geld voor kwijt bent wbt kleding, vervoer, vrije dag én huwelijksgeschenk. Top, zulke vriendinnen! Mag ik haar telefoonnummer? Ik hou nu al van haar
maar waarom? het is haar keuze ze is aan niemand verantwoording schuldig als mijn vriendin zou trouwen in het geheim en ik kreeg het kaartje zou ik haar gelijk opbellen of langsgaan en zeggen hey maf! wat heb je nou gesjouwd joh whahaha
Ik snap wel dat je je gekwetst voelt. Dat je er niet bij was is nog tot daar aan toe, maar dat ze het niet even persoonlijk zijn komen vertellen... ik geloof goed dat dat pijn doet!
Ik begrijp heel goed dat je er moeite mee hebt. Ik zou haar nu op een leuke manier feliciteren (mooie kaart, blos bloemen of wat dan ook) maar later nog wel een keer ter sprake brengen dat je het jammer vond om op zo'n manier het nieuws te horen.
Muahahaha, hilarisch!! Maar je weet dat je dat jezelf aan doet he, dat doen de bruid en bruidegom niet. Ja, die vrije dag wel, daar kun je weinig aan veranderen. Maar de rest... Gewoon iets dragen waar jij je prettig bij voelt, en de tijd komen die voor jullie haalbaar is. Met of zonder kinderen. En ook qua cadeau kun je uitgeven wat je zelf wilt. Als jij je vervolgens heel druk maakt om wat anderen denken ("ik moet er leuk uit zien", "ik moet de hele dag blijven", "ik moet veel geld uitgeven aan het huwelijkscadeau"), is dat niet de schuld van het bruidspaar Heb zelf een heel relaxte bruiloft gehad en verschillende super gezellige vrijblijvende bruiloften meegemaakt. Mn zusje gaat over n half jaar trouwen en dat wordt waarschijnlijk wat formeler, maar dan nog... relaaaaax!
Ik snap t wel eigenlijk. Dat ze in t geheim trouwen moeten ze inderdaad helemaal zelf weten maar je stuurt je beste vriendin toch niet alleen een kaartje?