Ze wilde kijken hoever ik was qua ontsluiting...ik had nog steeds 9 cm. Ze besloot toen om mn vliezen te breken (in de hoop dat het sneller zou gaan) en zag toen dat er meconium in het vruchtwater zat. En dan mag je helaas niet in bad bevallen ivm infectie. Uiteindelijk pas drie uur later bevallen, dus het heeft helemaal niet geholpen om die laatste cm weg te duwen. Daar waar ik heel kalm was tot 9 cm, belandde ik na het breken van de vliezen in een weeënstorm en was het echt pijnlijk. Dit keer wil ik aangeven dat ze niet kunstmatig gebroken hoeven te worden, pff.
Ik ben niet in bad bevallen. Maar wat mijn ervaring is dat op het moment van bevallen het echt een worst is wat je aanhebt (ik ben best preuts). Als je maar je kindje gezond ter wereld zet en daarna op je borst kan leggen. De dingen die je vooraf kan plannen hebben dan zo veel minder waarde. Ik zou zorgen dat de borstkas makkelijk te bereiken is, daar wil je je kind zo snel mogelijk neerleggen na de bevalling. Dus ik zou gaan voor een flexibel jurkje dat aan de bovenkant ook makkelijk naar beneden te trekken is. Of een lang vest dat je om je heen kan draperen op het moment dat jij het nog belangrijk vind om bedekt te zijn. Zolang er maar geen knopen, ritsen of andere harde stukjes aan zitten.
Bij de tweede had ik de mogelijkheid in bad te bevallen (in het ziekenhuis). Ik heb het eerste deel van de bevalling in bad gedaan, om de ontsluitingsweëen op te vangen... heel charmant in bad met een spuugbak in mijn handen Mijn vriend moest hard lachen toen hij aankwam in het ziekenhuis en mij zo zag. De verloskundige in het ZH wilde op een bepaald moment CTGmeting doen en daarvoor moest ik uit bad. Heb toen een anderhalf uur op bed gelegen en heb daar ook pijnstilling gehad (injectie ipv infuus) En ineens ging het zo ontzettend hard dat de VK geen tijd meer had om het grote bad te vullen voor de uiteindelijke bevalling.